به اعتقاد اغلب کارشناسان مهمترین رخداد سیاسی یک ماه اخیر در سطح بین الملل، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و پیروزی "باراک اوباما" در این انتخابات بود. فردی که به واسطه توسل به شعار "تغییر" حساسیتها زیادی را برانگیخت و انتظاراتی را در سطح جامعه بین الملل از دولت آتی آمریکا به وجود آورد.
یکی از مسائلی که اوباما در دوران مبارزات انتخاباتی خود مطرح کرد پیگیری "مذاکره مستقیم" با تهران برای حل پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران بود؛ طرحی که موجب شد تا بحثها و تحلیلهای زیادی درباره آن شکل بگیرد.
اما بازخوانی دقیق عملکرد رژیم صهیونیستی و مقامات آن در قبال این طرح امری ضروری است. پیش از فرا رسیدن زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در 4 نوامبر، مقامات رژیم غاصب صهیونیستی در سخنان و تحلیلهای خود در خفا و آشکارعنوان می کردند که در حال حاضر تنها راه باقی مانده برای متوقف کردن برنامه هسته ای تهران حمله به تاسیسات هسته ای ایران است و در این راه هر از چند گاهی به تناوب خبرهایی درباره برنامه های مخفیانه رژیم اسرائیل برای حمله به ایران با همکاری و یا بدون همکاری آمریکا در رسانه های خارجی منتشر می شد.
تقریبا از یک ماه مانده به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، رسانه های صهیونیستی و بویژه سه روزنامه هاآرتص، یدیعوت آحارانوت و جورزالم پست هجمه تبلیغاتی گسترده ای را درباره برنامه هسته ای ایران و سیاست دولت آتی آمریکا در قبال تهران آغاز کردند و در این مدت این سه روزنامه به طور مجزا روزانه چند خبر و یا تحلیل در این مورد منتشر می کردند که تمامی این تحلیلها به یک صورت جمع بندی می شد و هدف از آن منصرف کردن اوباما از گفتگوی مستقیم با تهران در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بود.
اما پس از پیروزی اوباما در انتخابات 4 نوامبر، صهیونیستها که اجرایی شدن طرح مذاکره مستقیم و حتی بدون پیش شرط را از سوی آمریکا با ایران محتمل می دیدند چرخش در مواضع خود را آغاز کردند.
صهیونیستها با آگاهی از این مطلب که اوباما در حال حاضر سرگرم انتخاب اعضای کابینه خود بوده و پس از رهایی از این موضوع به سراغ ترسیم سیاستهای داخلی و خارجی خود خواهد رفت ، در اقدامی هماهنگ این جمله را برای ادامه اقدامات خصمانه خود علیه ایران انتخاب کردند که "انتخاب اوباما به عنوان رئیس جمهور آمریکا می تواند برنامه هسته ای ایران را متوقف کند". و از جمله افرادی که در همین دو روز اخیر این جملات را تکرار کرده اند می توان به "شیمون پرز" رئیس و "عاموس یادلین" رئیس اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی اشاره کرد.
اینکه چه عاملی باعث شده تا صهیونیستها از مواضع تند خود در قبال ایران صرف نظر کرده و هم صدا با اوباما از مذاکره با ایران حمایت کند خود بحثی جداست. اما توجه به چند نکته در این مورد ضروری است :
1- مقامات صهیونیستی در این چرخش خود بحث بحران اقتصادی جهان را مطرح کرده و می گویند پائین نگه داشتن بهای نفت یکی از اهرمهایی است که با اتکا به این امر می توان ایران را تسلیم به پذیرش خواسته های غرب کرد.
2- صهیونیستها می گویند اگر اوباما بتواند جامعه جهانی را برای افزایش فشارها بر ایران با خود متحد کند یعنی یک فشار همه جانبه بین المللی را بر ایران وارد کند می تواند در وادار کردن تهران برای پایان دادن به برنامه هسته ای خود موفق شود.
توجه به این نکات از آن رو ضروری است که اوباما با رد ضمنی ادامه طرح یکجانبه گرایی دوران بوش در پی نوعی از چند جانبه گرایی است و در این راه می خواهد روسیه و اروپا را پیش از گذشته با آمریکا همراه کند.
در همین رابطه چندی پیش "دنیس راس" از دیپلماتهای سابق آمریکا در خاورمیانه و از مشاوران نزدیک باراک اوباما چندی پیش به وی توصیه کرده بود که با کوتاه آمدن در مورد طرح استقرار سپر موشکی آمریکا در اروپای شرقی می تواند روسیه را برای افزایش فشارها بر ایران با خود همراه کند.
با نگاهی به عملکرد روسیه در قبال برنامه هسته ایران و نحوه تصویب قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه برنامه هسته ای کشورمان می توان این طور نتیجه گیری کرد که تحقق گفته های راس درباره همراهی با روسیه با اوباما چندان دور از ذهن هم نیست.
به گزارشمهر و بر همین اساس، این طور نتیجه گیری می شود که صهیونیستها با توجه به نفوذ خود در میان سیاست گذاران آمریکایی، در تلاش هستند تا سیاست خارجی اوباما را به گونه ای ترسیم کنند که رئیس جمهوری جدید آمریکا در صورتی که بخواهد طرح مذاکره با ایران را در پیش بگیرد ابتدا باید در پی همراه کردن کشورهای دیگر با خود باشد و جلب نظر روسیه برای این کار از اهمیت حیاتی برخوردار است؛ پس بهتر است ایران نیز با این پیش فرض به قول سیاست مداران غربی تمامی تخم مرغهای خود را در یک سبد نگذارد و با خوشبینی به طرح اوباما برای مذاکره با تهران نگاه نکند.
و بعد آنکه صهیونیستها معتقدند پائین نگه داشتن بهای نفت می تواند آنها را در رسیدن به اهدافشان در قبال ایران کمک کند پس با توجه به این موضوع اتخاذ یک سیاست پیشگیرانه در حوزه نفت و انرژی هم ضروری است.
نظر شما