به گزارش خبرنگار مهر، از گذشته های دور این دیار را با نام نصف جهان می شناخته اند اما گذری بر گوشه گوشه دیار اصفهان ما را به این باور می رساند که گویی جهانی در این نیمی از جهان پنهان شده است؛ جایی که تنها در امتداد رودخانه پرپیچ و خم زاینده رود به طول ۶ کیلومتر ۴۰۰ اثر فرهنگی تاریخی سالهاست که قد برافراشته و چشم گردشگران را از مهارت معماری و فضای معنوی خود خیره ساخته است.
شاید شگفتی انسانی پس از مشاهده تپه های شگفت انگیز سیلک کاشان که نخستین خاستگاه تمدن بشری است، ساخت آثار تاریخی بر فراز کوه‌های بلند همچون کوه آتشگاه که نمادی از زندگی چهار دین الهی است تا معمای شگفت انگیز معماری برخی بناهای پایتخت فرهنگی جهان اسلام همچون منارجنبان و حمام شیخ بهایی که صدها سال ذهن جهانیان را به اعجاب واداشته، اصفهان را برای همه گردشگران چه داخلی وخارجی به خاطره ای فراموش ناشدنی مبدل کرده است.
در این گزارش به آشنایی مشهورترین آثار تاریخی شهر اصفهان پرداخته ایم:
میدان نقش جهان: میدان امام خمینی (ره) اصفهان مشهور به نقش جهان دومین میدان بزرگ جهان با قدیمی‌ترین دروازه چوگان دنیا محسوب می شود عمارت تاریخی عالی قاپو، مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام و بازار بزرگ اصفهان در چهار سوی این میدان جلوه زیبایی از هماهنگی و ایجاد تعادل میان زندگی دنیایی و معنوی را به تصویر کشیده است.
مسجد شیخ لطف‌‌الله: این مسجد مربوط به عهد صفوی در ضلع شرقی میدان نقش جهان که شاهکاری از معماری و کاشیکاری است و روبروی عمارت عالی قاپو قرار دارد به زنان دربار اختصاص داشته است.
معروف است که راهرویی زیرزمینی از عمارت عالی قاپو تا این مسجد امتداد داشته است و زنان برای رفت و آمد به این مسجد از این دالان استفاده می کرده‌اند.
مسجد شیخ لطف الله به علت اینکه دارای مناره و حیاط ورودی نیست و ورودی آن راه پله می‌خورد با دیگر مساجد کشور متفاوت است ضمن اینکه رنگ کاشی های گنبد آن برخلاف دیگر مساجد که فیروزه ای است به رنگی خاص است.
در محراب این مسجد کاشی کاری‌های معرق و مقرنس‌های بسیار ظریفی به چشم می‌خورد که یکی از شاهکارهای بی نظیر معماری محسوب می شود.
مسجد امام (مسجد جامع عباسی): این مسجد مربوط به عهد صفوی در جنوب میدان نقش که از بناهای مهم معماری اسلامی ایران و نمایانگر اوج یک هزار سال مسجد سازی در ایران است شاهکاری جاویدان از معماری، کاشیکاری و نجاری محسوب می شود که در دوران شاه عباس اول صفوی بنا شده و دارای هفت سنگاب است.
یکی از شگفتی های معماری این مسجد آن است که در یکی از شبستان های جنوبی این مسجد اگر فردی در زیر سقف گنبدی آن بایستد و به طور مثال حتی یک اسکناس را تکان دهد صدای موردنظر با شدت تقویت شده و به گوش همه می رسد.
مشهور است که تا مدت ها بر سر قبله دقیق این مسجد اختلاف وجود داشت تا اینکه شیخ بهایی دانشمند مشهور زمان عهد صفوی با روشی دقیق توانست قبله مسجد را پیدا کرده و به اختلاف ها پایان دهد.
عمارت عالی قاپو: این عمارت که در ضلع غربی میدان نقش جهان اصفهان قرار دارد و درب ورودی دولتخانه صفوی است نمونه منحصر به فردی از معماری کاخ های عهد صفوی است که صداها در اتاق موسیقی آن درست شبیه استادیوهای تخصصی امروزی به شکل طبیعی و بدون انعکاس به گوش افراد می رسد.
تزئینات خارجی این بنا در لچکها (قسمتهای هلالی در بالای هر ورودی) بوسیله کاشی هفت رنگ و تزئینات و خطوط اسلیمی است و تزئینات داخلی آن شامل نقوش زیبای گل و بته و شکارگاه و حیوانات و پرندگان بر روی گچ (لایه چینی) و یا مینیاتورهای تصویری ایرانی و خارجی است.
شهره این کاخ ۶ طبقه به راه‌پله‌های مارپیچی آن است بنابراین برای رسیدن به طبقه آخر این بنا باید عزمی جزم داشته و بند کفش های خود را محکم کنید.
پل شهرستان: قدیمی ترین پل زاینده‌رود و از کهن‌ترین پلهای ایران است که به عقیده بعضى از محققان ساخت آن به دوره ساسانی برمی‌گردد اما ریشه و پایه هخامنشى دارد و پایه‌های آن روى سنگ‌هاى طبیعى کف رودخانه استوار شده است.
این پل که به جی یا پل جسر نیز معروف است در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیر و مرمت شده است.
پل خواجو: این پل از بناهای عصر شاه عباس دوم صفوی و جزو زیباترین پلهای جهان و دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی در طاق های خود است که اکنون نیز به دلیل معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است.
در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است؛ این ساختمان که (شاه نشین) نامیده می‌شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی در این مکان می نشستند.
۳۳ پل: سی‌وسه پل مشهور به پل الله وردیخان شاهکار بی‌همتایی از معماری در دوران صفوی و یکی از مشهورترین پلهای اصفهان با ۳۳ دهنه است که با زیبایی هر چه تمام‌تر آب زاینده‌رود را تقسیم و چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالا متصل می‌کند.
راه وسط این پل مخصوص عبور سواره و گردونه ها بوده است و دو طرف پل كه دارای دالان های طاقدار می باشد به پياده رو تخصيص داشته است.
حمام شیخ‌بهایی: این حمام ساخته دانشمند بزرگ شیخ‌بهایی است که سال ها با دو معمای خود یعنی گرم شدن آب منبع حمام به کمک یک شمع و روشن بودن دایمی آن ذهن جهانیان را به خود مشغول کرده بود و دارای معماری و فضاهای جالبی نیز هست.
در سالهای اخیر افراد مختلف ادعاهای مختلفی از کشف راز این حمام داشته اند که هیچ کدام از این موارد با قطعیت کامل تایید نشده است.
منارجنبان: این مناره مشهورترین مناره جهان محسوب می شود و راز شگفت آور آن این است که با تکان دادن یکی از مناره ها، مناره دیگر و تمام ساختمان به نوسان در می‌آید و این امر با قراردادن یک لیوان آب بر مقبره عارفی مشهور به عمو عبدالله که در این ساختمان مدفون است مشاهده می شود اما راز این دانش فنی هنوز به طور کامل کشف نشده است.
لازم به ذکر است که سالها پیش یکی از مناره ها برای کشف راز آن دستکاری شده و به همین علت اکنون یکی از این مناره ها کمتر از دیگری تکان می خورد.
نظر شما