به گزارش خبرگزاری مهر، مهرداد حمیدی شامگاه پنجشنبه در مراسم اختتامیه دومین سمپوزیوم مطالعات میان رشتهای در علوم پزشکی گفت: توسعه میان رشتهای مستلزم ارتباط با مجامع بینالمللی و دانشگاههای خارج از مرزهای کشور است.
و با بیان اینکه تجربه پاندمی کووید -۱۹ تصدیق کننده جایگاه میان رشتهای در سطح دنیا است، اظهار کرد: باید جهانی تفکر داشت و ملی و منطقهای اجرا کرد.
دبیر دومین سمپوزیوم مطالعات میان رشتهای در علوم پزشکی با بیان اینکه بینالمللی سازی آموزش عالی و توسعه میان رشتهای ارتباط دوسویه دارد، گفت: رفع چالشهای نظام سلامت از مسیر توسعه میان رشتهای بواسطه بازبینی جایگاه نظام سلامت در بدنه حاکمیت، استفاده از ظرفیت خبرگان علوم مختلف برای تصمیمگیری، سیاستگذاری و برنامهریزی نظام سلامت- پزشکی جامع نگر، پزشکی روایتف مدیریت بحرانهای حوزه سلامت با همگرایی از بدنه حاکمیت، تقویت پزشک خانواده، استفاده بهینه از ظرفیت علوم مختلف برای حل مشکلات نظام سلامت است.
حمیدی به محورهای خروجی پنلهای سمپوزیوم و دستاوردهای آن اشاره کرد و ابراز داشت: میان رشتهای آمیختن دو یا چند رشته به صورت مبنایی با هدف خلق یک زمین بازی جدید (رشته، دانش، پژوهش) است و اقدامات مثبت انجام گرفته درخصوص میان رشتهای ابلاغ همکاری وزارت علوم و وزارت بهداشت، ابلاغ شیوهنامههای رهیافتگرایی، ابلاغ شیوهنامه مشاهدهگری و استفاده از ظرفیت و امکانات دانشگاههای وزارت علوم و وزارت بهداشت است.
وی تصریح کرد: یکی از مهمترین الزامات توسعه میان رشتهای توجه به گزارههای فرهنگی و اجتماعی است و در این راستا، توسعه جمعگرایی به جای فردگرایی، انعطاف پذیری، تابآوری، تاکید بر همافزایی، تفکر انتقادی، توانایی حل مسائل پیچیده، ریسکپذیری و کار تیمی هم است.
دبیر دومین سمپوزیوم مطالعات میان رشتهای در علوم پزشکی تصریح کرد: رفع چالشهای نظام سلامت از مسیر توسعه میان رشتهای بواسطه بازبینی جایگاه نظام سلامت در بدنه حاکمیت، استفاده از ظرفیت خبرگان علوم مختلف برای تصمیمگیری، سیاستگذاری و برنامهریزی نظام سلامت- پزشکی جامع نگر، پزشکی روایتی، تقویت پزشک خانواده، نگاه بین بخشی برای حل مسائل مرتبط با سلامت- مدیریت بحرانهای حوزه سلامت با همگرایی از بدنه حاکمیت- استفاده بهینه از ظرفیت علوم مختلف برای حل مشکلات نظام سلامت است.
حمیدی گفت: میان رشتهای فرایند شناسایی مساله و ایجاد فرایند پاسخدهی مناسب با سازوکار میان رشتهای است.
وی افزود: سیاستگذاری نیازمند سیاست پژوهی و مطالعات گسترده و عمیق است و سیاستگذاری در خصوص میان رشتهای علوم پزشکی نیازمند تفکر سیستمی، راهبردی، تفکر جمعگرایی به جای فردگرایی، تفکر همگرایی به جای واگرایی، جلب مشارکت خبرگان است.
نظر شما