غلامحسین امیرخانی، هنرمند پیشکسوت خوشنویسی و چهره ماندگار هنر در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد ارائه طرح خرید آثار هنری توسط نهادهای دولتی به مجلس برای تصویب گفت: ما 15 سال است که در مورد این طرح گفتگو می‌کنیم و هنوز هم به نتیجه نرسیده‌ایم.
وی دلیل به نتیجه نرسیدن را نبود شناخت درست از موضوعِ خرید آثار هنری توسط برخی نمایندگان مجلس دانست و بیان کرد: ما چند بار با کمسیون فرهنگی مجلس در دوره قبل دیدار داشتیم ولی به عقیده من نتیجه‌ای که باعث تسهیل تصویب قانون خرید آثار هنری توسط دولت باشد، نگرفتیم.
این عضو آکادمی چهره‌های ماندگار خاطرنشان کرد: مجلس باید درک کند که در یک زمینه‌هایی باید هزینه کند که البته این هزینه‌کرد شاید برای مجلسی که دلسوز امور مالی کشور است، سخت باشد ولی وقتی به اهمیت این موضوع واقف شوند سختی کار برایشان از بین می‌رود.
وی خرید آثار هنری را یک سرمایه‌گذاری مطمئن دانست و گفت: خرید آثار هنری هزینه نیست بلکه اگر درست انجام شود یک سرمایه‌گذاری مطمئن و سودآور است. بزرگترین کمپانی‌ها و شرکت‌ها و دولت‌های دنیا به خرید آثار هنری روی آورده‌اند تا هم بر اعتبار خود و هم بر سرمایه‌های مالی‌شان بیافزایند.
امیرخانی با اظهار تعجب و گلایه از اینکه این طرح هنوز در مناقشات بین دولت و مجلس به درستی تصویب نشده است، بیان کرد: در ایران با توجه به پیشینه فرهنگی و هنری که دارد، هنر هنوز جزو اولویت‌های جامعه قرار نمی‌گیرد و این برای من جای تعجب فراوانی دارد. واقعیت این است که در اجرای این مصوبه تا همین الان هم در کشور ما تعلل شده است و علت این تعلل و تاخیر هم برایم روشن نیست.
این هنرمند پیشکسوت خوشنویسی کشور خاطرنشان کرد: چند سال پیش مجلس فرانسه وزیر هنر این کشور را به دلیل ناموفق بودن در خرید و نگه داشتن یک اثر از "کلود مونه" نقاش مطرح فرانسوی توبیخ کرد و کار تا استیضاح هم پیش رفت. این در حالی است که سالانه تعداد زیادی اثر مهم و خوب تجسمی از کشور ما خارج می‌شود و هیچ کس هم ناراحت نمی‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا اکسپوهای دولتی تاکنون موفق بوده‌اند یا خیر؟ گفت: اگر کار به درستی انجام شود؛ بله ولی اگر مانند دو اکسپو قبلی آثار وامانده چند گالری که با وزارت ارشاد وقت ارتباط نزدیکی داشتند به فروش برود، نمی‌توان به پروسه خرید آثار هنری امیدوار بود.
امیرخانی بیان کرد: آثاری باید در جریان حمایت دولتی قرار گیرند که ارزش ماندن در کشور داشته باشند. آثاری باید خریداری شوند که ارزش افزوده داشته باشند.
این هنرمند پیشکسوت از وضعیت مجلس نیز گلایه کرد و بسیاری از اهالی مجلس را افرادی نا آشنا در حوزه هنر دانست و گفت: اهالی مجلس شاید در حوزه کاری خود افرادی وارد باشند ولی در حوزه فرهنگ اطلاعات بسیار کمی دارند و این به فرهنگ و هر کشور ضربه خواهد زد.
امیرخانی در پایان سخنانش گفت: اصل موضوع خرید آثار هنری و حمایت از هنر کاملا روشن است ولی ما متولیان فرهنگی قوی نداشته‌ایم که بتوانند مجلسیان را قانع کنند که این بودجه باید به هنر تخصیص یابد. باید از کسانی که در مسائل اجتماعی هنری کار می‌کنند برای قانع کردن مجلسیان استفاده شود وگرنه باز هم این بودجه به هنر تخصیص نخواهد یافت.
به گزارش مهر، سایت هنرآنلاین وابسته به معاونت هنری وزارت ارشاد در سابقه‌ای بر این قانون آورده است: مجلس ششم شورای اسلامی در سال 1382 مصوبه‌ای را به تصویب رساند که براساس آن سازمان‌ها، نهادها و دستگاه‌های دولتی می‌توانند نیم درصد از اعتبارات عمرانی خود را صرف ارتقای هویت ظاهری و سیمای داخلی بناهای خود کنند که خرید آثار هنری هم بخشی از آن است. این قانون مدت‌ها در مناقشه دولت و مجلس قرار داشت تا مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال 84 این قانون را به تصویب رساند اما از آنچه که در تصویب این قانون کلمه "ملزم" لحاظ نشده بود، هیچگاه از سوی نهادهای دولتی که از بودجه کل کشور استفاده می‌کنند جدی تلقی نشد و به سرانجامی نرسید.
سال 1388 و در ابتدای کار دولت دهم، پس از بررسی و بحث درباره طرح خرید آثار هنری در کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی، قانونی در مجلس به تصویب رسید که طبق آن وزارتخانه‌ها و ارگان‌های دولتی مجاز شدند نیم درصد از بودجه خود را به خرید آثار هنری اختصاص دهند. بر این اساس دستگاه‌های دولتی و سفارتخانه‌ها این امکان را داشتند که ویترینی از صنایع دستی و آثار هنری در مجموعه ذیربط خود ایجاد کنند.
اما باز هم ملزم نبودن دستگاه‌ها برای خرید آثار هنری باعث شد این مصوبه آن‌گونه که مد نظر بود اجرایی نشود. بسیاری از وزارتخانه‌ها به دلیل ملزم نبودن و ضروری ندانستن این موضوع، برای خرید آثار اقدام نکردند و همین مسئله باعث شد مسئولان به فکر ارائه طرح جدیدی به مجلس بیفتند. طرحی که با کم کردن میزان بودجه اختصاصی، دستگاه‌ها را ملزم می‌کرد از محل بودجه اعتبارات عمرانی، آثار هنرمندان را از گالری‌ها، نمایشگاه‌ها و اکسپوها خریداری کنند.
در سال 1390 مجلس آیین‌نامه‌ای مبنی بر اختصاص یک‌دهم درصد از اعتبارات عمرانی ساختمانی دستگاه‌های اجرایی به خرید آثار هنری را به پیشنهاد مشترک وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تصویب کرد. بر اساس این مصوبه کلیه دستگاه‌ها و مؤسسات متعلق به قوای سه‌گانه موظف شدند حداقل یک دهم درصد از اعتبارات عمرانی ساختمانی خود را به منظور رعایت هر چه بهتر معماری اسلامی در ساختمان‌ها و انتقال پیام‌های فرهنگی و معنوی به خرید آثار هنری منقول و غیرمنقول اختصاص دهند.
در این قانون، نگارخانه‌ها به عنوان مهم‌ترین مراکز عرضه و فروش آثار هنری، اکسپوهایی که توسط بخش خصوصی برگزار می‌شود و اکسپوهایی که با حمایت دولت برگزار نمی‌شوند به عنوان بسترهای خرید آثار هنری تعیین شد که فعالیت بیشتر نگارخانه‌ها، افزایش آن‌ها و برگزاری منظم اکسپوها عواملی بودند که می‌توانستند در جهت تحقق اجرایی شدن این قانون موثر باشند.
با توجه به ارائه بودجه سال 93 به مجلس شورای اسلامی توسط رئیس جمهور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بازنگری بر قانون خرید آثار هنری در پیشنهاد این طرح، یک درصد از اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای دستگاه های دولتی و سازمان هایی را که از بودجه کشور استفاده می‌کنند، لحاظ کرد که این طرح در انتظار تصویب از سوی مجلس است.
نظر شما