محمد مایلی کهن در گفتگوی مشروح و تفصیلی با خبرنگار مهر، به تشریح دلایل ناکامی ورزش ایران در المپیک پکن پرداخت و گفت: کاروان ورزش ایران در بازیهای المپیک سیدنی و آتن طلایی ترین نتایج خود را به دست آورد. با این حال رئیس وقت کمیته ملی المپیک کشورمان که تدارک تیم های ایرانی را برای حضور در بازیهای المپیک 2000 و 2004 دیده بود به راحتی جای خود را به فردی دیگر داد.
منیت و خود خواهی عامل برکناری هاشمی طبا بود
وی با اشاره به اینکه در زمان حضور هاشمی طبا در کمیته ملی المپیک، کشورمان ضمن دستیابی به موفقیت در بازیهای المپیک، ایران پس از 25 سال به عضویت کمیته ملی المپیک درآمد، افزود: چه عواملی در تغییر و تحول در کمیته ملی المیپک تاثیرگذار بوده به جز منیت و خودخواهی؟ اصلا در کجای دنیا مدیر موفق از سمت خود برکنار می شود آنهم با توجیه و دلایل غیر منطقی؟!
حسادت یکی از مشکلات ورزش ماست
کارشناس ورزشی کشورمان در ادامه خاطرنشان کرد: مشکلات ورزش ایران که جزیی از جامعه ما به شمار می آید و از آن منفک نیست. همین منیت ها و حسادت هاست که باعث می شود با وجود موفقیت یک مدیر ورزشی تصمیم به تغییر و تحول در حوزه مدیریت آن مدیر بگیریم.
هزینه زیادی برای طرح جامع ورزش صرف شد
وی یاد آور شد: یکی از کارهای اساسی در ورزش ایران که حاصل 12 سال کوشش و تلاش و هزاران ساعت بررسی و برنامه ریزی بود، تشکیل پایگاه های قهرمانی بود اما بنابه دلایل نامعلوم به طرح جامع روی آوردیم که اتفاقا برای گردآوری آن هزینه های گزافی هم صرف شد.
طرح جامع کاربردی در ورزش ندارد
مایلی کهن با اذعان به اینکه طرح جامع ورزش جنبه تئوری داشته و در ورزش کشورمان کاربردی ندارد، افزود: با وجود اینکه به این طرح اعتقاد داشتیم به یک باره این جمع بندی حاصل شد که مجری آن مسئولیت کمیته ملی المپیک ایران را برعهده بگیرد. اگر واقعا به طرح جامع ورزش اعتقادی وجود داشت، چرا باید مجری آن مسئولیت کمیته ملی المپیک را برعهده گیرد و جالب تر اینکه دبیر کمیته نیز معاون وقت سازمان تربیت بدنی شود؟!
منیت ها کارنامه روشن را در سایه می برد
سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان خاطرنشان کرد: مجموعه عوامل متعددی دست به دست هم دادند تا ورزش ایران به اینجا برسد. متاسفانه در ورزش ما یکسری منیت ها هست که باعث می شود حتی در پاره ای از اوقات کارنامه روشن مدیران نیز در سایه قرار گیرد. متاسفانه در یک مقطع فردی با استدلال و منطق به ما پاسخ منفی می دهد، چون ما از رفتار او خوش مان نمی آید تصمیم به تغییر او می گیریم و از کارنامه و نتایج اش چشم می پوشیم. با این وجود چطور باید انتظار داشته باشیم که ورزش ایران موفق شود؟ در این شرایط اگر موفقیتی حاصل شد باید تعجب کنیم.
فوتبال در همه جای دنیا ورزش اول است
وی در پاسخ به توجیه برخی مربیان ناکام المپیکی که توجه ویژه به رشته فوتبال را عامل ناکامی خود عنوان می کنند، اظهارداشت: فوتبال در همه جای دنیا ورزش اول است. درست است که مسابقات دوومیدانی در المپیک تماشاگران زیادی دارد اما جذابیت و هیجانات فوتبال به اندازه ای است که بسیاری از کشورها حاضرند به جای موفقیت در رشته های دیگر مدال طلای فوتبال را در المپیک به دست آوردند.
با رشد فوتبال به دیگر رشته ها هم توجه شد
سرمربی پیشین تیم فوتبال امید کشورمان افزود: واقعیت این است که رشد فوتبال در ایران باعث توجه به رشته های دیگر شده است. امروز در ایران میزان توجه به رشته های دیگر ورزشی به غیر از فوتبال کم نیست. متاسفانه در گذشته بسیاری از ورزشکاران رشته های مختلف امکانات لازم برای ورزش کردن را نداشتند اما امروز علاوه بر فراهم بودن امکانات لازم از سالن های اختصاصی برخوردار هستند. در گذشته رشته های ورزشی حقوق آنچنانی دریافت نمی کردند اما امروز به بیشتر ورزشکاران پیش قرارداد و حقوق پرداخت می شود. اعتقاد دارم با رشد فوتبال بوده که به رشته های دیگر هم بذل توجه شده است.
نباید از واقعیت فرار کنیم
مایلی کهن با تاکید بر اینکه به فوتبال هم توجه ویژه ای نشده و تنها نرخ این رشته ورزشی افزایش یافته است، افزود: من به شخصه کشتی را دوست دارم اما این یک واقعیت است که مردم ما از قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران در آسیا حتی بیش از موفقیت و قهرمانی تیم ملی کشتی در المپیک خوشحال می شود. همانطور که گفتم این یک واقعیت است که اگر بخواهیم از آن فرار کنیم امری جداگانه است.
در فوتبال توجه لازم به زیر ساخت ها نشده است
بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان تاکید کرد: همچنین اعتقاد دارم در فوتبال نیز توجه لازم به زیر ساخت ها نشده است. امروز در ایران چند ورزشگاه استاندارد برای فوتبال داریم؟! اما در کشورمان بسیاری از رشته های ورزشی سالن های مجهز و در حد استاندارد دارند. به عقیده من همه رشته های ورزشی دوست داشتنی هستند اما باید با یکسری واقعیت ها کنار بیاییم. امروز فوتبال پدیده ای است که در تمام دنیا حرف اول را می زند. در کنار این رشته ورزشی مسائلی فراتر از ورزش وجود دارد که اهمیت آن را دوچندان می کند. البته نمی خواهم با نگاه صنفی فوتبال را متمایز از دیگر ورزش ها جلوه دهم این واقعیتی است که دنیا آن را قبول دارد. اطمینان دارم اگر فوتبال ایران در المپیک حضور داشت و عنوانی را از آن خود می کرد دقیقا به همان اندازه ای پاداش می گرفت که دیگر ورزشکاران موفق پاداش می گرفتند.
به دنبال دشمن فرضی هستیم
وی در ادامه خاطرنشان کرد: باید فرافکنی را کنار بگذاریم. با وجود اینکه گفته می شد در این دوره کاروان المپیک ایران نتایجی عالی را رقم خواهد زد اما در عمل این اتفاق نیفتاد. باید بررسی شود که چرا نتایج برخلاف انتظار رقم خورده است. احساسم بر این است که ما ورزشکاران را بیش از حد در اردو قرار می دهیم و به مقوله آموزش که از ارکان ورزش است توجه نمی کنیم. متاسفانه به جای توجه به اصل قضیه فرافکنی کرده و به دنبال دشمن فرضی می گردیم در حالی که اگر توجه کنیم، می بینیم که دشمن از خودمان است. به جای ریشه یابی به حل مشکلات دشمن تراشی می کنیم و برای خود فرد، کشور و یا گروهی را دشمن تلقی می کنیم.
ناکامی ها را توجیه نکنیم
اعزام بیش از حد همراهان به بازیهای المپیک 2008 پکن باعث شده تا برخی از مربیان کشورمان از داشتن ID کارت ویژه مربیان محروم شوند و تیم های ورزشی ایران از این حیث در مضیقه باشند. مایلی کهن در این خصوص گفت: در ورزش ما از این مسائل همیشه هست. واقعیتی است که بوده و در آینده نیز دوباره تکرار خواهد شد. اما نباید توجیه ای برای ناکامی های تیم های ورزشی ما باشد. چرا که در همه دوره ها این مشکل بوده اما نتایج این چنین رقم نخورده است.
وی ادامه داد: مشکلی نیست که همراهان زیادی را به المپیک اعزام می کنیم اما باید حداقل برای آنها شرح وظایفی تعیین شود نه اینکه به صرف تماشای مسابقات راهی محل برگزاری رقابت ها شوند. بطور مثال اگر مدیری از سازمان تربیت بدنی یا کمیته ملی المپیک به دلیل توفیق در کارش به المپیک اعزام شده نباید تنها یک تماشاگر باشد باید به او وظیفه ای داد. باید از آن مدیر خواست تا حداقل گزارشی از عملکرد برخی از ورزشکاران ارائه دهد.
مایلی کهن ادامه داد: در ورزش ما مدیرانی هستند که آشنا به ورزش نیستند. اکثریت قریب به اتفاق مدیران ورزش ما چنین شرایطی دارند. خیلی راحت در میدانی چون المپیک حاضر می شوند، همچون یک تماشاگر فقط مسابقات را دنبال می کنند و دست آخر حق ماموریت می گیرند و وسلام!
قدر داشته های خود را نمی دانیم
کارشناس ورزشی کشورمان افزود: امروز بحث این است که چرا طلایی و کاکاحاجی همراه تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران نبوده اند. در کاروان ورزشی ما بودند افرادی که می توانستند نقشی تعیین کننده ایفا کنند اما جای خود را به دیگران دادند. یکی از آنها دکتر بهرام نژاد، مربی بدنساز تیم ملی تکواندو بود که در المپیک آتن پس از قهرمانی هادی ساعی با احساساتی پاک می گریست. بهرامی نژاد به دلیل اینکه جایی در کاروان ایران برای او در نظر گرفته نشد به چین رفت و به همراه تیم ملی این کشور در مسابقات المپیک حضور یافته است. متاسفانه ما قدر داشته های خود را نمی دانیم اما دیگران به راحتی از آنها استفاده می کنند.
در یک جایی از حق خود بگذریم
وی با تاکید بر اینکه برای موفقیت در ورزش بالاخره باید در جایی از حق خود بگذریم، افزود: کفاشیان در یک مقطع زمانی از پکن به تهران بازگشت و پس از چند روز مجددا به محل برگزاری بازیهای المپیک رفت. اینکه کفاشیان به ایران برگشته حتما در کاروان ایران بوده اند افرادی که می توانستند کار وی را انجام دهند با این شرایط بهتر نبود دبیرکل کمیته ملی المپیک در تهران می ماند و به جای او افرادی به پکن می رفتند که می توانستند به ملی پوشان ایران کمک کنند.
کارشناسان جایی در بین همراهان کاروان ورزشی ایران ندارند
مایلی کهن افزود: همراهان ما در المپیک و رویدادهای مختلف ورزشی زیاد است اما کدامیک از آنها کارشناس و خبره یک ورزش هستند. بیشتر آنها مدیرانی هستند که از سازمان یا نهادی خاص به ورزش آمده اند و پس از چند صباحی دوباره به محل ماموریت قبلی خود بازمی گردند. آنها که تخصص لازم در ورزش را ندارند، تمام مشاهدات شان از المپیک را که می توانستند به ورزش ارائه کنند خیلی راحت از کنارشان عبور می کنند.
انگشت اتهام فقط به سمت سازمان تربیت بدنی نشانه رفته است
کارشناس ورزشی کشورمان تصریح کرد: به دنبال ناکامی ورزش ایران در المپیک پکن امروز دیده می شود که بیشتر صحبت ها یا دلایل با انگیزه سیاسی است و انگشت اتهام فقط به سمت سازمان تربیت بدنی نشانه رفته است. من خودم به عملکرد سازمان تربیت بدنی انتقاد دارم اما واقعیت این است که مسئولیت عمده حضور کاروان های مختلف ورزشی در المپیک بر عهده کمیته های ملی المپیک است اما به این موضوع توجه ویژه ای نمی شود.
کمیته ملی المپیک پاسخگو باشد
وی ادامه داد: مسئولان سازمان تربیت بدنی در زمان موفقیت ایران در بازیهای آسیایی دوحه یک ناپختگی کردند. آنها چند ماه پس از پذیرش این مسئولیت مهم نقش پررنگی را در این موفقیت برای خود قائل شدند. در حالی در آن موفقیت و ناکامی امروز نقش کمیته ملی المپیک به مراتب پررنگ تر از سازمان تربیت بدنی است. بدون شک در ناکامی ورزش ایران در المپیک 2008 پکن کمیته ملی المپیک نقش اصلی را دارد و باید پاسخگو باشد.
در عملکرد برخی فدراسیون ها تجدید نظر شود
بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان تصریح کرد: طی سالهای گذشته بعضی از فدراسیون ها زحمات زیادی را متحمل شده اند اما نتوانسته اند در نتیجه گیری موفق باشند. نمی دانم چرا در این فدراسیون ها تغییر و تحول صورت نمی پذیرد. روسای فدراسیون های هستند که بیش از 20 سال است که در فدراسیون متبوع خود فعالیت می کنند اما هیچ اتفاقی در فدراسیون آنها صورت نپذیرفته است. باید در عملکرد آنها تجدید نظر و بررسی شود که توانایی مسئولیت اداره یک فدراسیون را دارند. ما به این مسائل فکر نمی کنیم و به ناگاه تصمیم بر آن می گیریم که مدیر موفق کمیته ملی المپیک را پس از کسب نتایج درخشان در المپیک سیدنی و آتن تغییر دهیم.
خادم فرمانبردار نبود، برکنار شد
مایلی کهن یاد آور شد: امیررضا خادم چهره نام آشنای کشتی ایران در مقطعی مسئولیت فدراسیون کشتی را پذیرفت. در زمان حضور وی در فدراسیون کشتی، تیم ملی ایران قهرمان جهان شد. اما به خاطر منیت ها و اینکه خادم فردی فرمانبردار نبود جای خود را به فرد دیگری داد. در آن برهه زمانی، علی کفاشیان که معاون سازمان تربیت بدنی بود با چه شور و حرارتی حاج آقا طالقانی را از مکه به تهران آورد و مسئولیت فدراسیون کشتی را به وی سپردند. اتفاقا کشتی در زمان حضور ایشان نتایج بدی نگرفت و در المپیک گذشته دو مدال نقره و یک مدال برنز را نصیب کاروان ورزش ایران کرد اما بازهم طالقانی که از افراد آشنا به کشتی بود جای خود را به فرد دیگری داد.
ناکامی ها در المپیک شور و اشتیاق را گرفت
وی تناقض گویی ها و مته به خشاش گذاشتن را یکی از مشکلات ورزش ایران برشمرد و گفت: برای من انگار امسال المپیکی نبود. در هر دوره از مسابقات المپیک با شور و شوقی خاص نتایج ورزشکاران ایرانی را دنبال می کردم اما امسال این طور نبود دلیل آن نیز نتایج ضعیف کاروان ورزشی ایران در پکن بود.
بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان افزود: باید واقع گرا باشیم و واقع بینانه به مسائل روز ورزش نگاه کنیم. ما یا علم را قبول داریم یا آن را رد می کنیم. اگر علم گرا هستیم و منطق را مبنا کار قرار می دهیم باید بپذیریم که در المپیک نتیجه ای جز ناکامی شکست نداشته ایم.
هاشمی طبا موفق ترین مدیر ورزشی بود
سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان افزود: یکی دیگر از مشکلات ورزش ایران نگاه سیاسی به این مقوله است. در المپیک گذشته هاشمی طبا هفته به هفته برنامه های تمرینی وعملکرد ورزشکاران را بررسی می کرد. نتایج تست ها را زیر نظر داشت. نمی گویم هاشمی طبا عاری از اشتباه بود، او هم در کارش اشتباه داشت اما اکثریت قریب به اتفاق افرادی که در ورزش بودند متفق القول بر این عقیده استوارند که هاشمی طبا موفق ترین مدیر ورزشی ایران بوده است. اما متاسفانه این مدیر موفق به دلایل سیاسی در سازمان تربیت بدنی جای خود را به فردی داد که با ورزش آشنا نبود.
مهرعلیزاده در هیچ زمینه ای موفق نبود
وی یاد آور شد: مهرعلیزاده که جانشین هاشمی طبا شده بود، یک روز برای تماشای تمرین تکواندوکاران در سال حاضر می شود پس از 45 دقیقه در هنگام خروج از سالن به پشت بهرامی نژاد، مربی بدنساز تیم ملی تکواندو می زند وی می گوید :"خدا قوت آقای ساعی"! یعنی ایشان هادی ساعی را نمی شناخته است؟! متاسفانه فردی که کمترین آشنایی را با ورزش داشت، رئیس سازمان تربیت بدنی شد و نه در بحث ساخت و ساز و نه بعد قهرمانی کارنامه خوبی از خود بر جای نگذاشت.
به راحتی عضویت IOC را از دست دادیم
مایلی کهن افزود: پس از انقلاب حدود 25 سال بود که ایران دیگر در کمیته بین الملی المپیک عضویت نداشت اما با تلاش های آقای هاشمی طبا و شناختی که از ایشان در IOC حاصل شد مجددا ایران به عضویت این کمیته درآمد. این اتفاق در حالی رقم خورد که عضویت مجددا ایران در کمیته بین المللی المپیک از محالات بود. در زمان حضور هاشمی طبا در کمیته ملی المپیک ایران ژاک روگ، رئیس IOC که حتی جایگاهش از برخی روسای جمهور دنیا بالاتر است برای افتتاح آکادمی ملی المپیک به ایران آمد. با این شرایط مسئولیت کمیته ملی المپیک را به فرد دیگر سپردیم و بدین ترتیب اتوماتیک وار خود را از عضویت در IOC محروم کردیم.
سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان تاکید کرد: همه افرادی که در ورزش حاضر هستند به اتفاق بر این موضوع تاکید دارند که هاشمی طبا و فائقی از خادم ترین، واردترین و موفق ترین مدیران ورزش ایران بود. اینکه چرا آنها را برمی داریم به غیر از غرض ورزی و حسادت نیست.
جایگاه کسوت در ورزش ما از بین رفته است
وی خاطرنشان کرد: در ورزش کسوت جایگاه ویژه ای دارد اما در ایران این جایگاه از بین رفته است. متاسفانه جوان هایی که در ابتدای راه هستند بدون شناخت از ورزش در این وادی مسئولیت می پذیرند و نمی تواند عملکرد خوبی از خود بر جای بگذارند. آنها شاید در جاهای دیگر موفق باشند اما در ورزش نمی توانند منشا اثر باشند.
30 تا 40 میلیارد برای آماده سازی کاروان ورزشی ایران شده است
مایلی کهن تصریح کرد: برخلاف آنچه که آقای کفاشیان عنوان کردند بودجه ورزش ایران برای حضور المپیک بیش از هشت میلیارد تومان بوده است. همانطور که علی آبادی عنوان کرده هزینه ای بالغ بر 30 تا 40 میلیارد تومان برای آماده سازی کاروان ورزشی ایران هزینه شده است. این در حالیست که در المپیک سیدنی و آتن با بودجه ای ناچیز به موفقیت رسیدیم. در آن زمان طبق قانونی که از سوی هاشمی طبا تصویب شده بود بابت فروش هر نخ سیگار 5 ریال به ورزش کمک مالی می شد.
دلایل ناکامی روشن است
وی خاطر نشان کرد: دلایل این ناکامی روشن است و نباید چشم بسته به دنبال دلیل بگردیم. اگر از اصل موضوع فاصله بگیریم در بازیهای آسیایی گوانگجو همین مقام ششم آسیا را نیز از دست می دهیم.
نظر شما