سیدعلی کاشفی خوانساری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اهمیت حج و بازتاب این رویداد بزرگ دینی در ادبیات ایران گفت: حج تجربه‌ای معنوی است و هیچ مشابهی برای آن نمی‌توان مثال زد و به نظرم فرصتی استثنایی و دریچه‌ای است که بتوان از آن خارج از مرزهای زمان و مکان خود را از سوی در موقعیت "روز الست" قرار داد و از سوی دیگر تصویری از روز قیامت را مشاهده کرد.
وی که خود دو سفرنامه درباره حج یکی با عنوان "پرسه" و دیگری به نام "حج‌نامه" نوشته است در ادامه پیشنهاد کرد متولیان فرهنگی کشور امکان سفر به حج را برای نویسندگان و شاعران تسهیل کنند.
این نویسنده حوزه ادبیات کودک و نوجوان گفت: اگر راهی وجود داشته باشد که نخبگان ما در حوزه فرهگ بتوانند آسانتر این سفر را تجربه کنند قطعاً برکات معنوی این پدیده را در آثارشان خواهند دید و لذا پیشنهاد می‌کنم مسئولان حوزه فرهنگ با برنامه‌‌ریزیهایی مانند پذیرش درخواستها خارج از نوبت و موارد مشابه امکان حضور نویسندگان و شاعران کشور را در این رویداد بزرگ فراهم کنند.
کاشفی خوانساری نقبی هم به مسئولان جوایز و جشنواره‌های فعال در حوزه شعر و داستان زد و گفت: چه خوب بود اگر جوایز جشنواره‌های ادبی ما سفر حج می‌بود.
وی در ادامه به سفرنامه‌هایی که به گفته او "نمونه‌های موفق سفرنامه در مورد حج هستند" اشاره کرد و گفت: در میان گذشتگان و قدما می‌توان به خاقانی و محیی لاری اشاره کرد که سفرنامه‌های شایسته‌ای از حج نوشتند. در دوره قاجار و با رواج سفرنامه‌ها هم بسیاری از عرفا و اهل تصوف به نگارش سفرنامه‌هایی درباره حج پرداختند که این سیر تا دوره پهلوی هم ادامه یافت.
نویسنده سفرنامه‌های "پرسه" و حج‌نامه" در ادامه کتاب "خسی در میقات" جلال آل‌احمد را جزو موفقترین نمونه‌های سفرنامه ارزیابی کرد و افزود: سفرنامه دکتر شریعتی و آیت‌الله طالقانی هم از زمره سفرنامه‌های خوب بود. همچنین در دوره قبل از انقلاب کسانی که چندان ارتباط عمیقی با مسائل مذهبی نداشتند، درباره حج سفرنامه نوشتند که از میان آنها می‌توان به سفرنامه شکوه میرزابیگی و جواد مجابی اشاره کرد.
کاشفی خوانساری ادامه داد: بعد از انقلاب هم نویسندگانی مانند ابراهیم حسن‌بیگی، محمد ناصری و اسماعیل شفیعی سروستانی سفرنامه‌های در خور توجهی درباره حج نوشتند اما این رویداد هنوز جای کار بسیار دارد.
نظر شما