به گزارش خبرنگار مهر، فیلم تبلیغاتی کروبی بیشترین انرژی و جذابیتش را از بخش گفتگوها می‌گیرد. محمدعلی ابطحی، غلامحسین کرباسچی و جمیله کدیور مشاوران کروبی و از چهره‌های شناخته‌شده سیاسی جبهه اصلاحات در این فیلم تلاش می‌کنند بخشی از پرسش‌های اساسی جامعه را از این نامزد ریاست جمهوری مطرح کنند.
اما بخش‌های دیگر فیلم ساختاری ساده دارد که بر گفتار متن استوار است. گفتاری با صدای مرجان شیرمحمدی که ویژگی‌های سیاسی، اجتماعی، سوابق خانوادگی و اندیشه‌های این نامزد را به شکل مستقیم و صریح برای بیننده روشن می‌کند. همانطور که در تبلیغات کروبی دیده می‌شود، در فیلم هم بیش ازهر چیز بر حضور همراهان و مشاوران سیاسی این نامزد تاکید می‌شود و گاهی حضور این مشاوران شخصیت کروبی را زیر سایه قرار می‌دهد.
فیلم برای مخاطبی که از طریق رسانه‌های مکتوب در جریان برنامه‌ها و اندیشه کروبی قرار گرفته نکته تازه ندارد و تصاویر نمی‌توانند به ذهنیتی که مخاطب از شیخ مهدی کروبی دارد چیزی اضافه کند. افخمی از بزرگنمایی و بازی با احساسات تماشاگر پرهیز کرده اما این موضوع باعث شده فیلم در صحنه‌هایی کشدار و ملال‌آور به نظر برسد. ارائه اطلاعات به شکل مستقیم و استفاده بیش از حد از کلام مخاطب را خسته می‌کند. به ویژه در سکانس‌هایی که اطلاعات تازه به بیننده داده نمی‌شود.
فیلم تبلیغاتی کروبی در مقایسه با مستندهای نامزدهای دیگر لحظه‌های گرم و تاثیرگذار کم دارد. نماهایی که بر قلب بیننده تاثیر بگذارد و او را مطمئن کند برای انتخاب این نامزد تردید به خود راه ندهد. پرهیز افخمی از استفاده از موسیقی، نماهای خاص یا گفتاری ویژه از کروبی فیلم را به یک اثر تبلیغاتی معمولی تبدیل کرده که انتظارها را از نام و سوابق کارگردان برآورده نمی‌کند.
کروبی در فیلمی که درباره او و برنامه‌هایش برای اداره کشور است زیر سایه نام‌های دیگر کمرنگ می‌شود. فیلم افخمی قهرمانی ندارد که بیننده را همراه کند. در نیمه‌های فیلم وقتی گفتار متن می‌کوشد دلایل منطقی برای درست بودن برنامه‌های نامزد ریاست جمهوری بیاورد، بیننده خسته از آمار و ارقام دنبال دلیلی قلبی برای انتخاب کروبی است. دلیلی که تا پایان مستند به دست نمی‌آید.
نظر شما