به گزارش خبرگزاری مهر، تولیو رجه (Tullio Regge) فیزیکدان، ریاضیدان و استاد تئوریهای کوانتوم مواد در پلی تکنیک تورین متولد جولای 1931 در شهر تورین ایتالیا است. وی که در سال 1960 فرمول ساده شده نسبیت عمومی انیشتن با عنوان "محاسبه رجه" و در سال 1979 "تئوری رجه" را در خصوص واکنشهای قوی در انرژیهای بالا ارائه کرد تاکنون موفق به دریافت جوایز متعددی از جمله "جایزه دنی هینمن" در 1964، جایزه شهر کومو در 1968، مدال انیشتن در 1979، مدال سسیل پاول در 1987 و مدال دیراک در 1996 شده است.
روزنامه لاستمپا در پی تشکیل دولت جدید سیلویو برلوسکونی و وعده های وی در خصوص راه اندازی مراکز هسته ای صلح آمیز با این استاد فیزیک مصاحبه ای انجام داده است که در ادامه می خوانید:
* پروفسور تولیو رجه شما به عنوان دارنده مدال انیشتن در عرصه فیزیک، انرژی هسته ای را چگونه می بینید؟
- انرژی هسته ای برای ایتالیا یک حقیقت است چراکه مراکز هسته ای در فرانسه، سوئیس، آلمان و اسلونی ما را احاطه کرده اند. از این منظر این فناوری بسیار ضروری است. فرانسه با 54 نیروگاه در مدت 40 سال حتی یک حادثه هم نداشته است. بنابراین ترس از وقوع یک فاجعه هسته ای بی مورد است.
*اما چرنوویل خیال نیست...
- من نشانه ها و علائم گذشته را دنبال کرده ام. هیچ شکی در بروز حادثه چرنوبیل وجود ندارد اما این حادثه مربوط به گذشته است. نیروگاههای مدرن آن زمان در پشت موانع منیزیومی ساخته می شد که راکتور را ناپایدار می کرد. از سویی دیگر تکنسینها بارها برای دیدن فرایندی که در راکتور اتفاق می افتاد این موانع را کنار می زدند و همین کار ناشیانه از دلایل آن حادثه بود.
*اما این خطای انسانی، راکتور را تبرئه نمی کند به هرحال انسان به عنوان بخش لازم این سیستم باقی می ماند.
- اما زمانی که تکنسینها راکتور را منفجر کردند این مرکز هسته ای کاری را انجام می داد که وظیفه اش نبود. این خطا نیست بلکه حماقت محض است. به هرحال مراکز هسته ای نباید آن گونه که چرنوبیل کار می کرد فعالیت کنند. حتی مراکز جدید روسیه هم ازآن زمان دیگر دچار هیچ حادثه ای نشده اند.
*آیا این مسئله کشته ها و تمام بیمارانی که از آن زمان تاکنون هنوز وجود دارند را نادیده می گیرد؟
- انفجار چرنوبیل 59 کشته داشت. سازمان جهانی بهداشت می گوید که قربانیان سالهای بعد از این حادثه که به سرطان تیروئید مبتلا شده اند 300 نفر است. این مسئله بسیار دردناک است اما شاید کمتر کسی به این نکته توجه کند که سیگار همه ساله 5 میلیون نفر را در سراسر دنیا می کشد که در میان آنها کودکان زیادی نیز وجود دارند و تنها سالی 90 هزار نفر در ایتالیا قربانی استعمال دخانیات می شوند که این خود برابر با تعداد کشته شدگان بمباران هیروشیما است. در هر حال به اعتقاد من حوادثی از نوع حادثه چرنوویل دیگر هرگز اتفاق نمی افتد.
*مراکزی که به آنها "مراکز با امنیت بی واسطه" گفته می شوند به این دلیل است که مجهز به ابزارهایی هستند که اطمینان ما را تضمین می کنند؟
- خیر. این مراکز زمانی که دما بیش از حد بالا برود به طور خودکار متوقف می شوند چراکه قوانین فیزیک در پیش بینی آنچه که اتفاق می افتد موفق می شوند. بنابراین در مسئله، ابزارها دخالت ندارند بلکه قوانین فیزیک هستند که این تضمین را می دهند.
*اما هنوز مشکل زباله های هسته ای که تا 10 هزار سال باقی می مانند هم وجود دارد؟
- در فرانسه این زباله ها را در غارهای نمک در عمق یک کیلومتری نگهداری می کنند. چرا نمک؟ چون در جاییکه نمک وجود داشته باشد هرگز آبی که می تواند زباله ها را بشوید به بیرون تراوش نمی کند. حتی تا 10 هزار سال. میزان رادیواکتیویته هر 30 سال نصف می شود و بنابراین در مدت یک قرن دیگر چیزی از آن نمی ماند پس در مدت 10 هزار چیزی به عنوان زباله هسته ای که امروز تولید شده است وجود ندارد.
*به نظر نمی رسد که مراکز اتمی یک هدف جالب برای تروریستها باشند؟
- به طور حتم. اگر تروریستها با یک بمب خود را به مراکز هسته ای برسانند این واقعا یک مشکل است. من منکر خطرات نیستم و نمی گویم که انرژی هسته ای تولید شود و بس. برعکس معتقدم که قبل از راه اندازی چنین سیستمهایی باید تمام اندازه های امنیتی و کنترلی را در نظر بگیریم. برای مثال ما می توانیم این مراکز را زیر چندین متر سیمان و بتون بسازیم که دست هیچ هواپیما و بمبی به آن نرسد!
* من شخصا مخالف استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای نیستم اما ما در انتظار نسل آینده هستیم. بنابراین می خواهم بدانم با راه اندازی نیروگاههای هسته ای مشکلات ما بیشتر می شود یا کمتر؟
- فناوری فعلی رادیواکتیو امن و مطمئن است و حتی اگر نسل سوم و چهارم نیروگاههایی که با تکامل این فناوری ساخته شوند نیز امن و مطمئن هستند. چیزی که مسلم است این است که ما به این انرژی نیاز داریم.
نظر شما