به گزارش خبرنگار مهر، نماینده یک تشکل سیاسی در جلسه اخیر تشکلهای دانشجویی سیاسی و صنفی با معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم در حالی که بخشی از بحثهای خود را به انجمنهای علمی دانشجویی اختصاص داد، مدعی آسیبهای اخلاقی در این انجمنها شد و ابراز عقیده کرد که آسیب این نهادهای دانشجویی از سود آنها بیشتر است.
اظهارات این نماینده تشکل سیاسی دانشجویی درباره انجمنهای علمی دانشجویی به عنوان اولین تیری نیست که پس از تاکید بر ضرورت تسلط گفتمان علمی در دانشگاه به سوی انجمنهای علمی شلیک شده است. پیش از این مدیران دانشگاهها این انجمنها را متهم به سیاسی کاری کرده بودند، به عنوان مثال محمد موذنی معاون فرهنگی دانشگاه شیراز به مهر گفته بود :"سیاسی کاری نه تنها در تشکلهای دانشجویی بلکه در انجمنهای علمی دانشجویی نیز رسوخ پیدا کرده است."
عباسعلی عمید زنجانی رئیس دانشگاه تهران نیز در یک جلسه با انجمنهای علمی دانشجویی دانشگاه تهران گفت: "خیانت است که فعالیتهای سیاسی به طور مخفیانه در انجمنهای علمی دانشجویی برنامه ریزی شوند، چون باعث عدم تداوم این انجمنها می‌شود. دانشگاه محیط علمی است و کارهای علمی باید شفاف باشند. فعالیتهای علمی نیاز به پشت و رو ندارد و تأکید و اصرار دارم که فعالیت ها متناسب با رشته باشد."
امروز علاوه بر انبوه نگاههای مثبتی که نسبت به انجمنهای علمی دانشجویی در فضای دانشجویی وجود دارد اما دو نگاه انتقادی نیز آنها را نشانه می رود، یکی شائبه سیاسی کاری در انجمنهای علمی و دیگری آسیبهای اخلاقی در این نهادهای دانشجویی !
در عین حال، یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران و فعال دانشجویی سابق دانشگاه علامه طباطبایی معتقد است : "حوزه علوم انسانی عموما ناظر به مسائل سیاسی و اجتماعی و حقوقی است و اصولا علوم انسانی خاستگاه مسائل سیاسی است. حوزه عمل و نظر در مباحث علوم انسانی خیلی به هم نزدیک است لذا بررسی و مطالعات سیاسی اجتماعی با سیاسی کاری متفاوت است و ناظری که کار انجمنهای علمی دانشجویی را بررسی می کند باید قدرت تفکیک بین سیاسی کاری و مطالعه سیاسی را داشته باشد."
سید محمد خرم می افزاید : "اگر انجمن علمی دانشجویی گروه آموزشی مدیریت یک دانشگاه اقدام به مطالعه و نقد علمی مدیریت کلان کشور می کند وظیفه اصلی خود را انجام می دهد و نباید به حساب سیاسی کاری گذاشت بلکه اگر این فعالیت را از خود بروز نداد باید به دنبال تقویت آن بود."
همچنین دکتر محمد علی حاجی عباسی معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان پیش از این با ابراز نگرانی نسبت به رنگ باختن مسائل فرهنگی و تعهد اجتماعی دانشجویان عضو انجمن های علمی هشدار داده و خواستار شده بود تا انجمنهای علمی درگیری صرف در مسائل تخصصی رشته خود پیدا نکنند و به تعهدات خود در عرصه های فرهنگی و اجتماعی نیز نگاه داشته باشند.
محمد باقر خرمشاد - معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم نیز اخیرا در پاسخ به سخنان آن گروه از دانشجویانی که عنوان می‌کنند آسیبهای اخلاقی انجمنهای علمی از سود آنها بیشتر است، گفته است: "اگر خرمشاد 20 سال دیگر هم بماند از انجنمهای علمی، کانونهای فرهنگی و شورای صنفی حمایت می کند." البته پیش از این نیز این مسئول فرهنگی وزارت علوم در جمع فعالان نشریات دانشجویی در دانشگاه تهران اعلام کرده بود: "بیشترین فعالیت در بین فعالیت های جمعی دانشجویی در انجمن های علمی دانشجویی صورت می گیرد."
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم در اولین مراسم افطاری که طی سالیان حیات نهادهای مدنی دانشگاه برای آنها در رمضان امسال برگزار شده بود، اظهاراتی داشت که کاملا مغایر با ادعاهای برخی دانشجویان مبنی بر فساد پروری در انجمن های علمی است. خرمشاد در جمع دانشجویان فعال انجمنهای علمی، کانونهای فرهنگی و شوراهای صنفی فضایی را برای این دانشجویان فعال تصویر کرد که حاوی واژگانی مانند جامعه پذیری، پویا، پوینده و ... بود.
محمد مهدی زاهدی - وزیر علوم نیز اخیرا در ایلام در مورد رویکرد وزارت علوم در خصوص انجمنهای علمی دانشجویی گفت : انجمنهای علمی دانشجویی در دانشگاهها باید توسعه پیدا کنند و رویکرد ما در دانشگاهها باید علمی باشد، بنابراین یقین دارم که تقویت انجمنهای علمی دانشجویی کمک می کند تا حال و هوای دانشگاهها گفتمان علمی را سرلوحه کار خود قرار دهد و در این راستا حمایت از انجمنهای علمی دانشجویی جزء خواسته های وزارت علوم از مسئولین دانشگاهها است.
به هر تقدیر با وجود همه اگرها و اماهایی که برای فعالیتهای انجمنهای علمی دانشجویی وجود دارد، به نظر می رسد که این انجمنها بستری مناسب برای شکل گیری یک فعالیت جمعی دانشجویی حول محور توسعه علمی به عنوان کار ویژه اصلی دانشگاه است. انجمنهای علمی دانشجویی در کنار اینکه از منظر دولتیهای آموزش عالی کشور به عنوان صدرنشینان فعالیتهای دانشجویی در دانشگاهها عنوان می شوند باید دغدغه هایی نظیر پرداختن به فرهنگ آکادمیک دانشگاه، نهادینه شدن روح آزادی و منطق در جریان علمی کشور را بپرورانند.
انجمنهای علمی دانشجویی به عنوان تشکلهایی که می توانند در تمامی گروههای آموزشی دانشگاهها فعال شوند این امکان را دارند که اولین پاتوق دانشجویی در یک گروه آموزشی باشند. بدیهی است که انجمنهای علمی دانشجویی در دانشگاهها نقش خود را به عنوان یک پایگاه دانشجویی و فعالان آن پس از فارغ التحصیلی نقش بی بدیل اجتماعی خود را ایفا کنند.
نظر شما