روزنامه ليبراسيون در جاي ديگري، كشورهاي صاحب سلاح هسته اي را به سه گروه تقسيم مي كند: گروه نخست، پنج قدرت هسته اي مطلق روي زمين، آمريكا، روسيه، چين، فرانسه و بريتانيا هستند كه اجازه دارند طبق NPT سلاح هاي اتمي خود را حفظ كنند، به شرط آنكه متعهد به كاهش آنها شوند. 182 كشور پيمان منع گسترش سلاح هاي هسته اي را امضاء كرده اند و در ازاي آن، از كمك اين پنج كشور قدرتمند در مصارف غير نظامي دانش هسته اي برخوردار مي شوند.
به ادعاي ليبراسيون گروه دوم كشورهايي هستند مانند ايران، كره شمالي و عراق كه با وجود امضاي نخستين پيمان منع گسترش سلاح هاي هسته اي در 1967 و داشتن عضويت در سازمان بين المللي انرژي اتمي، به صورت غير قانوني به تحقيق و گسترش سلاح هاي هسته اي دست يازيده اند. همچنين گروه سوم كشورهايي هستند كه پيمان منع گسترش سلاح هاي هسته اي سال 1967 را امضاء نكرده اند، مانند هند، پاكستان و اسرائيل، كه با وجودي كه به صورت غير قانوني داراي بمب اتمي هستند، مجبور به اجازه بازرسي تاسيسات شان نيستند.
اين روزنامه نوشت: اسرائيل بر اساس گفته آگاهان، داراي 200 كلاهك هسته اي مرغوب است كه از طريق موشك، هواپيماي بمب افكن و زير دريايي قابل پرتاب هستند. هند و پاكستان كه دارايي اتمي خود را پنهان نمي كنند، از سلاح خفيف تري برخوردارند، به ويژه پاكستان. اما خطر سلاح هسته اي پاكستان، كه جامعه بين المللي را نگران مي كند، اين است كه با فروش تكنولوژي هسته اي خود به ديگران، موجب گسترش اين سلاح ها مي شود.
مفسر راديو فرانسه نيزگفت: اين اقدام نهايي اروپا بدون شك موفقيت آميز است و موجب جلوگيري از بحران عظيمي خواهد شد كه عواقب وخيمي مانند بمباران مراكز هسته اي ايران به وسيله هواپيماهاي اسرائيلي و آمريكايي را به دنبال خواهد داشت. بدين ترتيب اروپاييان ثابت كردند كه زبان ديپلماتيك موثر تر از تهديد نظامي است و مي توان با ايران به عنوان يك مخاطب وارد گفتگو شد و به نتيجه مثبت رسيد.
نظر شما