به گزارش خبرنگار مهر، پروفسور هانس ابینگ ظهر یکشنبه در همایش ملی اقتصاد هنر ایران افزود: در سراسر جهان کنونی گروه های هنری فعالی به سازمان های هنری، واسطه ها، گالری ها، موزه ها، مدیران فرهنگی، سالن های تئاتر و کنسرت فشار می آورند تا به هنرمندان در ازای خدماتشان پرداخت آبرومندانه ای داشته باشند و از آنها به دلیل موقعیت چانه زنی ضعیفشان سوء استفاده نکنند.
عملکرد نادرست سازمان های هنری به ایجاد مزیتی رقابتی دامن می زند
وی با بیان اینکه بر اساس عقاید مشترکی که فداکاری برای هنر را مطلوب می داند ابعاد موفقیت چنین فعالیت هایی محدود خواهد بود، افزود: عملکرد نادرست سازمان های هنری در پرداخت اندک و نیز عملکرد نادرست هنرمندانی که تقریبا در ازای هیچ کار می کنند منجر به ایجاد مزیتی رقابتی برای این سازمان ها شده است.
این استاد دانشگاه اراسموس هلند، ادامه داد: البته آنها کارشان را نادرست نمی دانند و با این استدلال که به هنر خدمت می کنند، رفتارشان را توجیه می کنند. اما در زمانی طولانی که در باور و عقاید هنری تغییری حاصل شده باشد، این اعمال مهم اند.
این اقتصاددان هنر با اعلام اینکه تغییراتی روی خواهد داد، گفت: هنرمندان جوان تحرک بیشتری دارند و بعضی از آنان کارآفرین تر شده اند. دیگر منفعلانه منتظر نمی نشینند تا کسی بیاید و کشفشان کند. برای بسیاری از آنها تلاش برای فروش آثارشان دیگر تابو نیست حتی اگر دست نوشته، طراحی یا نمایشنامه باشد.
ابینگ بازاریابی هنری را کلمه ای کثیف ندانست و افزود: هنرمندانی که وب سایت دارند در شبکه های اجتماعی پرزنت می شوند و برخی اوقات تقریبا پرخاشگرانه خود و اثرشان را ترفیع می دهند. این عمل را هنرمندان و هنردوستان محافظه کار نمی پسندند، اما اتفاق می افتد. هنرمندان به کارآفرینان فرهنگی تبدیل شده اند.
کمک های دولت به مطبوعات تکان دهنده است
در ادامه این همایش استاد تمام دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران هم در پانل اول این همایش یکروزه به بررسی اقتصادی هنرهای تجسمی در ایران پرداخت و گفت: کمک های اقتصادی دولت به نمونه هایی چون مطبوعات نشان دهنده ی آماری تکان دهنده است.
میثم موسایی مدل کنونی اقتصاد دولتی فرهنگ را را ناسالم دانست و افزود: در یک اقتصاد رانتی هنرمند همواره دنبال دولت دوان است.
این استاد دانشگاه، ادامه داد: در چنین الگوی اقتصادی همواره هنرمند دچار تملق هاست.
وی در بخش دیگری از این سخنرانی، گفت: یافته ها نشان می دهد که سهم نگارخانه ها از GDP بسیار ناچیز است. در واقع می توان گفت درآمدی که از نگارخانه ها بدست می آید، خیلی اندک است و نمی تواند تاثیرات زیادی بر درآمد ملی کشور داشته باشد.
موسایی بیان کرد: به دلیل عدم استقبال مردم و نبودن فرهنگ خریداری آثار هنرهای تجسمی، در این حوزه درآمد زیادی حاصل نشده است. بنابراین یکی از موضوعاتی که باید مورد توجه قرار گیرد، تقویت فرهنگ خرید آثار هنری در کشور است.
نظر شما