به گزارش خبرگزاری مهر، صوت پیش رو بخشی از کلاس دکتر محمد جمشیدی با موضوع بررسی تحریمهای وضع شده علیه جمهوری اسلامی ایران در چارچوب مناسبات بینالمللی و منطقهای است که به همت مؤسسه علمی ـ فرهنگی سدید پس از ویرایش در اختیار علاقهمندان قرار مى گیرد.
در ضمن نسخه کامل نوشتاری این صوت در کتاب «هشت گفتار در اقتصاد تحریم» ارائه شده است که در تابستان ۱۳۹۴ توسط نشر سدید(انتشارات بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیهالسلام ) منتشر شده است.
دکتر جمشیدی معتقد است تحولات سیاسی اثر بالایی در اتخاذ سیاستهای تحریمی از سوی کشورهای استکباری دارد. وی قطعنامه ۱۹۲۹ را سکوی پرتابی در اعمال تحریمهای یکجانبه و چندجانبه علیه ایران میداند.
وی می گوید قطعنامه ۱۹۲۹ سکوی پرتابی در اعمال تحریمهای یکجانبه و چندجانبه علیه ایران بودهاست. ؛ البته رخدادی به نام بیداری اسلامی در موضع غربیها تاثیر گذاشته است.
قطعنامه ۱۹۲۹ در اردیبهشت ۸۹ تصویب شد. در همان موقع ما بیانیه تهران را داشتیم. همراه با ترکیه و برزیل انجام گرفت. توافق که امضا شد فردای آن کلینتون علیه آن موضع گرفت و گفت این برای فرار از تحریم است اگر بیانیه تهران را قبول نمیکردیم شاید قطعنامه ۱۹۲۹ سه ماه بعد تصویب میشد.
تحریم دو موقع تاثیرگذار است. یک هنگامی که مطرح میشود و دو موقعی که قرار است تحریم برداشتهشود. در این بین کشورها تغییر رفتار نمیدهند. قطعنامه ۱۹۲۹ یک سکوی پرتاب بود. کشورها یکجانبه یا چندجانبه به سمت تحریم ایران بروند.
اتفاق بعدی مذاکرات ژنو ۲۰۱۰ است و بعد از این توافق غربیها به این نتیجه رسیدند که فشارهای آنها برای تسلیم ایران کافی نیست. در دوره قبل مذاکرات مانع پیشرفت فنی ایران نبود. اواخر سال ۲۰۱۰ بیداری اسلامی رخ داد. بیداری اسلامی موجب آن شد تا طرف غربی با تاخیر نسبت به ایران اقدام کنند. بیداری اسلامی فرصت بسیار خوبی بود و هست تا فشار بر ایران کاهش پیدا کند.
نظر شما