در زمان نخست وزیری "لیاقت علی خان" و در فوریه سال 1956 میلادی قانون اساسی پاکستان تصویب شد. به موجب این قانون، رئیس مملکت عنوان رئیس جمهوری یافت و ژنرال اسکندر میرزا که همسری ایرانی نیز داشت، به سمت اولین رئیس جمهوری پاکستان انتخاب شد و مجلس مؤسسان عنوان پارلمان موقت گرفت.
لیاقت علی خان در شهر راولپندی به دست یک افغانی به ضرب گلوله کشته شد.
تنشهای مربوط به برگزاری نخستین انتخابات کشور از همان زمان آغاز شد.
طبق قانون اساسی، رئیس جمهور در واقع مقامی تشریفاتی بود و اداره امور مملکت در دست نخست وزیر و دولت او قرار داشت. این موضوع، به مذاق "اسکندر میرزا" خوش نمی آمد، بنابراین پس از حدود دو سال کشمکش و تغییر پی در پی چهار نخست وزیر، سرانجام در اکتبر سال 1958 میلادی با کمک ارتش، پارلمان را منحل و قانون اساسی را ملغی اعلام کرد و "ایوب خان" را به نخست وزیری منصوب کرد.
لیاقت علی خان؛ اولین نخست وزیر پاکستان
این جریان، که حدود 10 سال پس از تأسیس پاکستان اتفاق افتاد؛ در واقع نخستین کودتا در آن کشور بود.
در زمان حکومتداری "ایوب خان" که حدود 10 سال بر مسند قدرت بود، برنامه تغییر پایتخت از کراچی به شهر نوساخته "اسلام آباد" در نزدیکی شهر مرگبار "راولپندی" در زمان او طراحی و اجرا شد. همچنین قانون اصلاحات ارضی نیز که مالکیت افراد را بر زمینها محدود می کرد و بهای زمین مالکان را دولت می پرداخت؛ در سال 1959 میلادی به تصویب رسید. دومین قانون اساسی پاکستان هم در مارس 1962 میلادی اعلام شد که اختیارات گسترده ای به رئیس جمهوری می داد.
با این حال، با وجود تلاشهای رهبران نظامی و سیاسی پاکستان، این کشور هرگز شاهد دوران ثبات بلند مدت نبوده است. تشنجات قومی و مذهبی، تحریکات رقبای سیاسی، حکمرانی پی در پی، شورشها و قیامها علیه دولت مرکزی، همه و همه سبب شده تا این کشور آسیایی روی صلح و آرامش نبیند.
در سال 1971 میلادی قدرت به دست ذوالفقار علی بوتو افتاد که در دسامبر 1969 "حزب مردم" را با گرایش سوسیالیستی تأسیس کرده بود. بوتو نیز که همسری ایرانی به نام "بیگم نصرت" داشت؛ با وجود محبوبیت ملی خود نتوانست بر تشنجها فائق آمده و ثبات سیاسی را در کشور برقرار کند تا آنکه ژنرال "ضیاء الحق" چند سالی بعد او حکومت را برانداخت.
ذوالفقار بوتو
ذوالفقار بوتو نیز در شهر راولپندی به چوبه دار سپرده شد.
بعد از کشته شدن ضیاء الحق، دوباره نوبت حکومت غیرنظامی ها فرا رسید. حدود 10 سال، به تناوب، خانم بی نظیربوتو که به جانشینی پدرش به رهبری حزب مردم رسیده بود، و نواز شریف از حزب مسلم لیگ در شرایطی بی ثبات و آشفته و آکنده از فساد سیاسی و اداری بر پاکستان حکومت کردند تا آن که ژنرال پرویز مشرف رئیس ستاد ارتش به وسیله کودتا، دولت نواز شریف را سرنگون و قدرت را در 12 اکتبر سال 1999 میلادی به دست گرفت. پرویز در30 آوریل 2002 میلادی نیز پس از بازنشسته شدن "رفیق تارر" با برگزاری رفراندوم، همزمان با حفظ مسئولیت ستاد کل ارتش، مقام ریاست جمهوری را نیز در اختیار گرفت.
و تاکنون نیز حکومتمداری مشرف بر اریکه قدرت در پاکستان که به صحنه جنگ و خونریزی و حملات انتحاری تبدیل شده است، ادامه دارد.
لیاقت علی خان:
لیاقت علی خان نخست وزیر وقت پاکستان که در ایجاد این کشور و جدایی از هندوستان سهم بسزایی داشت، پس از درگذشت "محمد علی جناح" رهبری حزب مسلم لیگ را بدست گرفت.
علی خان در روز 16 اکتبر سال 1951 میلادی در یک اجتماع این حزب در شهر راولپندی به دست یک افغان به نام "سعد اکبر" هدف 2 گلوله قرار گرفت و کشته شد.
لیاقت علی خان متولد هند و فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد انگلستان بود.
ذوالفقار علی بوتو:
"ذوالفقار علی بوتو" نخست وزیر اسبق پاکستان و بنیانگذار حزب مردم در 18 مارس سال 1978 میلادی به جرم دست داشتن در قتل پدر یکی از رقبای سیاسی خود به اعدام محکوم و سپس در تاریخ 4 آوریل 1979 میلادی در شهر راولپندی اعدام شد.
دولت وی با یک کودتای نظامی برانداخته شده بود. آقای بوتو سالها وزیر امور خارجه و رئیس دولت پاکستان بود.
ذوالفقار بوتو و بیگم نصرت
سالها بعد حزب وی، دخترش "خانم بی نظیر بوتو" را نخست وزیر پاکستان کرد.
زندگینامه خانم بی نظیر بوتو:
بی نظیر بوتو در 21 ژوئن سال 1953 میلادی در خانواده ای ثروتمند و زمیندار به دنیا آمد. پدر او، ذوالفقار علی بوتو حزب مردم پاکستان را پایه گذاری کرد و سپس رئیس جمهوری و نخست وزیر این کشور در سال های 1971 تا 1997 میلادی شد. مادر او نیز بیگم نصرت بوتو از کردهای ایرانی تبار بود.
بوتو پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه های هاروارد و آکسفورد در رشته سیاست در سال 1977 میلادی و مدت کوتاهی قبل از اینکه نظامیان، پدرش را از قدرت خلع کنند، به پاکستان بازگشت. وی پس از اعدام پدرش در سال 1979 توسط ژنرال "ضیاء الحق" حاکم نظامی پاکستان، رهبری حزب مردم را عهده دار شد.
بوتو و همسرش
خانم بوتو در سال 1988 برای بار اول به عنوان نخست وزیر پاکستان انتخاب شد و نخستین زنی لقب گرفت که پس از پایان استعمار در شبه قاره هند به نخست وزیری یک کشور مسلمان انتخاب می شد، اما در سال 1990 و به اتهام فساد مالی توسط "غلام اسحاق خان" رئیس جمهوری این کشور از مقام خود برکنار شد.
بوتو بار دیگر در سال 1993 به مقام نخست وزیری رسید و جانشین نواز شریف شد. شریف پس از چالش با رئیس جمهوری مجبور به کناره گیری از قدرت شده بود. خانم بوتو در دور دوم نخست وزیری اش موفقیتی نداشت و بار دیگر در سال 1996 به اتهام فساد اقتصادی ازسوی "فاروق لغاری" رئیس جمهوری وقت از مقام خود کنار گذاشته شد.
در دور دوم نخست وزیری بی نظیر بوتو بود که گروه طالبان با حمایت سازمان اطلاعاتی پاکستان توانست در افغانستان قدرت بگیرد و در سپتامبر سال 1996 کابل را به تصرف خود درآورد بوتو اخیرا مخالفت خود را با اقدامات این گروه و حملات تروریستی آنها اعلام کرده بود.
آخرین لحظات زندگی بوتو ؛ چند ثانیه پیش از وقوع انفجار
در سال 1999 میلادی ، بی نظیر بوتو همراه با شوهرش "آصف علی زرداری" به اتهام فساد اقتصادی به پنج سال زندان و پرداخت هشت میلیون و 600 هزار دلار جریمه محکوم شد، اما یک دادگاه عالی این کشور این حکم را لغو کرد. خانم بوتو که شوهرش را به عنوان وزیر امور سرمایه گذاری در کابینه خود طی سال های 1993 تا 1996 انتخاب کرده بود، در زمان حکم دادگاه در خارج از پاکستان به سر می برد و ترجیح داد که به کشورش بازنگردد.
وی و نواز شریف در سال 2006 میلادی ائتلافی برای احیای دموکراسی در پاکستان تشکیل دادند، ولی این دو رقیب بر سر راهبرد چگونگی برخورد با "پرویز مشرف" رئیس جمهوری کنونی پاکستان به توافق نرسیدند.
خانم بوتو در اکتبر سال 2007 پس از هشت سال تبعید خودخواسته و گرفتن تضمین مبنی بر تعقیب نشدن به خاطر اتهامات سابق به پاکستان بازگشت، اما این بازگشت با مرگ صدها نفر همراه شد.
وی در مسیر فرودگاه تا منزلش در حال عبور از خیابانهای کراچی بود که یک انفجار انتحاری سبب شد تا خودروی حامل او مورد حمله قرار گیرد و حدود 140 نفر از هواداران و تیم محافظتی وی کشته شوند.
بوتو روز 26 دسامبر سال جاری میلادی (2007) در مبارزات خود برای انتخابات پارلمانی ماه ژانویه پاکستان قول داد برای احقاق حقوق کارگران تلاش کند، اما عمر وی به این انتخابات کفاف نداد و روز پنجشنبه ششم دی در جریان یک عملیات انتحاری و در حالی که پیش از انفجار هدف گلوله قرار گرفته بود، جان خود را از دست داد و به این ترتیب به حیات سیاسی یکی از جنجالی ترین زنان سیاستمدار در پاکستان پایان داده شد.
نظر شما