خاطره‌های شنیدنی سمیعی، ثمره و محقق از پروفسور رضا/ دانشمندی که اهل والیبال است

به گزارش خبرنگار مهر، امروز دوشنبه 4 آذر پرفسور فضل‌الله رضا که هفته پیش و پس از سال‌ها اقامت از کانادا به کشورمان بازگشت در مراسمی که در فرهنگستان زبان و ادب فارسی و در جلسه رسمی شورای ملی این فرهنگستان که به ریاست غلامعلی حدادعادل برگزار شد، به عنوان اولین عضو افتخاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی انتخاب و لوح مربوطه از طرف حداد عادل به وی اهدا شد.

در این مراسم احمد سمیعی گیلانی عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی و از همشهریان پروفسور فضل‌الله رضا در سخنانی او را جامع همه صفات نیک دانست و گفت: پروفسور رضا از نظر جسمی یک ورزشکار است. هروقت در تعطیلات تابستانی به رشت می‌آمد در یکی از باغ‌های این شهر که متعلق به عموی او بود، یک تور والیبال برپا می‌کرد و باید بگویم والیبالیست خوبی بود و شاید هم هست.

وی افزود: پروفسور رضا از نظر فکری هم از اولین فارغ التحصیلان دانشکده فنی است، دانشکده‌ای که آن زمان ورودی داشت به جای کنکور، که البته خیلی از کنکور مشکل‌تر بود. همچنین او بلافاصله بعد از فراغتش از تحصیل، تدریس خود را در این دانشکده شروع کرد و جزو مدرسان ممتاز دانشکده فنی بود.

سمیعی گیلانی همچنین گفت: از نظر ذوقی، پروفسور رضا یک شاعر و بلکه شعرشناس بود و یادم می‌آید که ایشان در همان دوره دانشگاه بسیاری از غزلیات سعدی را از بر داشت و در اطرافیان خودش هم خیلی در این زمینه تاثیرگذار بود. مفتخرم که بگویم من خودم ذوق وارد شدن در حیطه ادبیات و شعر را از پروفسور رضا دارم.

این عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: از بعد مابعدالطبیعه هم پروفسور رضا حس دینی داشت و بسیاری از آیات قرآن را از بر بود و مقید به اجرای مراسم و آداب دینی هم هست. هم پدر ایشان و هم پدربزرگ ایشان روحانی بودند و ایشان در کانونی پرورش یافتند که مقید به دین و آداب دینی بوده است و این حس را در همه عمرشان حفظ کرده اند.

در این مراسم همچنین یدالله ثمره عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی امروز را یکی از بهترین روزهای عمر خود توصیف کرد و گفت: بسیار خوشحالم که پس از سال‌ها پروفسور رضا را سالم و سرحال می‌بینم. من خاطره‌ای از او به یاد دارم که مربوط می‌شود به زمانی که من تازه با مدرک دکتری زبان‌شناسی از فرنگ به کشور برگشته بودم.

وی همچنین افزود: دو ـ سه سالی بود که گروه زبان شناسی در دانشگاه تهران تاسیس شده بود و پروفسور رضا مدیر این گروه بود. من قبل از آنکه وارد دانشکده شوم، در پایین پله‌ها ایشان را دیدم و نمی‌دانم که از کجا شنیده بودند که من بخاطر ایران، آمده بودم به کشورم. ایشان فرمودند که خیلی کار خوبی کرده‌اید که برگشته‌اید به ایران. شما برای ایران ساخته شده اید و من از این بابت خوشحالم.

ثمره در ادامه نقل این خاطره یادآور شد: پروفسور رضا در همین دیدار کوتاه گفت که من پیشنهاد می‌کنم که حقوق شما 500 تومان از دیگر استادان بیشتر باشد آن زمان حقوق استادان دو هزار تومان بود و من از این بابت که هر ماه می‌توانستم دو هزار و 500 تومان حقوق بگیرم، خوشحال بودم و از ایشان تشکر کردم.

در این جلسه همچنین مهدی محقق عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی در سخنانی درباره پروفسور فضل‌الله رضا گفت: در دوره‌ای که ایشان رئیس دانشگاه تهران شدند، همه همتشان این بود که تحولی در زبان و ادب فارسی پدید آید چنان که خاطرم هست از طریق استاد سیدحسین نصر پیغام داده بودم که روسای گروه‌های مختلف دانشکده از بهترین‌ها انتخاب شوند و از همین جهت مرحوم دکتر شهیدی را برای گروه عربی، دکتر نگهبان را برای گروه باستان شناسی و بنده را برای گروه ادبیات فارسی گماشتند.

محقق ادامه داد: یادم می‌آید ایشان این حکم را در بیمارستانی که دکتر معین در آن بستری بود، به من ابلاغ کرد. پروفسور رضا بارها در کانادا مرا میهمان کردند و در دانشگاه کنکوردیا هم ما را دعوت می‌کردند و من شاهد بودم که چقدر ایشان مورد احترام و تعظیم و تکریم استادان آن دیار بودند.