سید بدرالدین نجمی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: اگر فرد بخواهد در عادتهای بهداشتی خود تغییر ایجاد کند یا به ارتقای انگیزه و پشتکار خود برای حفظ عادتهای تغییر یافته بپردازد، خودکارآمدی ادراک شده نقش مهمی را ایفا میکند.
وی با اشاره به اینکه در خود نظمدهی با پایبندی به رفتارهای ایمن و مؤثر ارتباط دارد، بیان داشت: خودکارآمدی در انجام اعمالی چون مصرف دارو، فعالیت منظم ورزشی، پایش منظم قند خون و پیگیریهای درمانی مؤثر است.
مولف کتاب دیابت نوجوانی، پیآمدهای و مداخلههای روانشناختی تصریح کرد: یافتهﻫﺎی پژوهشی تائید میکنند، افراد با احساس کارآمدی ضعیف و مهارتهای مقابلهایی اجتنابی عادتهای بهداشتی توصیه شده را به طور منظم انجام نداده و به راحتی دست از فعالیت بر میدارند.
وی ادامه داد: علاوه بر عوامل فردی، به کاربرد الگوهای درمانی متمرکز بر روابط خانوادگی در حوزه پزشکی به عنوان عوامل محیطی مؤثر بر رفتار باید توجه داشت زیرا که خانوادهﻫﺎ در موقعیت پزشکی، نه تنها از مداخلهﻫﺎی پزشکی متاثر می شوند بلکه میتوانند به طور پنهان اثر بخشی فعالیتهای بالینی را منع یا تسهیل کند.
نجمی از اینکه شواهدی مبنی بر ارتباط درمانهای پزشکی با کارکرد خانواده وجود دارد، اضافه کرد: مداخلهﻫﺎی متمرکز بر خانواده با هدف بهبود ارتباط و مهارتهای فرزند پروری میتواند به بهبود بیماری کمک کند.
وی تاکید کرد: کاهش تعارضها، افزایش سطح همبستگی و ابراز وجود از جمله عواملی است که به اثربخشی درمان فردی میافزاید.
مولف کتاب دیابت نوجوانی، پیآمدهای و مداخلههای روانشناختی گفت: روابط خانوادگی بارور زمینه احترام متقابل، خودمختاری ارتقا یافته و مسئولیتپذیری بیشتر و برخورد با چالشهای زندگی را فراهم میسازد.
نظر شما