دام کلاهبرداران در هند برای جذب دانشجوی ایرانی/ ردپای مدارک جعلی!

محمد حسین کریم در گفتگو با خبرنگار مهر با تایید این خبر گفت: تعدادی موسسه مجاز پذیرش دانشجو فعال هستند که حدود هشت مورد از آنها در حوزه هندوستان و کشورهای شبه قاره فعال هستند و بعضا کنترل تمام و کمالی در رابطه با نحوه عملکرد آنها وجود ندارد. البته قبل از آغاز سال 1389 جلسه ای میان موسسات مجاز در حوزه هندوستان و شبه قاره با حضور مدیرکل امور بورس و دانشجویان غیر ایرانی در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و رایزن علمی ایران در هند و شبه قاره برگزار شد.

رایزن علمی ایران در هند و شبه قاره افزود: چندان شفاف نیست موسسات مجاز پذیرش دانشجو چه عوامل و عناصری دارند و با کدام افراد و دانشگاهها در ارتباط هستند. حلقه مفقوده و نقطه کور این موسسات این است که کنترل و نظارت کاملی درباره این موسسات مجاز پذیرش دانشجو وجود ندارد لذا به جای اینکه کاملا رها شوند بهتر است نظارت کامل تری بر آنها حکمفرما شود.

وی خاطرنشان کرد: ترجیح بر این است که موسسات پذیرش مجاز بیشتر برای مقاطع دکتری و فوق لیسانس پذیرش بگیرند و اگر برای دانشگاههای خاص و معتبر نیز جهت دوره های لیسانس پذیرش داشته باشند اشکال ندارد اما علاقه مندی این موسسات بر پذیرش در دوره های غیر تحصیلات تکمیلی است چرا که راحت تر است و مبالغ مناسب تری نیز برای پذیرش در دوره های لیسانس دریافت می کنند.

کریم با بیان اینکه بهتر است موسسات پذیرش مجاز که ثبت شرکت کرده و از دولت ایران مجوز دارند کنترل و نظارت کامل تری شامل حالشان شود، گفت: بین وزارتخانه های علوم، بهداشت و امور خارجه و رایزنی های علمی هماهنگی و همسویی و نظارت بیشتری ایجاد شود چرا که این سئوال مطرح است که آیا واقعا رابط های این موسسات ثابت و مشخص هستند یا تغییر می کنند.

وی افزود: در صورتی که موسسات پذیرش مجاز بیشتر با وزارتخانه های مربوطه هماهنگ باشند و کنترل بیشتری بر روی آنها باشد قطعا این موسسات افراد و رابط هایشان در شهرهای مختلف را به سفارت و وزارت علوم معرفی می کنند. برخی موسسات رابط هایشان را معرفی کرده اند و برخی نیز از این کار سر باز زده و عنوان می کنند رابط ندارند و کارهایشان را خودشان انجام می دهند که البته این امکان ندارد. 

رایزن علمی ایران در هند و شبه قاره درباره رابط های موسسات مجاز پذیرش دانشجو به مهر گفت: رابط ها بیشتر از میان ایرانی های قدیمی یا دانشجویان قدیمی مقیم هندوستان و شبه قاره هستند و حتی ممکن است از میان غیر ایرانی ها باشند. بعضا این رابط ها ارتباط خود را بعد از مدتی با موسسات مجاز قطع می کنند و خودشان برای خود کار می کنند که در این صورت دیگر اصلا کنترلی بر آنها وجود نخواهد داشت. این افراد وقتی از موسسات جدا می شوند تبدیل به یک باند شده و خروجی نامطلوبشان این می شود که دلال مآبانه و با دریافت هزینه های چند برابری برای پذیرش، اسکان و حمایت های عاطفی و غیر عاطفی و ... رو به کلاهبرداری می آورند.

محمد حسین کریم افزود: این دلالان در صورتی که دانشجویان در ارائه مدارک دچار کاستی باشند به جعل مدرک نیز روی آورند. همین جعل مدرک باعث می شود که وقتی دانشجو فارغ التحصیل می شود و قصد بازگشت به کشور را دارد نگران باشد، نگرانی از این که مدرک جعلی در ایران فاش شود و اعتبارش نزد خانواده خود و جامعه خدشه دار شود. لذا کلاهبرداری این دلالان منجر به ایران گریزی و دلسردی ناخواسته برخی از دانشجویان می شود.

رایزن علمی ایران در هند و شبه قاره، آسیب ها را بیشتر متوجه دانشجویانی دانست که متقاضی تحصیل در دوره های لیسانس در خارج کشور هستند و افزود: پروسه ویزای تحقیقاتی دانشجویان دکتری از دو ماه تا دو سال طول می کشد لذا به نفع برخی موسسات نیست که خود را درگیر پذیرش و اسکان دانشجویان دکتری کنند. داوطلبان دوره فوق لیسانس نیز تجربه دانشگاهی دارند و از قوانین آگاهند لذا کمتر آسیب پذیرند اما متقاضیان لیسانس بیشتر آسیب می بینند. به همین جهت بارها به خانواده ها توصیه کرده ایم که مراقب تحصیل فرزندان خود در خارج کشور باشند و برای لیسانس بیشتر از ظرفیت موجود در داخل کشور استفاده کنند و اگر هم تصمیم به تحصیل در دوره لیسانس در خارج کشور دارند با اطلاعات کامل اقدام کنند.

وی اضافه کرد: اکثر مشکلاتی که با دلال ها و کلاهبردارهای ایرانی و غیر ایرانی وجود دارد در ارتباط با دانشجویان مقطع لیسانس است. 80 درصد مشکلات دانشجویی در شهرهای پونا و بنگلور اتفاق می افتد و 80 درصد این مشکلات مربوط به دانشجویان دوره لیسانس است. بیشتر این دانشجویان در رابطه با اسکان، پذیرش و اقامت گرفتار دلالان و واسطه ها می شوند.