آثار پیاده روی اربعین قابل مقایسه با هیچ اقدام فرهنگی دیگر نیست

به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر یادداشتی اختصاصی از حجت الاسلام احمد غفاری قره باغ، عضو هیات علمی موسسه حکمت و فلسفه است که در واکنش به سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی درباره پیاده روی اربعین نگاشته شده است؛

حرکت عظیم اربعین توسط جمعیت میلیونی راهپیمایان عزادار حسینی، که مهمترین پیام آن، اعلام اضطرار عملی به محضر حضرت ولی‌عصر اروحناله‌الفداء است، که با پای پیاده و خسته و تشنه و زیر آفتاب سوزان، آوارهٔ بیابان‌ها شدند و مقصدشان را حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام قرار دادند، نویدبخش اعتصام انسانی و اسلامی حول محور ولایت الهی در آخرالزمان است.

این تنها یکی از مظاهر قدرت تکوینی ولیّ الهی است که قلب‌ها را با مراتب مختلف پاکی و زلالی به سوی خود جذب می‌کند، هرچند مبتلا به دشواری‌های مالی و جسمی شوند. در این جریان و جوشش عظیم، انسان‌ها با زلالی این دریا همنوا می‌شوند و هر کس به سهم خویش بهره‌مند از طراوت و پاکی حسینی می‌شود. چه بسا جوانانی که پیش از این، بهرهٔ اندکی از ولایت معصوم داشتند، و اکنون پس از این پیاده‌روی، عمیقأ متحول شده‌اند و با جان و مال و خانوادهٔ خود، آمادهٔ هجرت از خود هستند.

و اما اخیرا در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی، سردبیر روزنامه این اشکال را طرح نمود که با توجه به حضور صرفاً پنج درصد از مردم در راهپیمایی اربعین، و با توجه به نواقص فرهنگی مانند طلاق و بیکاری و ... آیا این همه تبلیغ و کار رسانه‌ای برای این اقدام، ضروری و حکیمانه است؟ 

توجه به نکات ذیل در پاسخ به این سرمقاله، می‌تواند مفید باشد:

این جمعیت میلیونی، نماینده میلیون‌ها انسان واله و شیدای جامانده بودند که نتوانستند به جهت موانع مختلف، در این جنبش و خیزش حاضر شوند؛ پس با چشم بصیر می‌توان جریان قلب‌های روانه‌شده به سوی این پیاده‌روی اربعین را بیش از تعدادی دانست که با پای جسمانی، راهی این مسیر شدند.

در ارزیابی هر اقدام فرهنگی، معیار و ملاک، ارزشمندی خود آن حرکت است، و نه میزان استقبال از آن حرکت و اقدام. ارزشمندی اقدام فرهنگی نیز وابسته به میزان خدمتگزاری آن اقدام در راستای مولفه‌های اصیل در اندیشه اسلامی است، که در پیاده‌روی اربعین، یکی از مهم‌ترین ابعاد دین، که تولّی به ولایت الهی و برانگیختن همه جوانب وجودی انسان به سمت اراده ولیّ الهی است، تقویت می‌شود.

با ملاکی که سردبیر روزنامه ارائه نموده است، بسیاری از اقدامات فرهنگی جاری در کشور مانند جشنوارهٔ فیلم فجر را باید تعطیل نمود؛ چرا که استقبال کننده از آنها بسیار نازل‌تر از این رقم میلیونی حاضر در شور اربعینی هستند.

ناظران میدانی، گواهی می‌دهند که میزان اثرگذاری این پیاده‌روی بر اعماق جان جوانان و نوجوانان، علیرغم همهٔ سختی‌های آن، قابل مقایسه با اثرگذاری هیچ اقدام فرهنگی دیگر نیست که در طول این چهل‌سال، از سوی مسئولین فرهنگی کشور، به اجرا درآمده‌اند. کسانی که در این سیل عظیم انسانی حاضر شده‌اند، چنان سرشار از عناصر اخلاقی همچون ایثار و همبستگی و اجتماعیّت می‌شوند، که این میزان از درک اخلاقی را هیچ‌گاه و در هیچ موقعیت دیگر، وجدان نکرده‌اند.

از این‌رو، ای‌کاش مقداری از تسهیلات که برای ارزانی مسافرت‌های غیر زیارتی مانند سفر به ترکیه قرار داده‌اند، برای سفر اربعین قرار داده می‌شد؛ و جای این تعجب، باقی است که چرا از میان این همه اقدام فرهنگی بی‌ثمر، انگشت اتهام به سمت حرکت مردمی و الهی و پرثمر اربعین حسینی گرفته شده است که مورد تأکید اهل‌بیت علیهم‌السلام و سیرهٔ عملی مراجع معظم تقلید و اولیاء الهی بوده است!