به گزارش خبرنگار مهر، در دنیایی که زر و زور تعیین کننده همه سیاست ها و اقتصاد و رفتار انسان با هم نوع خود شده است، باید محمد را فریا زد، باید مهربانی هایی که مسلم میان سال در مقابل زباله ریزی زن یهودی داشت را فریاد زد تا دنیا بدانند مسلمانان پیرو چه آیینی هستند.
تا بدانند و ببیند آنچه در اقصی نقاط دنیا علیه مسلمانان انجام می دهند نفهمیدن دنیایی که پایه های آن را درستی و راستی تشکیل داده است.
محمد(ص) آسمانی ترین پیامبر الهی است که با تکمیل، دین ابراهیم، موسی، عیسی، ذره ذره عمرخویش را برای ساختن ملتی صرف کرد که چونان ملت های موسی و عیسی بودند و راه از بیراهه نمی دانستند ، همه عمری که با همسرش خدیجه و دختر گوهرش، فاطمه(س) صرف نشان دادن راه از بیراه برای امتش کرد تا زمانی فرا برسد و ملتی از فارس بلند شود تا با ولایت مداری فرزندانش را امام و راهرو خوانند تا مایه ای و فرصتی شود برای رهایی از بندها و تزویرها.
محمد مصطفی آخرین رسول مهربان خدای مهربانتر از او رفت، رفت به دنیای ستودنی وعده داده شده، رفت گرچه دغدغه این دنیا و مردمان را دارد، رفت اما مکتبی را بر جای گذاشت که حاوی معارفی بی نظیر و ماندنی ست.
کم نیست کتابها و گفتارها و احادیث نبوی، همانهایی که هر کدام چراغی است برای دنباله روی محمد رسول خدا(ص).
حالا این معارف محمد است و این وسعت دنیا شیطان زده، که اگر چه اندکند اما می دانیم که سیاهی ویرلن کننده است اگر به قطره ای باشد.
حالا این دنیای ما و این معارفی که باید در دنیا گسترش دهیم تا به یاران سپیدی اضافه و از حامیان سیاهی کم شود.
این دنیای ما و این مردان و زنانی مکرمی که از سلاله دختری این پیامبر است.
این دنیای زبون زده ما و این فرصتی که برای گسترش محمد(ص) داریم حتی به اندازه سر سوزنی و به اندازه نجات یک نفر از ظلمت.
این دنیای ما و این محمدی که آمد تا دنیا به دست فرزندانش اصلاح شود.
28 صفر روزی که محمد مصطفی به آسمان رفت تا در پناه خدا آرام گیرد،و اکنون ماییم و رحلتش، و اینکه چگونه سالگردش را به زیباترین شکل تکریم داریم.
شاید با به زبان آوردن حدیثی، به اشگی،به ناله ای، به کمکی، به امید دادنی، بپرسیم محمد که بود و چه کرد، تا بیابیم.
نظر شما