مجله مهر: زینب بهرامی که در ژاپن دانشجو است، در صفحه اینستاگرامی خودش درباره چند مساله مربوط به غذاهایی که مسلمانان می‌خورند، نوشته است. او در این نوشته‌ها دیدگاه‌های پزشکان و استادانی را بیان می‌کند که شیوه غذا خوردن مسلمانان را مناسب توصیف می‌کنند و آن را عاملی برای کمتر بیمار شدن، سالم بودن و داشتن بلوغ فکری در سنین بالا می‌دانند.
«یک. چندماه قبل نوشتم که استاد مهمانی از کالج پزشکی لندن داشتیم. خانم پروفسور «شارون کوکس» تخصص ایشون، «تغذیه و بیماری‌های عفونی» بود.
پرفسور کوکس، یک روز سر کلاس، در بحث ریشه یابی ابتلا به عفونت‌ها گفت «در برهه‌ای از تاریخ، اهلی کردن حیواناتی مثل خوک، برای تغذیه، روند آمادگی ژنتیکی بدن انسان برای پذیرش بیماری‌ها رو تغییر داد و بعد از اون، امنیت بشر برای عدم ابتلا به برخی بیماری ها از بین رفت». یکی از دانشجوها پرسید روند پرورش گاو و گوسفند هم همینطوره؟ پرفسور جواب داد «نه. گوشت خوک واقعا متفاوت است و اگر از من بپرسید، بر اثر یک اشتباه در فهرست غذایی انسان قرار گرفته است». من گفتم، ما مسلمانیم و گوشت خوک نمی‌خوریم اما به این بیماری‌ها مبتلا می‌شویم! پرفسور جواب داد «بله! اگر اسلام چندین قرن جلوتر اومده بود، شاید هرگز خوک وارد غذای بشر نمیشد. شما مسلمانها به لطف اجدادتون که لب به گوشت خوک و الکل نزدن، به لحاظ تئوری، زیست پذیرترین ژن‌ها رو دارید، اما خب! همه چیز فقط ژنتیک نیست، گرچه اختلاط های ژنتیکی بیشماری در طول تاریخ رخ داده و با اینحال هنوز برخی بیماری‌ها بین مسلمان رایج نیست اما سبک زندگی غلط، تغذیه و محیط نامناسب می‌تواند کاری کند که من و شما هردو در مقابل ابتلا به بیماری‌ها برابر باشیم! مسلمان و غیر مسلمان!» (درجمله آخرش، یک 'خداروشکر' مستتر بود!!)
دو. دوست پزشک تازه مسلمانی داشتم که روزی درمورد علت مسلمان شدنش سؤال کردم، گفت «امام خمینی». گفتم افکار و کتاب‌هایش؟! گفت نه! شخصیت او به لحاظ پزشکی! پرسیدم چطور؟! گفت «وقتی سخنرانی‌های امام خمینی گه‌گاهی در خبر پخش می‌شد، با تعجب می‌پرسیدم این آدم چند سالشه؟! چطور یک فرد هشتاد، نود ساله میتونه با این تمرکز و اقتدار حرف بزنه و رهبری کنه؟! و بعد پیگیر شدم و درباره رهبران و نخبگان دنیا تحقیق کنم! تقریبا هیچکس در این سن در طول تاریخ چنین قدرتی نداشته، مگر آنکه مسلمان بوده! خب چه چیزی در اسلام هست؟! بعد از مطالعه در فرهنگ ایرانی با کمال تعجب دیدم، پیری و سالمندی نشانه کمال و بلوغ فکری است! متوجه شدم این نتیجه پرهیزکاری غذایی و عبادت روزانه‌ای باید باشد! در بسیاری از فرهنگ‌های دنیا و دنیای غرب، پیری و شصت سالگی، سن ورود به دوران «بلاهت، خرفتی و فراموشی» شمرده می‌شود! حتی کسانی که روزگاری نخبه بودند هم در دهه ششم و هفتم به این سرازیری سقوط می‌کنند» (منظور به هیچ عنوان آلزایمر و پارکینسون و.. نیست، منظور دقیقا عبارت «خرفتی سالمندی است»).
برای دیدن ارتباط اینها باسرطان، این عبارات رو در نت سرچ کنید:
Alcohol, pork, smoking, cancer.
نظر شما