" مينا نادري" - نقاش - در گفت وگو با خبرنگارتجسمي "مهر" گفت : خيلي ها معتقدند كه نقاش نبايد درباره كارش حرف بزند . دردوره پسامدرن اين تفكر شايد حتي جدي تر از پيش مطرح مي شد. با اين همه تصورمي كنم ، تابلوهاي يك نقاش بيانيه هايي هستند كه او با زبان رنگ وبوم به انتشار آنها مي پردازد.
وي افزود: طبيعي است كه هيچ نقاشي نمي خواهد در خلاء مطلق نقاشي كند. من نيز قصد نداشته ام تا با اين انگيزه ،آثارم را ميان آبستره هايم رها كرده باشم . واقعيت اين است كه از همان دوران كودكي ، به نقاشي مي پرداختم . بنابراين از تشويق هاي خانواده بهره مند مي شدم . من نقاشي هستم كه موضوع را در حيطه مباحث انديشگي تلقي مي كنم . به طوري كه عناصر آن به مخاطب اجازه جولان فكري يا ذهني را بدهد. به اين شكل ، مخاطب در خلاقيت پشت اثر سهيم مي شود و با برداشت هاي آزاد مي تواند به مقاصد من پي ببرد.
اين نقاش تصريح كرد: با فرم وفضا و رنگ وبافت سعي در ايجاد تصاوير معنايي دارم و حركت وسكون و نظم وبي نظمي و سادگي وسنگيني را جزو پايه هاي كاري ام ميدانم . هم چنين ، تركيب بندي عناصر بصري به گونه اي كه براي مخاطب حامل پيام و معناي خاص جهان پيرامون ما باشد ، برايم مهم است .
وي ادامه داد: حضور انسان درنقاشي ها ي من جزو روح كاري من محسوب مي شود.هم چنين رنگ ها برايم جايگاه جداگانه اي دارند . مثلا رنگ قرمز كه درتابلوهايم آن را مي بينيد ، به نوعي تداعي كننده گرما است . همين طور رنگ زرد كه نشانگر حجم است .
" نادري " گفت: همان طوركه مي بينيد ، قطع كارها را بزرگ انتخاب كرده ام . به طوري كه مخاطب را عملا درون اثر قرارمي دهم . تا او بتواند اثر را با استفاده از برداشت هاي خود ، هر گونه كه مي خواهد تفسير كند .
" مينا نادري" زمستان 1344 در تهران به دنيا آمد و از سا ل 1369 به فعاليت جدي درزمينه نقاشي پرداخت . وي تا كنون در 20 نمايشگاه گروهي و سه نمايشگاه انفرادي شركت كرده است . هم چنين ، اين نقاش ، عضو پيوسته انجمن هنرمندان نقاش ايران نيز هست . نمايشگاه اين نقاش تا 27 مردادماه درگالري مميز خانه هنرمندان ايران داير است.
نظر شما