تجربه عراق به آمريكا نشان داد كه يك ابرقدرت نمي تواند هركاري كه خواست انجام دهد

به گزارش خبرگزاري مهر، ابراهيمي در گفتگو با روزنامه الحيات، گفت:  اشغال عراق  پيامدهاي منفي گسترده اي بر جامعه بين الملل و روابط جهاني گذاشت .

وي گفت : تصور مي كنم كه در آينده هيچ كشوري با اشغال كشور ديگر بسادگي موافقت نخواهد كرد.

ابراهيمي افزود :  به رغم اينكه  آمريكا ابر قدرت و كشوري بزرگ است كه در حال حاضر بي نظير است، اما اشغال عراق ثابت كرد كه براي اين ابرقدرت هم حد و مرزي وجود دارد، يك ابرقدرت نمي تواند هركاري كه دلش خواست ، انجام دهد.

وي درباره اين سوال كه  پس از حمله به عراق و اشغال اين كشور و تحويل قدرت به دولت موقت عراق بزرگترين خطر بر عراق در حال حاضر چست، گفت : به اعتقاد من بزرگترين دغدغه عراقي ها در حال حاضر امنيت است و پس از آن خدمات و تاسيسات رفاهي است.
ابراهيمي با بيان اينكه عراق يك كشور غني و ثروتمند است، گفت : من به آينده عراق واقعا خوش بين هستم زيرا عراق كشور ثروتمند است هم از نظر مردان و زنان شايسته و هم از نظر منابع طبيعي، معتقدم عراقي ها در دوران سخت و دشواري بسر مي برند اما در نهايت عراقي ها پيروزمندانه اين وضعيت را پشت سرخواهند گذاشت.

وي درباره اينكه برخي قطعنامه شوراي امنيت را در حقيقت مشروعيت بخشيدن به حضور اشغالگران آمريكايي در عراق مي دانند و آيا به نظرشما اشغالگري پايان يافته است؟ گفت : به اعتقاد من، چيزي كه مهم است، اينكه  آمريكا كه پيش از اين با سخن گفتن از زمان پايان اشغال عراق مخالفت مي كرد، خودش پيشنهاد كرد كه اشغالگري در 30 ژوئن پايان يابد، آنگاه اين موعد را دو روز زودتر انجام داد، اينكه مسئولان آمريكايي اعلام كنند اگر دولت موقت عراق از آنها بخواهد، عراق را ترك خواهند كرد، مساله كم اهميتي نيست، معنايش اين است كه يك حقيقت وجود دارد، كما اينكه قطعنامه شوراي امنيت به رغم نقص و كمبودهايي زمينه گستردهاي را در مقابل دولت موقت فراهم مي كند.
به گفته وي همينكه گفته شده نيروهاي چند مليتي نمي توانند هيچ عمليات مهمي را پيش از مشورت و توافق با دولت موقت انجام دهند، يك پيشرفت در خطاب سياسي آمريكايي ها به شمار مي رود.

ابراهيمي درباره اينكه آيا از فروپاشي و تجزيه و بروز جنگ داخلي در عراق نگران نيستيد؟ گفت : نه اين سه مساله متفاوتي هستند، نگراني من از جنگ داخلي است نه از تجزيه يا فروپاشي عراق، شكي نيست كه برخي تلاش مي كنند در عراق فتنه جوئي كنند و گرنه معني انفجار بمب در مقابل مساجد سني يا شيعي چيست، چرا مقابل اهداف نظامي اين كار را نمي كنند، كساني كه چنين كارهايي انجام مي دهند بدون شك به دنبال شعله وركردن جنگ فرقه اي و فتنه طائفه اي درعراق هستند، آنها خير و صلاح عراق را در نظر نمي گيرند اما خدا را شكر كه عراقي ها تا كنون در دام اين فتنه نيفتادند و انشاء الله عوامل تفرقه افكن و فتنه جو رسوا خواهند شد زيرا آنچه اكنون مي بينيم مقاومت نيست بلكه فتنه داخلي است.

ابراهيمي درباره اينكه آيا سخنان علاوي درباره احتمال تاخير انتخابات يك خطر يا واقعيت است؟ گفت : نبايد از سخنان علاوي برداشت كرد كه وي به برگزاري انتخابات در موعد مقرر آن پايبند نيست بلكه برعكس اوتمام توان خود را براي اين مساله بكار خواهد گرفت در عراق تمايل واقعي براي برگزاري انتخابات وجود دارد، سازمان ملل بارها گفته است موضوع امنيت خيلي مهم است زيرا اگر امنيت تا حدي كه به مصداقيت و اعتبار انتخابات ضربه بزند، برگزاري آن دشوار مي شود.

وي درباره اين سوال كه آيا كساني كه به دنبال فتنه جوئي و  جنگ داخلي در عراق هستند خواهان انتخابات نيستند و در نتيجه به دنبال ناامن كردن فضاي براي جلوگيري از برگزاري آن هستند، گفت : وقتي موضوع امنيت را مطرح مي كنيم معنايش اين نيست هر كس دو بمب انداخت انتخابات را تعطيل كنيم ما از ميزان معيني از اختلال درامنيت سخن مي گوييم.

ابراهيمي در پاسخ به اين سوال كه اياد علاوي با ريشه كني بعثي ها و انحلال ارتش از همان آغاز مخالف بود، آيا او طرحي براي بازگرداندن بعثي ها به كارهايشان يا طرح هاي ديگر براي بررسي اوضاع دارد؟ اظهار داشت : به اعتقاد من او به فكر بررسي و حل اين وضعيت از طريق بازگرداندن كساني كه بدون دليل از كارهايشان اخراج شده اند، مي باشد، اما موضوع انحلال ارتش پيچيده تر است ولي در هرحال او به دنبال راه حل هايي براي آن است.

وي درباره اينكه چرا روابط دوستانه با احمد چلبي ندارد آيا معتقد است غيبت چلبي از صحنه موقت است يا دايمي؟ گفت : هيچ مشكلي با آقاي چلبي ندارم بلكه او با مشكل دارد من هرگز درباره او حرفي نزدم او خيلي درباره من حرف مي زند ولي من نمي خواهم از او حرف بزنم.

ابراهيمي در بخش ديگر از اين گفتگو با اشاره به اشتباهات آمريكايي ها در عراق گفت : بدون شك آمريكايي ها  با توجه به اظهارات مسئولان خود به اشتباهاتشان اعتراف كرده اند، آنها اوهام زيادي پيش از ورود به عراق داشتند، به نظرم آنها بهتر از هرزماني ديگر اوضاع و واقعيت ها را درك مي كنند در نتيجه اميدوارم اشتباهاتشان كاهش يابد.

وي درباره اينكه آيا معتقديد جايگزين شدن برمر با نگروپونتي انتخاب خوبي است، گفت : قطعا كسي كه جانشين برمر شد نگروپونتي نيست، بلكه آقاي اياد علاوي است برمر حاكم عراق و همه كاره اين كشور بود و نگروپونتي هيچ يك از اين اختيارات را ندارد او فقط سفيركشورش در عراق است.

ابراهيمي افزود: درست است كه سفيرآمريكا درچنين برهه از زمان نفوذ فراواني در عراق دارد، اما او جانشين برمر نيست و اين نكته بسيار اساسي است اميدوارم نقش مثبت ايفا كند و به ملت عراق و دولتش احترام بگذارد.

وي درباره اينكه كشورهاي عربي چگونه مي توانند در عراق ايفاي نقش كنند، گفت : كشورهاي عربي اولا بايد به عراق و دولت عراق نزديك شوند و درادامه راه هاي همكاري را بررسي كنند و در زمان حاضر حمايت مطلوب را بعمل آورند.

ابراهيمي درباره كردهاي عراق گفت : از يك جهت نگراني كردها و مشروعيت نگران ها و مطالباتشان را به اينكه شهروند كامل باشند،  درك مي كنم اما در عين حال غير ممكن است كه در عراق كسي حق وتوي كامل داشته باشد، به اعتقاد من كردها هم چنين چيزي را نمي خواهند، بدون شك با كمي صبر، اعراب و كردها به توافقي درباره آنچه لازم است براي حمايت حقوق اقليت ها و اعتراف به حقوق اكثريت خواهند رسيد.

وي درباره اين سوال كه برخي از اين مي ترسند كه تجربه عراق يعني اشغال اين كشور بار ديگردرباره ديگر كشورها تكرار شود، و حتي برخي در دولت بوش سرنگوني دولت را از طريق جنگ افروزي تشويق مي كنند، گفت : تجربه در عراق بهاي بسيار سنگيني براي ملت عراق داشت و تاثير و پيامدهاي منفي آن به شكل گسترده اي بر جامعه بين الملل و روابط بين الملل نمايان بود، لذا تصور نمي كنم هيچ كشوري حتي آمريكا با اشغال كشوري در آينده به آساني موافقت كند.

ابراهيمي افزود: آمريكا كشور قدرتمند است كه درمقايسه با كشورهاي ديگر جهان بي رقيب است، اما به رغم اين ها تصور مي كنم كه تجربه عراق نشان داد كه براي اين ابرقدرت هم حد و مرزي وجود دارد و اين ابرقدرت نمي تواند هر كاري كه دلش خواست انجام دهد.،

نماينده سابق دبير كل سازمان ملل در عراق گفت : قدرت هاي بزرگ بايد بدانند چگونه با كشورهاي  كشورهاي كوچك و ضعيف در سايه قوانين بين الملل كه همه به آن احترام بگذارند، همزيستي مسالمت آميز داشته باشند، كما اينكه بقيه كشورهاي جهان بايد ياد بگيرند چگونه با اين ابرقدرت ياغي همزيستي داشته باشند، اميدوارم تجربه عراق براي هردو طرف آموزنده باشد.