به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، بشر مدتی است به ساخت اولین نسل از سکونتگاه‌های فضایی برای اقامت دائم در آنها می‌اندیشد. پژوهشگران دانشگاه پوردو نیز طرحی برای ایجاد سکونتگاه‌های یادشده ارائه کرده‌اند که ضمن حفاظت از ساکنان در برابر تشعشعات خطرناک فضایی، انجام فعالیت‌های روزمره را نیز برای آنها ممکن می‌کند.
آنان می‌گویند این سکونتگاه که دارای یک ساختمان مرکزی و ساختمان‌های فرعی متصل شونده به آن از طریق تونل‌های عریض است، در برابر فجایع و بلایایی مانند زلزله نیز مقاوم بوده و در صورت برخورد ناگهانی اجرام آسمانی نیز آسیب نمی‌بینند.
مهم‌ترین ویژگی سکونتگاه یادشده، هوشمندی آن است. ساختمان مذکور با استفاده از حسگرها، دوربین‌ها و شبکه عصبی سرتاسری خود قادر به درک، تحلیل و پیش بینی مشکلات آتی بوده و خود را برای مقابله با زلزله، توفان شن و غیره آماده کرده و از تطبیق پذیری با محیط اطراف برخوردار است.
در این ساختمان‌ها از ربات‌هایی خاص برای گشت زنی و انجام عملیات کنترل و شناسایی مشکلات ساختاری استفاده می‌شود تا این مشکلات به سرعت رفع شده و از آسیب دیدن سلامت ساکنان در فضا جلوگیری شود. هزینه اولیه ساخت چنین سکونتگاهی ۱۵ میلیون دلار برآورد شده است.
نظر شما