به گزارش خبرنگار مهر، یکشنبه شب در ادامه پانزدهمین جشنواره فیلم فجر که سینماهای فرهنگ و سعدی به همراه تالار حافظ میهمانی سینما را در شهر ادب و هنر ترتیب داده اند، هومن سیدی در چهارمین گامی که در مقام کارگردانی سینما برداشته در سینمای قصه گو به استقبال «خشم و هیاهو» رفته است.
در وادی قصه پردازی
سیدی که در قصه گویی جنس داستان را از «آفریقا»، «سیزده» و «اعترافات ذهن خطرناک من» با مخاطب به نوعی به اشتراک گذاشته که از او انتظار می رود، در «خشم و هیاهو» هم قدم زدن در وادی قصه پردازی را به سود محتوا هدف قرار داده است.
سیدی که با کوله باری از تجربه در سینما، تئاتر و تلویزیون در دسته کارگردانان آشنا به بازی و فیلمنامه قرار می گیرد، با دستی پر از آنچه در ساخت تله فیلم ها و بازی در مجموعه ها و آثار سینمایی داشته در سال هایی که دست به فیلمسازی در سینمای حرفه ای می زند کمتر خود را در گیر و بندهای تلویزیون قرار داده است.
او با جسارتی که در انتخاب سوژه های اجتماعی دارد در تازه ترین کار خود گرچه انتخابی متهورانه نداشته، اما در قرار دادن بازیگران تئاتر اثر خود را جمع و جور کرده است.
سعيد چنگيزيان، بهناز جعفری، رضا بهبودی و رعنا آزادی ور هریک در تئاتر بیش از هنر هفتم خود را به اثبات رسانده اند و در هر اثری که بوده اند ردپای خود را حفظ کرده و امضای خود را دارند. بدین ترتیب سیدی نیز از این امتیازها بهره برده تا سینمای خود را پیش ببرد.
ردپای اژدها در قشم
«اژدها وارد می شود» نیز در دومین شب جشنواره فیلم فجر شیراز تالار حافظ را با پیشینه ای که سینمادوستان از مانی حقیقی سراغ دارند مملو از جمعیت کرد.
نشانه شناسی در فیلم جدید مانی حقیقی با نام «اژدها وارد می شود» که داستانش به دوم بهمن ماه ١٣٤٣ بر می گردد به سه عنوان شورلت ايمپالاى نارنجى رنگ، قبرستان باستانى، كشتىِ به خاك نشسته اشاره می کند.
هر یک از این نشانه ها برای آنها که به آیین و فرهنگ غنی جنوب ایران آشنایند معنای فیلم را باز می کند. کیست که نداند ایمپالای نارنجی با وجود گذشت سال ها از دهه چهل خورشیدی نوستالژی روزهای گرم زمین جنوب ایران را به سرزمین های ماورایی پیوند می دهد. قبرستان باستانی در جنوب ایران همواره جایی است که استعمارگران در آن دفن شده اند و این نیز نشانه ای بر زمین گیر شدن آنهاست، مانند استفاده از کشتی به خاک نشسته که این نیز نمادی از دریا و ساکنان و ارواح آن است.
در روایت مستند داستانی «اژدها وارد می شود» مانی حقیقی با دست مایه قرار دادن افسانه ای میان مردمان جزیره قشم ادای دینی به پدربزرگ خود کرده است و چه خوب که این مرز میان مستند و فیلم داستانی توسط مانی حقیقی شکل گرفته است.
او که در «اژدها وارد می شود» مرز بین فیلم مستند و اثر داستانی را درنوردیده همچنان که خرافه، نقل قول و کابوس در راستای یکدیگر قرار گرفته، قصه و افسانه ای بومی را آنچنان دراماتیزه کرده که هرگاه بخش های مستند هم به مخاطب عرضه می شود جنبه استنادی داستان بر عنصر مستند بازسازی فائق آمده است.
دعوت به مکاشفه
«اژدها وارد می شود» بار دیگر فیلمسازی را معرفی می سازد که این توان را دارد از موضوعی نامکشوف داستانی بسازد که هرچند هم واقعی نباشد برای مخاطب باورپذیر است و او را به ادامه مکاشفه دعوت می کند.
این گونه است که آخرین تلاش سینمایی حقیقی، حقیقتی را پیش روی تماشاگر می نهد که حتی اگر جمله ابتدایی فیلم که تاکید دارد «این فیلم بر اساس داستانی واقعی ساخته شده» هم نباشد مخاطب در پایان متقاعد خواهد شد این داستان روزی روی داده است و انکار آن شدنی نیست.
در گذر از فیلمنامه ای که حقیقی نوشته و کارگردانی دقیقی که داشته، بازی های علی باقری و احسان گودرزی که از بچه های تئاتر شیراز هستند در این فیلم قابل ستایش است و موسیقی کریستف رضاعی هیچ جای حرفی در جان بخشیدن به این اثر باقی نگذاشته است.
در ادامه پانزدهمین جشنواره فیلم فجر که تا 22 بهمن در شیراز برپاست، دوشنبه 19 بهمن فیلم های من(سهیل بیرقی)، ابد و یک روز(سعید روستایی)، خشم و هیاهو(هومن سیدی)، اژدها وارد می شود(مانی حقیقی) و بارکد(مصطفی کیایی) در سینماهای سعدی و فرهنگ و تالار حافظ نمایش داده می شوند.
نظر شما