نقاش جوان درگذشت/ پیگیری پرونده مرگ هنرمند

علی جعفرنژاد، برادر وحید جعفرنژاد با بیان اینکه پیکر این هنرمند را سه روز پس از درگذشت او در پزشکی قانونی پیدا کرده اند به خبرنگار مهر گفت: همه ما در غم از دست دادن برادرم بسیار اندوهگینیم و این در حالی است که ما اواسط هفته گذشته در پزشکی قانونی پیکر او را پیدا کردیم و به ما گفتند سه روز از مرگ او گذشته است و هنوز هم پرونده رسیدگی به علت مرگ برادرم باز است.

جعفرنژاد با اعلام این خبر که به جز مراسم هفتم این هنرمند که این هفته بر پا می شود مراسم یادبودی از طرف دوستان این هنرمند جوان و برای اهالی هنر برپا خواهد شد، بیان کرد: زمان دقیق برپایی مراسم یادبود برادرم را به زودی اطلاع رسانی می کنیم. 

وی در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: برادرم نقاشی بسیار ماهر بود و مطمئن هستم اگر زنده می بود می توانست به جایگاه خوبی در هنر دست پیدا کند.

شهروز نظری مدیر گالری هما که جعفر نژاد از هنرمندان این گالری بود درباره این هنرمند به خبرنگار مهر گفت: گالری هما در دو دوره نمایشگاه هایی از جعفرنژاد برگزار کرد و این هنرمند جوان از «منتخب نسل نو» که گالری هما مسئول برگزاری آن است بود. این هنرمند از شاگردان نصرت الله مسلمیان بود و یکی از بهترین شاگردان این نقاش محسوب می شد.

وی درباره ویژگی های هنری جعفرنژاد که او را هنرمند نقاش متفاوتی می کرد نیز بیان کرد: نقاشی های او بسیار ذهنی بود و مسیر ذهنی او متعارف نبود برای همین هم در نمایشگاه «منتخب نسل نو» مورد توجه قرار گرفت. او به سرعت توانست به خاطر همین ویژ گی در کارش در عرصه های بین المللی نیز حضور پیدا کند و نمایشگاه های متعددی در دبی و سوئیس و ... برگزار کرد. او یک ذهن سوررئال داشت که برخی مواقع خود او را هم اذیت می کرد. می توانم بگویم او از معدود هنرمندان سوررئال کشورمان بود.

وحید جعفرنژاد متولد ۱۳۶۴ تهران برگزیده «منتخب نسل نو» در سال ۱۳۸۸ بود. این هنرمند برپایی نمایشگاه های انفرادی برشی از کیک آلبالو (گالری هما، ۱۳۹۰)، اتاق خاکستری( گالری هما ، ۱۳۹۱)، سری انعکاس (گالری هما، ۱۳۹۲)، پروژه متحدان ( دبی، ۱۳۹۴) را در کارنامه دارد و همچنین حضور در نمایشگاه های گروهی جشنوارۀ دامون فر( پردیس ملت ، ۱۳۸۹)، حضور در «منتخب نسل نو» (سال ۱۳۸۹)، بازماندگان(موزه باک ژنو، ۱۳۹۱)، سیر طولانی روز در شب( کافه گالری خورشید، ۱۳۹۱)، هفته طراخی۱( گالری هما،۱۳۹۱) و سال ۲ (خانه هنرمندان ایران، ۱۳۹۲) را در کارنامه دارد.

 جعفر نژاد در استیتمنت یکی از نمایشگاه خود درباره فرآیند نقاشی توسط خود نوشت: حضور من در برابر بوم حضوری عرض گونه نیست. بلکه حضوری از ماهیت هستی است که ریتم هستی در ریزترین ابعاد تا بزرگترینش در آن جریان دارد. وقتی نقاشی شروع می شود شروعی نیست، بلکه تداوم یک فرایند است که در آتلیه من ادامه می یابد. من، قلمو، بوم و رنگ هایم یکی می شویم و در یک هماهنگی خاص رازهای هستی را درسفیدی بوم به جریان می اندزیم.

آثار این هنرمند عموما کلاژهایی با موضوع حشره- آدم ها بودند که او آنها را بازتاب وضعیت روانی و منویات ذهنی خود از فاصله گذاری با واقعیت پیرامونی می دانست.