ابراهيم حسن بيگي تصريح كرد : اگر نويسندگي به عنوان يك شغل ، به رسميت شناخته شود و محل قانوني پيدا كند ، قطعا مي تواند مشمول قانون اخير - يعني احتساب دوسال سربازي در سنوات بيمه افراد شاغل - هم قرار بگيرد ، به نظر من تا وقتي كه اين اتفاق نيافتد ، ما ( نويسندگان ) نمي توانيم در دفاع از حقوق حرفه اي خود ، دليل قانوني ارائه كنيم .
اين نويسنده معاصر با اشاره به اين كه نبايد تعدادي از نويسندگان و شاعران كشور ، به اين دليل كه مشمول قانون كار و امور اجتماعي قرار نمي گيرند ، ازمزايا و تسهيلات اجتماعي محروم شوند ، ياد آور شد : وقتي نويسندگي شغل نيست و اصولا هنوز تعريف مشخصي ندارد ، چه مي توان كرد ؟ تا امروز ، نديده ام در جايي درباره اين مسائل صحبتي شود يا حداقل بگويند كه قرار است در آينده اتفاقي در اين خصوص بيافتد ، نظر و امضايي هم از من نخواسته اند ، فقط شنيدم كه در ارشاد و مجلس قرار است نويسندگي را به عنوان يك شغل ، بپذيرند ، البته ازاين كه كار به كجا رسيده ، بي اطلاعم .
ابراهيم حسن بيگي در پايان گفت و گو با مهر ، گفت : كسي كه حرفه ، تخصص و كارش نويسندگي است و بيش از دو دهه در اين وادي تلاش جدي و آشكار داشته و عمر خود را صرف نوشتن و امور فرهنگي كرده است ، مفهومي ندارد كه به خاطر استفاده از قوانين كار و امور اجتماعي ، وارد معدن و كارخانه و شركت هاي صنعتي و موسسات و ... شود و با حرفه و تخصص اصلي خودش وداع كند يا كمتر به آن بپردازد ، خود من اين سالها كساني را از نزديك ديده ام كه به همين دليل به شغل هايي پرداخته و تن داده اند كه نه به آن شغل علاقه مندند نه چيز زيادي از آن مي دانند ، به نظر من اين اتفاق ، اجحاف آشكار به فرهنگ عمومي كشور است كه يك نفر از خلاقيت و خدمت به فرهنگ كشورش محروم شود .
نظر شما