شیخ الاسلام توان خود را برای نظام، اسلام، انقلاب و مقاومت صرف کرد

به گزارش خبرنگار مهر، مرتضی سرمدی قائم مقام سابق وزارت امور خارجه در مراسم گرامیداشت حسین شیخ الاسلام قائم مقاوم اسبق وزارت امور خارجه که بعدازظهر امروز (سه‌شنبه) به صورت اینترنتی در مسجد سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران برگزار شد، اظهارداشت: آشنایی بنده با حسین شیخ الاسلام به فروردین ۱۳۶۰ باز می‌گردد. کسی از دوستان مرا به ایشان معرفی کرده بود. مرحوم حسین شیخ الاسلام تاکید داشت که در وزارت خارجه دست تنگ شده ایم و کمک می‌خواهیم.

وی ادامه داد: بعد از صحبت اولیه با ایشان، به من گفت که کارت را شروع کن. ایشان خستگی نداشت و خستگی ناپذیر بود و پر توان مسئولیت خود را انجام می‌داد. حسین در زمانی دست از کار می‌کشید که دیگر انرژی در بدن نداشت.

قائم مقام سابق وزارت امور خارجه اظهار داشت: وی به طور مستمر کار می‌کرد و این به دلیل عشق به انقلاب، امام و اسلام بود. در آن دوران کار زیاد بود و حسین کار را همیشه بر دیگر مسائل ارجح می‌دانست.

سرمدی افزود: دیگر ویژگی حسین تدین وی بود. همه می‌دانند که وی نظر کرده بود که یکسال روزه بگیرد و باید بگویم که این اخلاص و تدین دروغین نبود و همه اخلاص واقعی را در ایشان می‌دیدند.

وی عنوان کرد: ایشان به نظرات حضرت امام باور داشت و برایشان اعتقاد داشت و در مسیر اجرای آن اصلاً تصنعی عمل نمی‌کرد. بعدها در قبال مقام معظم رهبری نیز این گونه عمل کردند.

قائم مقام سابق وزارت خارجه اضافه کرد: همه حسین شیخ الاسلام را به مقاومت می‌شناسند. حمایت از مقاومت از باور وی نشئت می‌گرفت و بخشی از وجود ایشان بود. از همین رو اقداماتش را باورمندانه اجرا می‌کرد.

سرمدی تصریح کرد: حسین حقیقتاً صادق بود و هر حرفی می‌زد صادقانه بود. همه می‌دانستند که شیخ الاسلام اگر حرفی می‌زند و یا تندی می‌کند، صادقانه است و همین موضوع باعث می‌شد همه همکاران با عشق با وی کار می‌کردیم.

وی تاکید کرد: ایشان تمامی توان خود را برای نظام، اسلام، انقلاب و مقاومت مصروف می‌کرد.

قائم مقام سابق وزارت خارجه یادآوری کرد: شیخ الاسلام گوش شنوا بود و نظرات مختلف را می‌شنید تا کار را به بهترین شکل به پیش ببرد. وی متواضع بود و در فضای کار بدون تکبر بود و از همین رو همه با شیخ الاسلام به خوبی کار می‌کردند.

سرمدی اظهار داشت: مدیریت حسین شیخ الاسلام از آن سبکی بود که کار تحمیلی انجام نمی‌داد و مدیرپرور بود. از همین رو بود کسانی که با وی همکاری داشتند، به مدارج مدیریتی بالا رسیدند.

وی خاطرنشان کرد: هیچ گاه حسین شیخ الاسلام رابطه خوبی که با مقامات بالای نظام داشت را به عنوان فخر فروشی حساب نمی‌کرد. همه از همین رو دوست دار وی بودند.