خبرگزاری مهر، گروه استانها- ونوس بهنود: شهرستان سرعین از قطب‌های گردشگری کشور محسوب می‌شود. آوازه آبگرم‌های معدنی دامنه کوه آتشفشان سبلان تا آن سوی مرزها رسیده و شمار گردشگران خارجی که با حسرت از نداشتن چنین امکانی به اردبیل سفر می‌کنند همه‌ساله رو به افزایش است.
در عین حال سرعین گنج‌های متعدد ناشناخته‌ای دارد. از تمدن باستانی گرفته تا طبیعت بکر که در وجب‌به‌وجب خود با انسان خرد شده در چرخ‌دنده‌های زندگی ماشینی سخن می‌گوید.
شاید کسی گمان نمی‌کند در همین همسایگی سرعین آب زلالی معروفیت جهانی یافته و عشایر در اوبه های خود مهمان را از زیبایی دست بافته‌ها غرق در شادی می‌سازند.
آلوارس از جمله گنجینه‌هایی است که در ۱۲ کیلومتری روستای آلوارس در حال تبدیل شدن به یکی از جاذبه‌های گردشگری تمام فصل است. تا جایی که به اعتقاد کارشناسان جاذبه‌های آن با شهر سرعین رقابت می‌کند و شاید چندان طول نکشد که زیبایی‌های فرزند بر مادر غلبه کرده و به مقصد اصلی گردشگران تبدیل شود.
تمدن رازآلود سرعین و آلوارس
شاید بیشتر از هر چیز دیگری نامگذاری این مناطق می‌تواند به سابقه تاریخی آن اشاره داشته باشد. بنا به روایات تاریخی مردی در زمان‌های قدیم در روستای آلوارس زندگی می‌کرد که ادعا داشت وارث این مکان است و بعد از او وراثش را به نام آل وارث خطاب کردند.
در کتاب «سرعین در آینه قلم» آمده است: در روستای آلوارس باغ‌های بزرگی وجود داشت که از درختان تنومندی چون شمشاد و سرو و بید تبریزی انباشته بود. نجاران از آن درخت انبوه الوار می‌بریدند و کسانی که از روستاهای هم‌جوار خانه می‌ساختند از نجاران آلوارس الوار می‌خریدند، بنابراین به دلیل وجود این درختان تنومند و الوار محکم این روستا به الوارستان معروف شد.
برخی نیز اعتقاد دارند اجداد این روستا به نژاد پارس رسیده و این روستا را پارسیان در زمان‌های بسیار قدیم ساخته و مدت مدیدی در آن زندگی کرده‌اند. به همین خاطر نام آل پارس نیز بر روی آن می‌نهند.
موضوعی که به مانند جاذبه‌های رازآلود کوه آتشفشان همچنان به جمع‌بندی مشخصی نرسیده است و در نهایت نیز نام روستا بر یک منطقه نمونه گردشگری ثبت شده و آوازه آن به خارج از مرزهای استان می‌رسد.
مدیرکل میراث فرهنگی استان اردبیل در گفتگو با خبرنگار مهر از تلاش این مجموعه برای ثبت آثار باستانی واقع شده در این منطقه در فهرست آثار ملی خبر داد.
کریم حاجی‌زاده تصریح کرد: قدمت برخی از این آثار به هزاره اول پیش از میلاد می‌رسد و در بررسی‌هایی که به عمل آمده چند تپه باستانی و حتی قلعه قابلیت ثبت دارند.
وی با بیان اینکه پیرامون کوه سبلان آثار متعدد تاریخی و باستانی وجود دارد، اضافه کرد: حفاظت از این آثار و معرفی این جاذبه‌ها ضرورت ویژه دارد.
آغاز سفر از تله سیژ در ارتفاع سه هزار متری
هر چند وضعیت ظاهری جاده آلوارس منتهی به پیست اسکی چندان مطلوب نیست اما آنچه قابل توجه است شماره پلاک خودروها است.
در گزارش میدانی خبرگزاری مهر مشاهده شد که اغلب گردشگران از استان‌های دیگر به اردبیل سفر می‌کنند تا جایی که یکی از روستاییان به خبرنگار مهر گفت: تقریباً هر روز مسافران در تابستان به این منطقه می‌آیند و محدود به روزهای تعطیل نیست.
نادر رحمت زاده تصریح کرد: بیشتر از اردبیلی‌ها از شهرهای دیگر از جمله تهران، تبریز، ارومیه و رشت به این منطقه سفر می‌کنند.
اصلی‌ترین جاذبه گردشگری شناخته شده منطقه نمونه گردشگری آلوارس پیست اسکی آن است که در بیشتر ماه‌های سال به دلیل موقعیت اقلیمی پوشیده از برف است.
این پیست در ارتفاع سه هزار و ۲۰۰ متری واقع شده و به دلیل طول هزار و ۲۵۰ متری آن بزرگ‌ترین پیست برفی کشور شناخته می‌شود.
هر چند در معرفی منطقه نمونه گردشگری آلوارس به قابلیت گردشگری زمستانی آن تأکید می‌شود اما در واقع آلوارس گردشگری تمام فصل داشته و در طول تابستان نیز تله سیژ گردشگران را به رستوران و امکانات بازی و سرگرمی در ارتفاع بالاتر می‌برد.
سکوت طبیعت آلوارس و جان سپردن به نغمه پرندگان یکی از جاذبه‌های طبیعی این منطقه است که این روزها از سوی پزشکان به عنوان عامل آرامش‌بخش برای انسان ماشینی به کررات توصیه می‌شود.
این پیست مجهز به امکاناتی همچون بالابر، خط تله اسکی برای آموزش اسکی، ایستگاه کلاس‌های آموزشی و امکانات رفاهی است.
هر چند سال‌ها است به تجهیز این پیست و انجام رقابت‌های ملی و بین‌المللی ورزش‌هایی همچون اسکی در آن تأکید می‌شود، اما در مقایسه با گردشگرانی که این جاذبه را شناخته‌اند، زیبایی‌هایی آلوارس از چشم مسئولان پنهان مانده است.
احداث تله‌کابین در آلوارس توسط سرمایه‌گذار ترک
فرماندار سرعین در گفتگو با خبرنگار مهر تصریح کرد: در محل منطقه نمونه هتلی توسط بخش خصوصی احداث می‌شود که متأسفانه سرعت پیشرفت فیزیکی مطلوبی ندارد.
عاطف ناصری تصریح کرد: کندی کار به خود سرمایه‌گذار برمی‌گردد و وی اعلام کرده است که بعد از اتمام چند پروژه دیگر این هتل را تکمیل می‌کند.
وی در خصوص برخی اظهارات مبنی بر خرید این منطقه توسط یک خانم و ممانعت وی از اجرای طرح‌های گردشگری تصریح کرد: در واقع این خانم همسر سرمایه‌گذار بخش خصوصی است و ساخت‌وساز و فعالیت در خارج از محدوده‌ای که خریداری کردند بلامانع است.
به گفته فرماندار در حال حاضر هتل، پیست اسکی و تله سیژ در مالکیت بخش خصوصی است.
وی افزود: علاوه بر این به منظور رونق گردشگری این منطقه بخشی از طرح هادی روستای آلوارس سال گذشته اجرا شده و به دلیل حفاری‌های گازرسانی امسال نیز ادامه خواهد داشت.
وی متذکر شد: امسال توسط دهیاری پارکی نیز در داخل روستا ایجاد می‌شود تا زمینه گردش و تفریح مسافران را فراهم سازد.
فرماندار سرعین در خصوص وضعیت نامطلوب جاده دسترسی به منطقه نمونه نیز اضافه کرد: به دلیل گازرسانی دست‌انداز ایجاد شده که در نظر داریم جاده اصلی آسفالت شده و لکه‌گیری اجرا شود.
وی از دیگر برنامه‌های رونق گردشگری این منطقه را ایجاد تله‌کابین از ویله درق تا سرعین توسط سرمایه‌گذاران ترکیه اعلام کرد و افزود: ما در سال‌های اخیر ظرفیت و مکان‌های سرمایه‌گذاری را اعلام کردیم و با چند سرمایه‌گذار ترک نیز مذاکره داشتیم.
ناصری ابراز امیدواری کرد این مذاکرات به فرجام برسد؛ چرا که فعلاً هیچ‌یک عملیاتی نشده است.
اکوکمپ های مزین به دست بافته‌های عشایر
سبلان در دامن ییلاقات خود عشایر را همه‌ساله به پناه گرفته و با اقلیم و طبیعت خود نیازمندی‌های اولیه این گروه از مردمان را تأمین کرده است تا جایی که عشایر در طول قرن‌ها حیات خود آموخته‌اند که دامنه‌های سبلان مطلوب برای حیات در فصول گرم سال است.
در منطقه نمونه گردشگری آلوارس نیز می‌توان اوباهایی را که با پشم بافته شده مشاهده کرد. زن عشایر که در حال پخت نان به اسم «ساج چورگی» است سه دختر دارد. معتقد است اغلب گردشگرانی که یکبار به این منطقه آمده‌اند دوباره و برای چندمین بار نیز سفر کرده‌اند.
ساج چورگی زن عشایر با عطر و طعم «ساری یاغ» که نوعی روغن تهیه شده از کره محلی است آغشته شده است. اما آنچه باعث حیرت گردشگران است تزئینات داخلی چادر عشایر است.
زن عشایر به خبرنگار مهر گفت: برخی از این بافته‌ها آنقدر اصیل و قدیمی است که بارها از ما خواسته‌اند بخرند اما نمی‌فروشیم.
وی به فارماش هایی اشاره کرد که دیگر در بین عشایر نیز به سختی پیدا می‌شود و یکی از صنایع‌دستی گران بها و نایاب عشایر است.
تزئینات رنگ به رنگ دست بافته‌های عشایر از اشکال هندسی و رنگ‌های طبیعت الهام گرفته است. گویی عشایر رنگ طبیعت و طرح‌های آن را در بافته‌های خود ثبت می‌کنند تا بتوانند آن را جاودانه سازند.
پنیر، کره، گیاهان کوهی، دوغ، کشک و همه آنچه که محصول یک زندگی دامداری در دل طبیعت است را می‌توان در چادر عشایر تهیه کرد.
مدیرکل میراث فرهنگی استان تأکید کرد که از جمله جاذبه‌های گردشگری طبیعت اردبیل اکوکمپ ها است و همین چادر عشایر در دنیای امروز یکی از ثروت آور ترین جاذبه‌ها محسوب می‌شود.
حاجی‌زاده از جمله برنامه‌های اصلی میراث فرهنگی را فعال کردن اکوکمپ ها عنوان و اضافه کرد: در نظر داریم بر روی این نقطه متمرکز شویم.
وی افزود: در بازدید آژانس‌های گردشگری نیز به موضوع اکوکمپ ها تأکید شده و به دلیل اینکه گردشگری اردبیل هنوز برای امکانات لوکس آمادگی و زیرساخت ندارد می‌توان به واسطه زندگی، آداب‌ورسوم و غذاهای محلی تولیدی عشایر گردشگران بسیاری را به این منطقه کشاند.
آبشار گورگور زینت مجالس بزرگ کشوری
عشایر چنان که ذکر آن رفت نیازهای اولیه خود را بدون تخریب محیط‌زیست از منطقه دریافت می‌کنند.
شقایق‌های کوهی، گل ختمی و گون از جمله رویش‌های طبیعی این منطقه است که چشم‌نوازی می‌کنند. در عین حال آبشار گورگور که برخی معتقدند به دلیل قدرت آب در محل آبشار به این نام خوانده می‌شود، دیگر جاذبه‌ای است که تمامی حیات موجودات پیرامون را تضمین می‌کند.
آب آبشار گورگور در پایین‌دست در کارخانه آب‌معدنی واتا در بطری‌های کوچک جمع شده و امروز شنیده می‌شود که حتی در مجالس بزرگ و جلسات سران کشوری مورداستفاده قرار می‌گیرد.
خوشبختانه طبیعت این منطقه هنوز از سلامت کامل برخوردار بوده و چندان به زباله آغشته نیست. این منطقه مشرف به کوه سبلان دارای آب‌وهوای معتدل و فرح‌بخش است و به اذعان یکی از گردشگران می‌تواند تنش‌های زندگی روزمره را از آدمی دور کند.
یوسف علیپور که از استان آذربایجان شرقی به این منطقه سفر کرده است، در گفتگو با خبرنگار مهر تصریح کرد: مردم اردبیل باید قدر این مناطق را بدانند و امکانات آن را افزایش دهند.
وی افزود: خیلی‌ها آرزو دارند در کنار یک رود روان بنشینند و غذای محلی بخورند. لازم است مسئولان به فکر این منطقه باشند؛ چرا که طبیعت آن بی‌نظیر است و می‌تواند نیاز یک گردشگر را تأمین کند.
ظرفیت ناشناخته شتر دوکوهانه
در طول مسیر منطقه نمونه گردشگری آلوارس به کررات می‌توان شتر دوکوهانه را که یکی از گونه‌های کم‌نظیر حیوانی است مشاهده کرد. این شتر به دلیل قدرت تحمل زمستان سرد و راهپیمایی طولانی‌مدت در باربری عشایر مورداستفاده قرار می‌گیرد و تنها تغذیه آن از خاری به نام «قانقا» است.
هر چند به ندرت از گوشت شتر استفاده می‌شود اما در این منطقه به گفته یکی از اهالی روستای آلوارس محل پرورش شتر وجود ندارد.
احمد رستمی به خبرنگار مهر گفت: شتر در مدت کوتاهی زادوولد می‌کند اما مکان مشخصی که بتوان آن‌ها را پرورش داد در این منطقه وجود ندارد.
این در حالی است که شتر دوکوهانه از گذشته توسط عشایر شاهسون پرورش می‌یافت و نقش کلیدی در حیات عشایر این منطقه دارد.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل اخیراً اعلام کرده است که نمایندگان فائو از مرکز ملی حفاظت و توسعه شتر دوکوهانه بازدید خواهند کرد.
عدیل سروی دلیل این بازدید را بررسی ظرفیت‌های حفاظت و پرورش این گونه در معرض انقراض عنوان کرد است.
این در حالی است که ساکن روستای آلوارس معتقد است اگر مسئولان حمایت کنند می‌توان مرکز پرورش شتر دوکوهانه را در این روستا دایر است و این مرکز می‌تواند به اقتصاد روستا کمک کند.
فرماندار سرعین در این خصوص گفت: بر اساس صحبت‌هایی که در هیئت‌مدیره جامع عشایری ایران انجام شده در خصوص پرورش شتر دوکوهانه مذاکراتی انجام شده است.
ناصری با تأکید به ظرفیت‌های اقلیمی این منطقه ابراز امیدواری کرد این طرح به فرجام برسد و بتوان زمینه پرورش شتر دوکوهانه را فراهم ساخت.
سفر گردشگران به منطقه نمونه گردشگری آلوارس خاطره‌انگیز است. جاذبه‌های متعددی که در دامنه سبلان برای مسافران فراهم گشته امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند بهره‌گیری بهینه با برنامه‌های منسجم است.
نظر شما