به گزارش خبرنگار مهر، گناوه بندری که از دیر باز مردمان آن با صدای موج دریا از خواب بیدار می‌شوند. زندگی اکثر ساکنان این بندر کهن متکی به دریا و صیادی است و غالب اهالی شغل ابا و اجدادی خود را پیشه می‌کنند.
بندر گناوه با داشتن 115 قایق صیادی و 20 لنج صیادی یکی از قطب‌های صید آبزیان در جنوب کشور است.
صیادانی که توقع زیادی ندارند و با اندک امکاناتی در تلاش درآمد و کسب و کار حلال روزانه با پنجه سوزان خورشید می‌جنگند ولی بعضا مشکلاتی بر سر راه این صیادان قرار می‌گیرد که افکار آنها را برای ادامه کارشان پریشان می‌کند.
حوضچه صیادی یا سکوی سوختگیری این قایق‌ها به دلیل در معرض آب شور دریا بودن در حال تخریب است و هر روز بر سستی آن افزوده می‌شود ولی صدای صیادان برای بازسازی به گوش هیچ کس نمی‌رسد.
هیچ شخص و نهادی زیر بار مشکلات این حوضچه نمی‌رود
مدیرعامل تعاونی صیادان گناوه در این زمینه می‌گوید: این حوضچه توسط سازمان بنادر و کشتیرانی با پیمانکاری شرکت مشیران ساخته شده‌است ولی متاسفانه نظارتی بر این کار نبوده و استفاده از مصالح نامرغوب و خیلی بد که به وضوح پیداست، باعث ریزش این حوضچه شده‌است.
عبداله بویراتی افزود: ما به سازمان بنادر و کشتیرانی، فرمانداری، شیلات استان، شیلات ایران و تمامی مسئولان اطلاع داده‌ایم و حتی رئیس شیلات ایران را نیز به اینجا آورده‌ایم و از نزدیک این حوضچه را مشاهده کرده است و در مورد تخریب این حوضچه چندین نامه نوشته و مکاتبه کرده‌ایم ولی متاسفانه تا کنون هیچ شخص و نهادی زیر بار مسئولیت این کار نرفته است.
وی در ادامه گفت: شیلات می‌گوید متولی این کار خود سازمان بنادر و کشتیرانی بوده، سازمان بنادر نیز می‌گوید ما این کار را تمام کرده‌ایم و تحویل شیلات داده‌ایم و اکنون بازسازی آن با بهره‌بردار است. در مقابل شیلات مدعی است که سازمان بنادر و کشتیرانی کار را تحویل ما نداده است و باید خود سازمان بنادر این حوضچه را ترمیم کند.
خطرات جانی و مالی در انتظار صیادان/ سوختگیری روزانه 100 قایق
مدیرعامل تعاونی صیادان گناوه یادآور شد: ما همچنان مکاتبات خود را با شیلات استان، شیلات ایران و فرمانداری گناوه ادامه داده‌ایم ولی متاسفانه هیچگونه همکاری نکرده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه جایگاه بنزین قایق‌های صیادی روی سکو تخریب شده نصب است و هر لحظه ممکن است که این سکو ریزش پیدا کند و خطری از قبیل آتش سوزی و همچنین خطرات جانی و مالی به وجود آورد.
بویراتی در پایان گفت: از این حوضچه روزانه نزدیک به 100 فروند قایق صیادی سوختگیری می‌کند و ما هم به تمام مسئولان گفته‌ایم و امیدواریم که تا قبل از اینکه ریزش بیشتری کند و تخریب شود و از بین برود مسئولان بتوانند بودجه‌ای برای آن در نظر بگیرند؛ هر چند که بودجه خیلی ناچیزی احتیاج است، حتی اگر بودجه آن را در اختیار تعاونی صیادان قرار دهند خود ما می‌توانیم آن را بازسازی کرده و از آن نگهداری کنیم.
مسئولان قبل از نابودی زندگی صیادان کاری بکنند
ناخدا محمد، صیاد و قایق‌دار در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: من یکی از صیادان گناوه‌ای هستم که سالیان سال در این بندر صیادی می‌کنم و تمام زندگی من یک قایق است. من از نظر علمی سواد ندارم ولی با توجه به تجربه‌ام می‌دانم تخریب این سکوی بنزین که محل سوختگیری قایق‌های صیادی است و دیواره آن به دلیل برخورد شبانه روزی آب شور دریا به این سکو ریزش بیشتری می‌کند و ریزش این سکو روزی فاجعه بزرگی می‌سازد و ممکن است که قایق که تمامی دارایی ماست را نابود کند؛ چرا که وقتی زیر پمپ بنزین خالی شد سنگینی باعث فرو ریختن می‌شود و باعث آتش‌سوزی و وقتی بنزین روی آب شناور شد نه تنها قایق ما بلکه تمامی قایق‌ها و لنج‌هایی که در اینجا لنگر انداخته‌اند را خواهد سوزاند.
وی در ادامه اضافه کرد: چرا مسئولان کاری نمی‌کنند. مسئول تعاونی صیادان می‌گوید ما به تمامی مسئولان نامه نوشته‌ایم و آنها را در جریان کار قرار داده‌ایم، پس چرا این مشکل حل نمی‌شود؟ بازسازی و تعمیر این حوضچه و سکوی سوختگیری بر عهده کیست؟ حتما باید تلفات جانی داشته باشیم یا چند قایق نابود شوند تا مسئولان دست به کار شوند؟
صیاد در پایان افزود: ما از مسئولان محترم استدعا داریم تا زمانی که هنوز زندگی مردم آتش نگرفته و نابود نشده و کسی در آن از بین نرفته، شروع به درست کردن آن کنند. این یک کار بسیار جزیی است که اگر درست نشود، هزینه بسیار سنگین دامان دولت را می‌گیرد. دوباره از مسئولان خواهش می‌کنم که این کار را برای صیادان انجام دهند.
گزارش و عکس: اسماعیل کشتکار
نظر شما