دستگاه قضائی آرژانتین در پرونده آمیا بارها ضوابط و اصول حقوق بین‌الملل را نقض کرده ‌است

به گزارش خبرگزاری مهر ، حجت الاسلام دری نجف آبادی در جمع اساتید و دانشجویان دانشکده‌های حقوق دانشگاه امام صادق (ع) ، با اشاره به جایگاه مالی صهیونیستها در آرژانتین، افزود : انفجارهای صورت گرفته در سفارت اسرائیل و مرکز فرهنگی یهودیان در بوئنوس آیرس ازجمله مسائلی است که باید با اتفاق و تحلیل و ارزیابی دقیق پیگیری گردد تا حقایق مسأله برای جهانیان روشن شود.

دادستان کل کشور با اشاره به صحنه پردازی و فرضیه باقی و سندسازی مجعول و اظهارات موهوم مندرج در این پرونده افزود : گالئانو نخستین دادستان فدرال رسیدگی کننده به پرونده که به فساد مالی و اخذ رشوه در طول رسیدگی به این پرونده محکوم گردید با استناد به شهادت برخی عناصر معلوم‌الحال و سندسازی‌های بی‌بنیان و فاقد هرگونه وجهات قضائی در راستای تحقق سناریوی سفارشی صهیونیستها وارد عمل شد و پس از برملا شدن این مفاسد، پرونده مدتی راکد ماند تا آلبرتونیسمان که از همدستان این قاضی فاسد بود جایگزین قاضی رشوه‌گیر پیشین گردید و  متأسفانه رویکرد سیاسی و سفارشی این پرونده در طول 14 سال گذشته تداوم یافت.

وی با اشاره به ساختار و جایگاه پلیس اینترپل و روند ورود آن در پرونده آمیا بنا به درخواست مقامات قضائی آرژانتینی گفت : پرونده ایران به کمیته اجرایی اینترپل ارجاع شد و حسب نظر کمیته اجرایی در اجلاس مجمع عمومی اینترپل در مراکش مطرح گردید که بنا بر نظر 78 نماینده از کشورهای مختلف، تصمیم کمیته اجرایی اینترپل تایید و 40 کشور نیز قطعنامه اینترپل را رد کردند.

دری نجف آبادی ، به تلاش نمایندگان جمهوری اسلامی در اجلاس مجمع عمومی اینترپل اشاره کرد و گفت: نمایندگان ایران ضمن اعتراض نسبت به تصمیم اینترپل نسبت به صدور کارت قرمز (رد نوتیس ) دال بر مجوز تحقیق نسبت به اتباع ایران، به ماده 3 اختیارات اینترپل اشاره کردند که به موجب آن این پلیس نباید در مسائل سیاسی و ملی دخالت داشته‌باشد که بر این اساس 2 بند به قطعنامه اضافه شد که اولاً احضار اشخاص به معنای مجرمیت نیست و ثانیاً : ‍‍« رد نوتیس » به معنای مجوز تحقیق است نه صدور حکم.

دادستان کل کشور در ادامه تاکید کرد : می ‌توانستیم از ظرفیتهای دیپلماتیک بیشتر از وضعیت موجود استفاده کنیم و امیدواریم با تلاش مسئولین ذیربط و مساعی دستگاهها از این فرصت‌ها به نحو احسن استفاده شود و ضمن تجهیز به ادبیات متناسب با عرصه تحقق بین‌الملل، نقش فعالتری در جهت احقاق حقوق ملت ایران در عرصه بین‌المللی ایفا نماییم.