پاکستان پس از مشرف؛ چالشهای فزاینده آمریکا و شکست سیاست بوش

به گزارش خبرگزاری مهر، انستیتو سیاست خاور نزدیک واشنگتن در تحلیلی نوشت: استعفای " پرویز مشرف" رئیس جمهور پاکستان یک خلاء قدرت را در مهمترین کشور برای جنگ علیه تروریسم ایجاد می کند.

" سیمون هندرسون" نوسنده این مطلب خاطر نشان کرده است: در آینده قابل پیش بینی، قدرت سیاسی در پاکستان در دست " یوسف رضا گیلانی" نخست وزیر پاکستان نخواهد بود، بلکه در دست رقبای ائتلاف حاکم یعنی " آصف علی زرداری" رهبر حزب مردم و " نواز شریف" نخست وزیر سابق این کشور خواهد بود.

در ادامه این مطلب آمده است:در رقابتهای سیاسی آینده احتمالا بر نزدیکی مشرف با آمریکا تاکید خواهند شد ،یعنی موضوعی که افکار عمومی داخلی را علیه وی متحد کرد. این واقعیت سیاسی به همراه عدم تمایل اسلام آباد برای مقابله با شبه نظامیان سیاست آمریکا در قبال پاکستان را هر چه بیشتر پیچیده می کند.

نویسنده خاطر نشان کرده است: استعفای مشرف شکست دیگری را در سیاست دولت بوش برای پاکستان نشان می دهد .بیش از 10 میلیارد دلار کمک نظامی آمریکا تا حد زیادی صرف تقویت تواناییهای پاکستان در برابر هند این رقیب دیرینه آن شده نه برای مقابله با تروریسم و زمانیکه پاکستان گامهایی را برای توقف تکثیر سلاحهای هسته ای برمی داشت، هند تا حد زیادی زرادخانه سلاحهای اتمی خود را گسترش می داد.

در ادامه این مطلب آمده است: هر چند کناره گیری مشرف را می توان نشانه ای برای تقویت روزافزودن روند دموکراتیک در پاکستان ارزیابی کرد، اما سیستمهای سیاسی و قضایی این کشور تا حد زیادی نابود شده تلقی می شوند. زرداری و شریف هر دو می خواهند رهبر ارشد سیاسی کشورشان باشند، اما به نظر می رسد که هیچ یک با آرامش پست دومی را نپذیرند.

نویسنده افزوده است: سیاستگذاران آمریکا از دیرباز دولتهای سیاسی پاکستان را ضعیف دانسته اند که قدرت واقعی در دست ارتش بوده است. این امر هم اکنون می تواند تغییر کند. به نظرمی رسد که سیاستمدارن پاکستان بیش از هر زمان دیگری مصمم هستند تا اطمینان بدهند که ارتش دیگر کنترل امور را بر عهده نخواهد داشت.

انستیتو خاور نزدیک واشنگتن افزوده است: بسیاری از سیاستگذاران آمریکایی در فرض اینکه ارتباط آمریکا و پاکستان مهم است، اشتباه می کنند و از مواقعی که واشنگتن طی سالها به اسلام آباد توجهی نکرده، چشم پوشی می کنند یا آن را کم اهمیت می دانند.

هندرسون خاطر نشان کرده است: در واقع پاکستان روابط محکمی را با چین، این تهیه کننده قابل اطمینان تر سلاح و عربستان سعودی توسعه داده است. آمریکا باید در این دوران ابهام سیاسی با پاکستان تعامل کند تا در جنگ علیه تروریسم اشکالی ایجاد نشود ، اما پیشرفت در این زمینه در ماههای پایانی دوره ریاست جمهوری بوش مشخص نیست. بنابراین پاکستان مطمئنا در اولویت دستور کاری رئیس جمهور آینده آمریکا خواهد بود.