سینمای عباس کیارستمی و فرایند جهانی‌شدن آثارش بررسی شد

‎به گزارش خبرنگار مهر، در دومین نشست از سلسله نشست‌های معماری معاصر که با همکاری انجمن سینمای جوانان ایران دفتر انزلی و به میزبانی گروه هنر و معماری صفه برگزار می‌شود، «معماری و سینما» با تأملی در ۲ ساحت هنری سینما و معماری مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.

در این نشست که ۲۶ بهمن برگزار شد، سعید نجاتی فیلمساز و مدرس سینما، بهرنگ دریای لعل معمار و پژوهشگر، علیرضا قلی‌نژاد معمار و پژوهشگر و سعیده پورعلی به عنوان دبیر نشست‌ها، حضور داشتند.

در این نشست، اصالت فرهنگی در فضای معماری با خوانشی از فیلم‌های سه گانه عباس کیارستمی شامل «خانه دوست کجاست؟»، «زندگی و دیگر هیچ» و «زیر درختان زیتون» تبیین شد و این آثار عباس کیارستمی فیلمساز فقید کشورمان، محور اصلی گفت‌وگوها را تشکیل می‌داد.

سعیده پورعلی دبیر نشست گفت: نشست های تخصصی در راستای گردهم آمدن سینماگران و معماران معاصر فارغ از چارچوب‌های مرسوم، جهت گفت‌وگو، هم اندیشی، بازاندیشی درباره تجربه‌ها، آموخته‌ها و یافته‌های معماری و سینما با تاکید و بهره گیری از تجربه‌های حرفه‌ای و اجرایی متخصصان و اساتید برجسته دانشگاهی برگزار می شود.

در ادامه، زهره زمانی رییس انجمن سینمای جوانان انزلی نیز به محورهای مشترک ۲ حوزه سینما و معماری پرداخت.

بهرنگ دریای لعل نیز با محوریت تبیین اصالت فرهنگی در فضای معماری با خوانشی از فیلم‌های سه گانه عباس کیارستمی یعنی «خانه دوست کجاست؟»، «زندگی و دیگر هیچ» و «زیر درختان زیتون» به تحلیل این آثار و فرآیند جهانی شدن آن‌ها پرداخت و به برخی مولفه‌های تاثیرگذار بر جهانی شدن آثار کیارستمی اشاره کرد.

سعید نجاتی نیز در ادامه به تحلیل و بررسی این دیدگاه‌ها و ارتباط این ۲ هنر با یکدیگر پرداخت و گفت: انتخاب لوکیشن بر مبنای شخصیت، نظریه جغرافیای خلاقه مکتب مونتاژ شوروی، شیوه دکوپاژ و میزانسن فیلمسازان بر مبنای معماری لوکیشن و همچنین ارتقا و پیشرفت هر کدام از این حوزه ها در کنار ویژگی هایی که در سینمای کیارستمی مشهود است، قرار می‌گیرد که نشان از تاثیر متقابل سینما و معماری دارد.

علیرضا قلی نژاد معمار و پژوهشگر نیز به ظرفیت‌های معماری ایرانی (به ویژه گیلانی)، شباهت‌های معماری و سینما و تطبیق وضعیت سینمای ایران و معماری ایران در مقیاس جهانی اشاره کرد و با تاکید بر این‌که فیلم را می توان به مثابه یک سند تاریخی دانست، گفت: سینما بستری بدیع برای بازخوانی رابطه کالبد و روان شهر معاصر است. ارتباط مستمر شهر و سینما بر اهمیت تاثیرگذاری و تاثیرپذیری توامان بر شهرسازی و معماری افزوده است؛ همچنین دانش و آگاهی در زمینه معماری می‌تواند سینماگر را در ساختن اثری بهتر یاری رساند.

همچنین، در خلال این گفت‌وگوها، مهمانان حاضر در نشست نیز با طرح پرسش‌هایی مرتبط درباره ارتباط سینما و معماری، شباهت‌ها و تفاوت‌های این ۲ عرصه را مورد توجه و نقد قرار دادند و ‎حضور مسؤولان و اساتید پیشکسوت در عرصه معماری، شهرسازی و سینما زمینه بسط موضوعات مطرح شده را بیشتر فراهم کرد.