به گزارش خبرنگار مهر در کرج، ماه که هلال می شود به خیالم شاخه درختی بر آسمان تکیه زده تا با همه دلت به آن بیاویزی و بر تارک آسمان ها تاب بخوری.
هر ماه که می گذرد و هر هلال ماه که از راه می رسد نوید نوشدنی دوباره است، اما ماه هایی در آسمان هست که شاید هیچ سیاره دیگری آن را تجربه نکرده باشد و ساکنان هیچ جهانی از چشمه آن سیراب نشده باشند؛ ماهی که تنها متعلق به زمینیانی است که دلشان کم و بیش هوای آسمانی شدن دارد و حسرت پرکشیدن به عمق جهانی که از ماده فراتر است و صاحب ابعاد بسیار.
اینک باز صدای ربنا در کوچه های شهر می پیچد. عطر خوش حلیم و حلوا، شله زرد، زولبیا و بامیه در هوای غروب می پیچد و هیاهوی لحظه اذان حکایتگر سفری است درونی که انسان را از مرز روزمرگی و تکرار به کوچه باغ های نیایش، هست شناسی و شناخت هستی بخش یگانه می برد.
سفره ها از امشب پر می شوند از برکت و هر سحر پر از طنین صدای اذانی است که از فراز مناره ها به گوش می رسد.
امشب فرشتگان به زمین می آیند تا دل های زمینیان را با خود به عرش برند، تا دیدگان تر شده به اشک عشق و محبت را بوسه باران کنند. امشب عرش از همیشه به زمین نزدیک تر خواهد شد و کیست که نخواهد از این شاخه خوشه ای بچیند وقتی که ماهی وعده روزی بزرگ را می دهد؛ روزی که در آن قرآن، این کلام عظیم الهی بر محمد(ص)، خاتم پیامبران نازل شد...
رمضان ماهی است که به مرد تنهای کوچه های کوفه می رسد؛ رادمردی که وجودش نماد انسانیت است و نگین انگشتری اش نگین پادشاهی. انگشتری که نه به یک نیازمند که به تمام بشر عطا شد تا به آنها شیوه علی وار زندگی کردن را بیاموزد.
اینک ماهی آمده که می توان از آن به مرد غریب نخلستان رسید و با او تا عرش سفر کرد. باید مهیا شد و کوشید برای یکی شدن و گام برداشتن، برای تازه شدن...
................................
عادله سادات ارشادی مقدم
نظر شما