موسوی:شرایط بد اکران توجیه است/ کاهش آمار تولید در نیمه سال

غلامرضا موسوی ضمن بیان این مطلب وضعیت سینما در شش ماه نخست سال جاری را مثبت ارزیابی کرد و در توضیح صحبت های خود در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: در شش ماه گذشته 4 فیلم در ژانرهای مختلف کمدی و اجتماعی و تا اندازه ای سیاسی- اجتماعی در سطح وسیعی در تهران و شهرستان ها اکران شد که با استقبال خوبی مواجه شد و توانست مخاطب هایی با دیدگاه های مختلف را به خود جذب کند که این اتفاق در نوع خود خوب و کم نظیر است؛ اما نکته قابل توجه در این بین میزان استقبال مخاطب در سطح تهران بود این در حالی است که در سال گذشته در شهرستان ها آمار استقبال و فروش فیلم ها در شهرستان ها بیش از تهران بود اما به دلایل متعدد میزان استقبال به نصف کاهش پیدا کرده است.

وی در ادامه به ذکر دلایل کاهش استقبال مخاطب در شهرستانها پرداخت و گفت: به اعتقاد من بخش عمده ای از عدم فروش فیلم در شهرستان ها به کمبود سالن سینما در شهرستان و مراکز استان ها برمی گردد. به این معنا که سالنهای موجود درشهرستان ها نسبت به رشد جمعیت در این مناطق نوسازی و افزایش پیدا نکرده است و همچنین سالنهای موجود هم بر اساس استانداردهای جهانی تجهیز نیست.

موسوی خاطرنشان ساخت: در سراسر کشور حدود 340 سالن سینما وجود دارد. با توجه به استانداردهای جهانی و به خصوص یونسکو ما در سراسر کشور نیاز به دو هزار سالن سینما داریم، اما اکنون حدود 340 سالن فعال هستند که بسیاری از آنها فاقد استانداردهای صحیح نمایش چون تصویر، صدا و ... هستند.

وی افزود:از سوی دیگر شرایط اقتصادی و معیشتی موجود باعث شده که تماشاگر رفته رفته خرید کالاهای فرهنگی را از سبد هزینه های خانواده خود کم کند در نتیجه این مسائل با افت کمی تماشاگر روبرو هستیم و طبیعی است که استقبال از سینما در شهرستان ها به نصف تهران می رسد و فروش به همان نسبت پایین می آید و خوب طبیعی است که وجود چنین معضلی از اساس نگران کننده است.

تهیه کننده فیلم سینمایی "پارک وی" در ادامه صحبت های خود درباره فروش فیلم‌ها در شش ماهه اول سال گفت: بخش اعظم و قابل ملاحظه فروش فیلم‌ها، حاصل فروش چهار فیلم است. چند فیلم به تعداد انگشتان یک دست به سرمایه اولیه خود می‌رسند و بقیه که حدود بیست فیلم است قطعاً با زیان رو به رو هستند.

وی ادامه داد: البته ناگفته نماند که جراحی بزرگ اقتصادی  که با عنوان هدفمند کردن یارانه ها جاری شد ضمن اینکه امری واجب بود اما تمهیدات اولیه و ویژه برای آن در نظر گرفته نشد و از یک سو مردم تحت فشار قرار گرفتند واز سوی دیگر در حوزه سینما حمایت  پس از حذف یارنه ها صورت نگرفت و سینما با حجم عظیمی از حامل های انرژی مواجه شد.

موسوی افزود: این درحالی است که قیمت بلیت های سینما به هیچ عنوان افزایش پیدا نکرد و همین مسئله به ماهیت کلی سینما لطمه های جبران ناپذیری وارد کرد و سینما به عنوان صنعت متضرر معرفی شد و خوب طبیعی است که اگر بخش خصوصی در جایی که سود نداشته باشد ورود پیدا نمی کند.    

وی در ادامه با اشاره به مسئله اکران در سینمای ایران افزود: معضل کم و کیف اکران فیلم های سینمایی در ایران مشکلی است که سالهای سال است که دست اندرکاران امور سینمایی با آن دست به گریبان هستند در صورتی که به نظر من این بحث بی اساسی است چراکه نسبت به سالنهای موجود در تهران و حجم وسیعی از فیلم هایی که منتظر اکران هستند برنامه ریزی دقیق بر سر نمایش فیلم ها کاهش می یابد؛ ضمن اینکه اگر فیلم خوبی ساخته شود و اگر به گفته برخی از اهالی سینما در شرایط نا مناسب نیز اکران شود باز هم مخاطب خود را به دست می آورد. این در حالی است که دست اندرکاران فیلم هایی که مخاطب در اکران پیدا نمی کند زمانی که توجیهی برای چرایی عدم استقبال از فیلم های خود پیدا نمی کنند شرایط سخت و سیاست گذاری های اکران را بهانه قرار می دهند.

موسوی در ادامه صحبت های خود تاکید کرد: به گمان من همه زمان ها، وقت مناسبی برای اکران است البته باید برنامه ریزی مدون و بلند مدت برای چگونگی اکران فیلم ها نیز درنظر گرفته شود و البته همه ما می دانیم که مشکل بسیار وجود دارد و تعداد فیلم ها بیشتر از تعداد سالن های است از همین رو تداخل و ناهمگونی نیز در اکرن ایجاد می شود بنابراین با این حجم تولید طبیعی است که امکان خروجی وجود نداشته باشد بنابراین باید به فکر ساخت سالن برای اکران گسترده شد. 

این کارشناس امور تهیه و تولید سینمای ایران در ادامه صحبت های خود به مقایسه آماری فروش فیلم ها در نیم سال نخست سال جاری اشاره کرد و گفت : به لحاظ آماری افزایش نسبی فروش داشته ایم اما این افزایش آمار به دلیل وجود چهار فیلمی بود که در سطح وسیع اکران شد و هر یک از آنها رکورد میلیاردی از خود به جا گذاشت و اگر این فیم ها نبودند قطعا نسبت به سالهای گذشته با کاهش فروش مواجه می شدیم .

موسوی در صحبت های خود به وضعیت تولید فیلم در نیم سال نخست سال 1390 اشاره کرد و گفت : آمار نشان می دهد که تولیدات در ژانرهای مختلف سینمایی نسبت به سال گذشته کاهش چشمگیری داشته است و به دلیل بالا بودن هزینه های تولید بسیاری از تهیه کننده عملا بی کار هستند و امکان فعالیت ندارند چرا که بسیاری از فیلم ها دراکران حتی نمی توانند هزینه اولیه تولید را برگردانند، در نتیجه بحث خصوصی رغبت ندارد به سمت تولید سوق پیدا کند در نتیجه اغلب وسایل تولید فیلم درانبارهای سینمایی خاک می خورد. در گذشته برای گرفتن دوربین 35 باید در نوبت می ماندیم و برنامه ریزی تولید را براساس زمان تحویل دوربین هماهنگ می کردیم اما درحال حاضر چنین نیست و دوربین ها در انبارها خاک می خورد بنابراین آمار تولید نسبت به گذشته بسیار پایین آمده است.   

وی در پایان افزود: یکی دیگر از دلایل افت تولید عدم مراجعه اکثریت اعضای شورای عالی تهیه‌کنندگان برای دریافت پروانه فیلمسازی از طریق دو است.