دکتر محمد ضیمران در مورد ضعف تألیف در کشور به خبرنگار مهر گفت: این مسئله دلایل بسیاری دارد و یکی از مهمترین آن به نظام آموزشی ما برمیگردد. وقتی نظام آموزشی به صورت خیلی پیشرفته عمل نمیکند فارغ التحصیلانی که بیرون میآیند آمادگی برای خلق اندیشههای تازه را ندارند و نمیتوانند فعالیت مناسبی داشته باشند.
وی افزود: به همین دلیل پیامد آن روی تألیف بازتاب و انعکاس مییابد . بنابراین اگرسیستم آموزشی طوری طراحی شود که خروجی آن متفکر شوند تألیف خود به همراهش میآید. پس مشکل اساسی این قضیه ضعف در نطام آموزشی است که یکی از مشکلات اساسی امروزی است.
ضیمران در مورد اینکه چرا محققان و اندیشمندان ما کار ترجمه را به تألیف ترجیح میدهند نیز گفت: ترجمه از تألیف ترجیحی ندارد و در این کار هم ترجیحی نیست. بلکه ترجمه نه اینکه بخواهم بگویم کارسادهای است ولی سهولت بیشتری نسبت به ایجاد فکر و آفرینش تفکر دارد زیرا این کار(تألیف) متضمن آموزش و تحقیقات بیشتری است .
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه یادآور شد: در شرایط کنونی ما ترجمه ضرورت بیشتری دارد چرا که تألیف باید وقتی صورت گیرد که زمینه برای خلق اندیشهها مساعد باشد و بایستی برای جبران این ضعف زمینه و پیش زمینههای تألیف را فراهم کنیم.
نظر شما