۱۳ دی ۱۳۸۳، ۱۱:۱۷

گزارش اختصاصي "مهر" از باشگاه فرهنگي ورزشي آرارات ؛

در ورزش هم در اقليت هستيم / نمي دانيم كجاي طرح جامع قرار داريم

در يكي از خيابانهاي خلوت شمال تهران و دور از هياهوهاي رايج ورزش ، باشگاهي مراسم بزرگ و به يادماندني شصتمين سال تاسيس خود را در حالي برگزار كرد كه انتظار مي رفت خبرنگاران و عكاسان بسياري اين رويداد را پوشش دهند اما عملا تعداد آنها خيلي چشمگير نبود.

گروه ورزشي "مهر" : حتي نگهبان جلوي درب ورزشگاه هم متعجب است كه پس ازماهها و سالها خبرنگاران سراغي از باشگاه آرارات را گرفته اند. هرچند با روي باز از حضور ما استقبال مي كند و ما را به گرمي مي پذيرند اما از چشمان آنها مي توان خواند كه : « آمدي جانم به قربانت ولي حالا چرا ». حق با آنهاست. با اين حال صبح يك روز سرد زمستاني با تعيين وقت قبلي مهمان باشگاه آرارات بوديم. باشگاهي كه در دهه شصت تيم فوتبالش يكي از قدرت هاي برتر فوتبال باشگاههاي تهران بود.
مديراجرايي هيات مديره باشگاه ما را به داخل اتاق هيات مديره راهنمايي مي كند و بعد ازتعارفات معمول و خوشآمدگويي ازتاريخچه باشگاهش مي گويد: « درتابستان سال 1323 به وسيله 120 تن از بچه هاي جوان و علاقمند به ورزش ارامنه كه احساس مي كردند به يك كانون براي هماهنگي فعاليت هاي فرهنگي و ورزشي احتياج دارند. اين عده آمدند و يك اتاق را درخيانان حافظ اجاره كردند به عنوان محلي براي برگزاري جلساتشان . بعد هم اين دفتر را رفته رفته بزرگ كردند تا اينكه در سال 1332 به خيابان جمهوري كه از امكانات بهتري برخورداربود منتقل شد. از آن سال به بعد دوران رشد و شكوفايي و فعاليت در رشته هاي گوناگون ورزشي و هنري آغازشد. اين پيشرفت درسال 1352 با تلاش هايي كه براي دست يابي به امكانات وسيعتر و گسترش فعاليت ها صورت گرفت با واگذاري زميني از سوي سازمان تربيت بدني همراه شد كه محل كنوني باشگاه آرارات است.»


توماس طوماسيانس رئيس هيات مديره باشگاه آرارات

باشگاه  آرارات كه در يكي از مناطق شمالي تهران قرار دارد و زماني كه به ارامنه واگذار شد زميني باير بود و با كمك هاي ارامنه و هيات ها رفته رفته به باشگاهي قابل استفاده درچند رشته ورزشي تبديل شد. پس ازافتتاح رسمي اين باشگاه درسال 1353 تلاش مسئولان صرف حفظ و نگهداري از امكانات و تاسيسات آن شده و كمتر شاهد تغييرات جديدي در آن بوده ايم.
مديراجرايي هيات مديره درجواب اين سوال كه چرا از اين تاريخ به بعد شاهد توسعه بيشتر ورزشگاه نبوده ايم مي گويد : « همانطور كه مي دانيد توسعه اينجا مستلزم هزينه هايست كه ما هميشه در اين مورد در تنگنا بوده ايم به خصوص با توجه به شرايط امروز كه همه تيم هاي ورزشي اسپانسر و حاميان مالي دارند اما متاسفانه ما چنين امكاناتي را نداريم و تكيه گاهمان همين ارارمنه هستند كه اينها هم درحد توانشان كمك كرده اند، ديگر نمي شود انتظار بيشتر ازاينها داشت.»
اينكه چرا اسپانسرها به سراغ باشگاه آرارت نمي روند شايد به دليل تفاوت هاي آنها با ساير باشگاههاي ورزشي كشوراست اما ازچندماه پيش اين سد شكسته شده و تيم فوتبال اين باشگاه با حضورچند طرح جديد وارد مسابقات ليگ زيرگروه شده است و با وجود صدرنشيني دردوررفت حالا دررده دوم قراردارد و با هدايت حسن حبيبي يكي از شانس هاي صعود به ليگ دسته دوم است.

واليبال بسكتبال ، فوتبال ، شطرنج ، دووميداني و تنيس از جمله رشته هاي فعال باشگاه آرارات هستند كه درسطح مسابقات كشوري فعاليت مي كنند. تيم فوتبال آرارات روزگاري يكي از بهترين تيم هاي باشگاههاي تهران بود كه در بسياري ديدارها استقلال و پرسپوليس را با شكست مواجه كرده بود. ادموند بزيك ، ادموند اختر ، فرد ملكيان ، ورژسركيسيان ، ماركارآقاجانيان ، سرژيك تيموريان ، رافيك ماركوسي ، سبو شهبازيان ، آندرانيك اسكندريان ، وازگن صفريان ، ايشخان ست آقايان ، سامسون پطروسيان و ... ازجمله بازيكنان مطرح باشگاه آرارات دراين سالها بودند كه با درخشش خود به تيم هايي مثل استقلال و پرسپوليس پيوستند و چند تن از آنها هنوز هم در ليگ برتر فوتبال ايران فعاليت مي كنند.
اما چرا تيم خوب دهه شصت فوتبال ايران به يكباره فراموش شد و تنها نامي از آن باقي مانده است. هوسپيان مي گويد:« وقتي بازيكن به رده اي مي رسد كه ما نمي توانيم او را از همه نظرتامين كنيم مجبوراست برود در تيم هايي كه بتواند به فوتبالش ادامه دهد. درشرايط فعلي هم كه اكثر تيم ها وضعيت مالي بسيارخوبي دارند. وقتي بازيكن به اين مرحله مي رسد ماناچاريم كه اينها را با توافق دراختيار باشگاههاي ديگرقرار بدهيم. با اين حال براي ما فرق نمي كند اگر درتيم هاي ديگر هم بازي كنند براي ما افتخار است كه آنها را تا اين مرحله بالا آورده ايم. چيزي كه دست و پاي ما را گرفته اين است كه از پس هزينه هاي اين روزهاي ورزش بر نمي آيم. الان هزينه نگهداري باشگاه بسياربالاست و نمي توانيم اين هزينه را تامين كنيم. ما نزديك به 30 پرسنل ثابت داريم كه با توجه به فصل اين تعداد درنوسان هستند. ما درتبريز در اروميه ، شيراز و گردآباد اروميه شعبه داريم كه هر كدام هيات مديره جدا دارند اما زير نظر تهران فعاليت مي كنند. البته در المپياد هاي ارامنه كه در تهران برگزار مي شود شركت مي كنند. ما امسال سي و هفتمين دوره مسابقات المپيك ارامنه رابا حضور چهار كشور خارجي برگزار كرديم.»


تيم ملي فوتبال آلمان قبل از ديدار با ايران در ورزشگاه آرارات

مدير اجرايي هيات مديره باشگاه آرارت كمك هاي معنوي سازمان تربيت بدني را يكي از عوامل تاثيرگذار در روند رو به جلوي باشگاه مي داند اما كمك هاي مادي اين سازمان به هيچ وجه كافي نيست : « بسيار بسيار محدود و به ندرت دست ما را مي گيرند. ما چندين بار خواهش كرديم كه براي ترميم و توسعه اينجا به ما كمك كنند . به تازگي با سازمان مكاتبه كرديم كه به ما به عنوان يكي از قديمي ترين باشگاه هاي كشورتوجه بيشتري كنند و كمي هم از بودجه هاي سازمان را دراختيار ما قراربدهند چون ما يكي از باشگاههاي فعال دردو بخش بانوان و آقايان هستيم و تيم هاي مختلفي داريم كه در مسابقات كشوري صاحب عنوان هستند. اما متاسفانه به خاطر اينكه نمي توانيم هزينه ها را تامين كنيم ورزشكارانمان را خيلي به آينده دلگرم نمي كنيم ، از يك طرف هم دلمان مي سوزد كه اين همه استعداد داريم اما نمي توانيم به علت مشكلات مالي از آنها براي موفقيت باشگاه آرارات استفاده كنيم. با اين حال با توجه به شرايطي كه وجود دارد ما قهرمان پروري نمي كنيم و به دنبال بازيكن سازي هستيم و به گونه اي برخورد مي كنيم كه مجموعه اي زنده و بانشاط را حفظ كنيم تا شايد درآينده مشكلات مالي مان حل شود.»
مسئولان باشگاه آرارات حق دارند ، آنها از مشكلات مالي براي اداره يك باشگاه رنج مي برند اما اين ذهنيت كه جامعه ارامنه از لحاظ مالي تامين هستند و نيازي به كمك ديگران ندارند سبب شده كه كمتر نهاد يا ارگاني بخواهد به آنها كمك كند. اما اين تمام واقعيت نيست. هوسپيان مي گويد : « همانطور كه مي دانيد ارامنه درايران تاريخي 500 ساله دارند. امسال دقيقا پانصدمين سال حضور ارامنه درايران است كه بيشتركارگران صنعتي و فرهنگي بوده اند و با اين درآمدها نمي توان باشگاهداري كرد. تصورمن اين نيست كه آدم هاي مرفهي هستيم ، البته شكر خدا بي نياز هستيم و از اين بابت بسيار خوشحاليم كه مورد احترام ديگران قرار داريم . اما من اين تصور را نمي پذيرم چرا كه ما هم مثل شما در اين كشور زندگي مي كنيم. همان مشكلاتي كه براي شما هست براي ما هم وجود دارد. بنابراين نمي توان خيلي انتظار داشت كه ما از اين مشكلات زندگي هاي روزمره دور باشيم. در شرايط فعلي اعضاي هيات مديره به طور رايگان و فقط به خاطر علاقه اي كه دارند در باشگاه آرارت فعاليت مي كنند.»
با توجه به نيازي كه ورزش ارامنه به كمك هاي مالي دارد به نظر مي رسد كه درطرح جامع ورزش هيچ بودجه اي براي كمك به اين قشردرنظر گرفته نشده است. آيا هيات مديره باشگاه آرارات براي گرفتن اين كمك ها اقدامي كرده است : « ما از اين طرح جامع فقط اسمش را شنيده ايم و هيچ اطلاعاتي در اين مورد نداريم. تا به حال هم كسي از مسئولان سراغي از ما نگرفته اند و نمي دانيم اين طرح با چه هدفي و توسط چه كساني اجرا خواهد شد. ما دوست داريم كه اين مسئله از طريق شما رسانه هاي خبري بازشود و بدانيم كه ما كجاي اين طرح هستيم. با توجه به اينكه سال 2005 به عنوان سال جهاني ورزش نامگذاري شده است انتظارمي رود كه مسئولان سازمان تربيت بدني به اين موضوع مهم هم توجه كنند. ما هم مجموعه كوچكي در ورزش ايران هستيم كه بايد آنها ما را قبول داشته باشند وكمك هايشان را از ما دريغ نكنند. البته آقاي مهرعليزاده خودشان به ورزش ارامنه نظر لطف دارند و در دوره قبلي المپياد ارامنه كمك كردند تا ما ازچند كشورخارجي دعوت كنيم. الان هم نامه اي داده ايم كه ما را هم در بودجه تيم هاي ورزشي بگنجانند. در شرايط فعلي ما به هر يك از هيات هاي ورزشي مي گوييم كه فعاليتشان را بيشتر كنند مي گويند با كدام پول و كدام بودجه. اميدوارم كه نمايندگان مجلس هم به اين موضوع توجه كنند و كمك هايشان را به باشگاه آرارات و نه يك شخص خاص دريغ نكنند.»

باشگاه آرارات زير نظر هيات مديره اي 9 نفره اداره مي شود كه پنج هيات زير مجموعه هيات مديره اصلي هستند كه امور اجرايي و روزانه باشگاه را برنامه ريزي مي كنند. همه اين اعضا به طور رايگان وتنها به خاطر حفظ باشگاه و علاقه اي كه به مجموعه خود دارند فعاليت مي كنند و تاكنون موفق به برگزاري 37 دوره المپياد ارامنه و 28 دوره مسابقات المپياد دانش آموزي شده اند و 23 دوره هم جام آررات را برگزار كرده اند كه از آبان ماه تا پايان اسفند ماه هر سال برگزار مي شود.
امسال شصتمين سال تاسيس باشگاه آرارت است و به همين خاطر اين باشگاه برنامه هاي ويژه اي براي اين مناسبت برگزار كرده است. سال قبل عنوان شد كه عليرضا كرد به عنوان مديرعامل اين باشگاه منصوب شده است اما مديراجرايي هيات مديره با رد اين خبر مي گويد : « سال قبل هيات فوتبال باشگاه آقاي كرد را براي امور اجرايي هيات آوردند اما ايشان خيلي زود باشگاه را ترك كردند و بعد هم از ايشان خبري نشد. اين هم كه عنوان شد ايشان مديرعامل هستند اشتباه خبري خودشان بود كه بعدا اصلاحش كردند. »
هوسپيان درپايان گفت : براي آنكه ما بتوانيم جوانان را به سمت ورزش بكشانيم و از برخي ناهنجاريهاي اجتماعي دور كنيم نياز به كمك هاي مالي داريم و تنها عاملي كه باعث مي شود ما نتوانيم به اين خواسته مان برسيم مشكلات مالي است و گاهي اوقات براي اداره باشگاه به مشكل مي خوريم كه اميدوارم بتوانيم در آينده اين مشكلات را هم برطرف كنيم. اگر مي خواهيم مطرح باشيم و در مسابقات حرفي براي گفتن داشته باشيم بايد هزينه كنيم كه در اين راه تنها چيزي كه حركت ما را كند مي كند همين مسائل و مشكلات مالي است. اميدوارم مسئولان سازمان تربيت بدني و آنهايي كه طرح جامع ورزش را پيگيري مي كنند ما را هم جز كوچكي از اين ورزش بدانند تا باشگاه آرارات هم بتواند پس از سالها دوباره به سطح اول ورزش ايران بازگردد.  

کد خبر 143926

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha