به گزارش خبرگزاری مهر، حجتالاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب به مناسبت درگذشت حضرت آیتالله العظمی عبدالکریم موسوی اردبیلی از وی به عنوان یک شخصیت فراجناحی یاد کرد و درباره آشنایی خود با این شخصیت گفت: از آیتالله العظمی شبیری زنجانی شنیدم که آیتالله موسوی اردبیلی در کنار شخصیتهایی همچون امام موسی صدر و شهید بهشتی، یکی از چهار ـ پنج شاگرد برجسته آیتالله محقق داماد بودند. شخصیتهای بزرگی همچون آیات عظام آذری، احمدی میانجی، سید مهدی روحانی و میرمحمدی در حلقه درس آیتالله محقق میرداماد حضور داشتند که بنده به واسطه دوستی و آشنایی با این بزرگان، با مرحوم موسوی اردبیلی ارتباط پیدا کردم و از همان زمان، هیچ کمک و همکاری علمی و خدماتی را از بنده دریغ نکردند.
وی در ادامه گفت: ایشان از سال ۱۳۴۰ به عنوان یک شخصیت برجسته مطرح شدند. آغاز فعالیتهای ایشان در حوزه به زمان مرحوم آیتالله العظمی بروجردی برمیگردد. ایشان خواهان اصلاح در حوزه بودند. جریان اصلاح در حوزه سابقه دیرینه دارد و از زمان مرحوم شیخ مرتضی حائری آغاز شد و افرادی مانند حضرت امام، آیتالله مشکینی و مرحوم موسوی اردبیلی از پیشروان این اندیشه بودند.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب درباره ابعاد شخصیتی علمی و اجتماعی مرحوم موسوی اردبیلی گفت: ایشان بسیار خوشاستعداد و از نظر حافظه و هوش در سطح بالایی بودند، سعه صدر بسیاری داشتند، اندیشههای بلندی داشتند و در عین حال علاقهمند به فعالیتهای اجتماعی نیز بودند. تأسیس مدارس مفید، دانشگاه مفید و مکتب امیرالمؤمنین(ع) از جمله فعالیتهای علمی و در عین حال اجتماعی ایشان بود. تأسیس این مدارس از سال ۱۳۴۸ آغاز شد. اگر سلامتی ایشان به خطر نمیافتاد قطعاً خدمات بسیاری در سطح بینالمللی از سوی ایشان به انجام میرسید که بخشی از آن در راهاندازی دانشگاه مفید تجلی یافت. ایشان خوب متوجه شده بودند که مسائل حقوق بشر چقدر حساس است. لذا چند کنگره با موضوع حقوق بشر در دانشگاه مفید برگزار کردند. خدمت اجتماعی نیز از نظر ایشان دور نبود. مثلاً در زلزله سال ۱۳۴۷ در کمکرسانی به زلزلهزدگان خراسان فعالیت جدی داشتند.
وی درباره شخصیت انقلابی مرحوم موسوی اردبیلی گفت: فعالیتهای سیاسی ایشان در حوزه به دوران دکتر مصدق بازمیگردد. در زمان انقلاب، منزل ایشان در تهران پایگاه انقلابیون بود و بسیاری از تصمیمات حساس انقلاب در منزل ایشان گرفته میشد. ایشان از این جهت هم انسان بزرگی محسوب میشدند. ایشان جناحی نبود ولی سیاسی بود. از بنیانگذاران حزب جمهوری اسلامی به شمار میرفت. مواضعشان در خطبههای نماز جمعه در دست است. آن مرحوم در حقیقت از لنگرهای انقلاب و نظام بودند. شخصیتی آمریکاستیز و دشمنستیز بودند. تحت هیچ شرایطی دست از حمایت از انقلاب و نظام نکشیدند. در خبرگان اول و شورای بازنگری در قانون اساسی هم حضور داشتند. در مراکز حساس نظام حاضر بودند و در همه مواضع نظام تصمیم گرفته و اظهار نظر میکردند.
نظر شما