حجت الاسلام دکتر سید محمد ثقفی در مورد دلایل اینکه ما ایرانیها فرد محور هستیم و فرهنگ کار جمعی نداریم به خبرنگار مهر گفت: این روحیه بر میگردد به سابقه سیاسی اجتماعی در ایران که یک حاکمیت استبداد و ترس در ایران حاکم بوده که سبب شده ایرانیان از نظر روانی به این باور برسند که عقیده و اندیشه و سرمایه و تصمیم خود را مخفی نگهدار.
وی افزود: این پنهان کاری یک حالت فردی در جامعه ایرانی به وجود آورده که هیچ کس به هیچ کس اعتماد ندارد. یک علت دیگر هم این است که ما تجربه کار جمعی را نداریم. یعنی احزاب پایدار در ایران هیچ وقت شکل نگرفت و احزابی که به وجود میآمده مقطعی و به هنگام انتخابات بوده است. همچنین احزاب در ایران وابسته به شخص بوده اند و منافع جمعی مطرح نبوده در نتیجه برای اینکه اهداف کوتاه مدت در ایران حاکم بوده به همین دلیل همه به دنبال منفعت شخصی خود بوده و یک همکاری جمعی به وجود نیامده است. این مسئله سبب شده که فردگرایی در ایران رواج یابد.
استاد جامعه شناسی دانشگاه آزاد اظهارداشت: عدم مشارکت اجتماعی در اقتصاد هم دلیل دیگر است یعنی در ایران ارباب و رعیتی بوده و یک نفر سرمایه دار یا کارفرما بوده و دیگران کارگران یا کارمندان او بوده به همین خاطر در منافع شرکتهای اقتصادی کارگران با صاحبان صنایع سهیم نبوده بنابراین روحیه کار جمعی در ایران در چنین وضعیتی به وجود نیامده است. سهیم کردن اعضای شرکت در سود و زیان آن باعث بالا بردن روحیه جمعی می‌شود.
ثقفی درمورد اثرات و تبعات عدم فرهنگ کارجمعی یادآورشد: بدبینی نسبت به حرکتهای جمعی اثرات و تبعات فرد محوری است که به جز در مقاطع محدودی در مابقی دوران تاریخی ایران این حالت بدبینی وجود داشته است. اینکه یک حالت بیگانگی یعنی تقسیم افراد به ما و خودی و غیر خودی اینکه چه کسی با ما است چه کسی با ما نیست همیشه در ایران مطرح بوده است.
این محقق و پژوهشگر حوزه جامعه شناسی درپایان یادآورشد: بدبینی و بیگانگی عدم حسن ظن را به وجود میآورد و عدم حسن ظن باعث جلوگیری از کار جمعی می‌شود.
نظر شما