به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، «انگس دیتون» اقتصاددان فعال دانشگاه پرینستون به دلیل تحقیقاتش در زمینه «تحلیل مصرف، فقر و رفاه» از سوی آکادمی نوبل به عنوان برنده جایزه نوبل سال ۲۰۱۵ در حوزه اقتصاد معرفی شد.
آکادمی علوم سلطنتی سوئد در بیانیه اعلام برنده نوبل ۲۰۱۵ نوشت: «برای طراحی سیاست‌های اقتصادی مروج رفاه و کاهش فقر، باید نخست انتخاب‌های مصرف شخصی را دریافت. دیتون بیش از هر اقتصاددان دیگری، این شناخت خود را ارتقا داد. مطالعات وی با مرتبط کردن جزئیاتی از انتخاب‌های شخصی و تجمیع برآیندهای این انتخاب‌ها، به دگرگونی حوزه اقتصاد خرد، کلان و اقتصاد توسعه کمک بسیاری کرد.»
براساس این بیانیه، دیتون در مطالعات خود، روی «تعیین سلامت کشورهای ثروتمند و فقیر و همین‌طور سنجش فقر در هند و سراسر جهان» متمرکز شد. وی یکی از معدود برندگان جایزه نوبل ۲۰۱۵ بود که به تنهایی این جایزه را صاحب می‌شود. وی همچنین آخرین برنده جایزه نوبل ۲۰۱۵ بود که نامش اعلام شد.
این تحقیق که دیتون به خاطر آن مورد تقدیر قرار گرفت، حول سه سئوال محوری می چرخد:
۱- چگونه مصرف کننده ها هزینه خود را در میان کالاهای مختلف توزیع می کنند؟
پاسخ به این سئوال نه تنها به توضیح و پیش بینی الگوهای مصرف واقعی نیاز دارد بلکه در ارزیابی چگونگی اصلاحات سیاسی مانند تغییرات در مالیات بر مصرف حیاتی است و بر رفاه گروه های مختلف تاثیر می گذارد.
۲- چه مقدار درآمد جامع هزینه و چه مقدار ذخیره می شود؟
برای توضیح تشکیل ثروت و بزرگی چرخه کسب و کار، به درک فعل و انفعالات میان درآمد و مصرف در طول زمان نیاز است.
۳- چگونه رفاه و فقر را به بهترین نحوه اندازه گیری و تجزیه و تحلیل می کنیم؟
دیتون در تحقیقات اخیر خود تاکید می کند که چگونه می توان اقدامات قابل اعتماد در زمینه سطوح مصرف خانوار فردی را برای تشخیص مکانیسم توسعه اقتصادی مورد استفاده قرار داد.
دیتون شهروند آمریکایی انگلیسی تبار در سال ۱۹۴۵ در ادینبورگ انگیس به دنیا آمد.
دیتون که در پرینستون در ایالات متحده زندگی می‌کند، در نخستین اظهارنظر خود پس از دریافت جایزه نوبل در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه چه احساسی دارید؟ به مزاح گفت: «خوابم می‌آید!»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا فکر می‌کنید روند فقر رو به کاهش برود؟ پاسخ داد: «بله، اما نمی‌توانم کورکورانه خوشبین باشم. هم‌اکنون شمار قابل‌توجهی از مردم در فقر به سر می‌برند و مشکلاتی جدی، سلامت بزرگسالان و کودکان جهان را تهدید می‌کند.»
دیتون همچنین درباره ارتباط مطالعاتش با پناهجویان گفت: آنچه که هم‌اکنون شاهد هستیم، نتایج صدها سال توسعه نابرابر در جهان ثروتمند است که بخش وسیعی از کشورهای دیگر دنیا را پشت سر گذاشت. بنابراین، مردمی که از این توسعه جا ماندند، به دنبال زندگی بهتری هستند که این عزم آنها، فشار مضاعفی را روی مرزهای میان جهان فقیر و غنی ایجاد کرد.
دیتون در ادامه گفت: کاهش فقر در کشورهای فقیر، مشکل پناهجویان را حل خواهد کرد اما این اتفاق به سرعت رخ نخواهد داد. در کوتاه مدت، تنها تثبیت شرایط بی‌ثبات سیاسی در مناطق جنگ‌زده راهگشا است.
لیست برندگان جایزه نوبل اقتصاد از سال ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۴ میلادی به شرح زیر بوده است:
۲۰۱۴، ژان تیرول
۲۰۱۳، یوگن فاما، لارس پیتر هنسن، و رابرت شیلر
۲۰۱۲، الوین روث و لوید اس. شپلی
۲۰۱۱، توماس سارجنت و کریستوفر سیمس
۲۰۱۰، پیتر دایاموند، دیله مورتنسون و کریستوفر پیسارید
۲۰۰۹، الینور اوستروم و اولیور ویلیامسون
۲۰۰۸، پل کروگمن
۲۰۰۷، لئونید هارویکز، اریک ماسکین و راجر مایرسون
۲۰۰۶، ادموند فلپس
۲۰۰۵، توماس شیلینگ و رابرت آمان
۲۰۰۴، فین کیدلند و ادوارد پرسکات
۲۰۰۳، رابرت انگل و کلایو گرانجر
۲۰۰۲، دانیل کانمن و ورنون اسمیت
۲۰۰۱، جورج اکرلوف، میشل اسپنس و ژوزف استیگلیتز
۲۰۰۰، جیمز هکمن و دانیل مکفا
۱۹۹۹، رابرت ماندل
۱۹۹۸، آمارتیا سن
۱۹۹۷، رابرت مرتون و مایرون اسکولز
۱۹۹۶، جیمز میرلیز و ویلیام ویکری
۱۹۹۵، رابرت لوکاس
۱۹۹۴، جان هارسانیا، جان نش و رینهارد سلتن
۱۹۹۳، رابرت فوگل و داگلاث نورث
۱۹۹۲، گری بکر
۱۹۹۱، رونالد کوز
۱۹۹۰، هری مارکویتز، مرتون میلر و ویلیام شارپ
۱۹۸۹، تریژه هاولوم
۱۹۸۸، ماوریک آلایس
۱۹۸۷، رابرت سولو
۱۹۸۶، جیمز بوکانان
۱۹۸۵، فرانکو مودیگیلیانی
۱۹۸۴، ریچارد استون
۱۹۸۳، جرارد دبرئو
۱۹۸۲، جورج استیگلر
۱۹۸۱، جیمز توبین
۱۹۸۰، لاورنس کلین
۱۹۷۹، تئودور اسکالتز و سر آرتور لویس
۱۹۷۸، هربرت سیمون
۱۹۷۷، برتیل اولین و جیمز مید
۱۹۷۶، میلتون فریدمن
۱۹۷۵ لئونید ویتالیویچ کانتوروویچ و تجالینگ کوپمنز
۱۹۷۴، گونار میردال و فردریک آگست
۱۹۷۳، واسیلی لئونتیف
۱۹۷۲، جان هیکس و کنث آرو
۱۹۷۱، سیمون کوزنتز
۱۹۷۰، پل ساموئلسون
۱۹۶۹، رنجر فریچ و جان تینبرگن
نظر شما