ساز هنرمندان معلول مخاطبان را به وجد آورد

به گزارش خبرنگار مهر،نوازندگی 10 تکنواز ، 5 تکخوان و سه گروه موسیقی معلول توسط هیئت داوران که متشکل از علی اکبر شکارچی ،داریوش پیرنیاکان ،هنگامه اخوان ، صدیق تعریف و مهران مهرنیا بود عصر روز گذشته در فرهنگسرای شفق با حضور خانواده هنرمندان معلول و جمعی از علاقه مندان داوری شد. 

هریک از نوازندهای معلول به نوبت با سازهای خود به روی سن آمدند و قطعاتی از موسیقی ایرانی را به انتخاب خود اجرا کردند و در پایان هر اجرا هیئت داوران تکنیک نوازندگی و ردیف نوازی آنها را مورد بررسی قرار داده و رای نهایی با شور و مشورت به ثبت رسید. 

محمد شیخ زاده از کرمان با تکنوازی "نی" نخستین تکنواز در دومین روز جشنواره موسیقی ملولان بود ، و در ادامه نعمت الله بهاروند و بابک شکارچی از خرم آباد دونوازی کمانچه و تنبک را اجرا کردند که اجرای این دونوازی مورد استقبال جمع حاضر در سالن قرار گرفت ؛ پس از پایان اجرای هنرمندان خرم آبادی علی اکبرشکارچی عضو هیئت داوران این جشنواره به روی صحنه رفت و این نوازنده کمانچه را به آغوش کشید و گفت : نعمت الله بهاروند علاوه بر اینکه نوزانده کم نظیر کمانچه است ساز هم به خوبی می سازد،این هنرمند توسط یکی از شاگردانم به من معرفی شد و زمانی که برای اولین بار اجرای او را دیدم نقص عضوش از یادم رفت و زبانم از تعریف شیوه کمانچه نوازی او عاجز ماند.

مجتبی قدیری از مازندران که از دو پا معلول بود با ویولن خود به روی صحنه آمد و موسیقی فیلم "هزاردستان" به کارگردانی علی حاتمی را نواخت، امیر رضا کفاش از آذربایجان غربی در بخش تکخوانی حاضر شد و با تار خود قطعاتی را دستگاه همایون اجرا کرد ؛ مقصود لقایی روشن دل از بابلسر که کتاب آموزش تنبک برای متوسطه و عالی را در انتظار مجوز دارد در بخش تکنوازی تنبک مورد داوری قرار گرفت و پس ازآن غلامرضا چمک از کرمان دربخش آواز و تکنوازی تنبک شرکت کرد .

میثم رنجبری ناشنوا به عنوان تکنواز دف از بیجار مورد داوری قرار گرفت و درادامه محمدرضا جوانمردی در بخش تکخوانی شرکت کرد و سعید قدیمی هم به عنوان آخرین تکخوان در بخش نخست این جشنواره با تصنیف " اوج آسمان" هنرنمایی کرد.

پس از پایان قسمت اول در فرصتی کوتاه داریوش پیرنیاکان درباره کم و کیف داوری این جشنواره به خبرنگار مهر گفت : حضور نوازندگان معلول در بخش های مختلف تکنوازی و گروه نوازی حیرت آور بود و کیفیت آثاری که ارائه دادند با توجه به وضعیت جسمانی آنها غیر قابل باور بود به عنوان مثال یک نوازنده تار که از روشن دلان بود ردیف چهارگاه استاد شهنازی را که یکی از سخت ترین قطعات ردیف است را بدون هیچ کم و کاستی اجرا کرد و نکته جالب اینکه این نوازنده پرش هایی روی دسته ساز انجام می داد که شاید یک نوازنده حرفه ای تار به سختی این پرش ها را انجام دهد.       

وی در ادامه افزود : کمانچه نوازی که دست راست نداشت و آرشه را بسته بود به آستین پیراهن خود به خوبی کمانچه می زد و یا نوازنده ناشنوای دف ریتم ها را بدون هیچ ایرادی اجرا کرد و من از دیدن همه این ظرافت ها حیرت کردم ؛ به عقیده من بسیاری از مسائل و مشکلاتی که هنر موسیقی سالها با آن کنار آمده و یا به عبارت بهتر قابلیت این هنر سالها مورد بی اعتنایی قرار گرفته در تاثیر گذار بودن موسیقی است؛ به این معنا که این هنر در جامعه معلول امیدواری و شادابی ایجاد می کند و روح زندگی را به آنها می بخشد و این مسئله ای است که سیاست گذاران این هنر سالها از آن غافل بوده اند.

عضو هیئت داروی دومین جشنواره موسیقی معلولان با اشاره به وقفه 8 ساله دربرگزاری این جشنواره گفت : نخستین دوره جشنواره موسیقی معلولان 8 سال پیش برگزار شد و اگر همت مدیر موسیقی بنیاد آفرینش های فرهنگی سازمان بهزیستی کشور نبود شاید این جشنواره برای همیشه تعطیل می شد؛ این درحالی است که برگزاری جشنواره هایی از این دست جریانی نهادینه نیست و به شخص بستگی دارد و هر کس که سرکار می آید بنابر سلیقه شخصی خود برای رویدادهایی از این دست تعیین تکلیف می کند ولی درخواست ما به عنوان اهالی موسیقی این است که برنامه ریزی های لازم برای برگزاری دوره های بعدی این جشنواره درسالهای انجام شود.

عدم حضور بانوان معلول دراین جشنواره یکی از نارسایی های موجود در برگزاری این جشنواره بود پیرنیاکان دراین خصوص گفت : به نکته درستی اشاره کردید بخش بزرگی از جامعه معلول به خانم ها اختصاص دارد و من می دانم که استعداهای موسیقایی بسیار خوبی در بین خانم های معلول وجود دارد اما متاسفانه به دلیل محدودیت هایی که وجود دارد این بخش از هنرمندان حذف شده اند.         

پس از پایان صحبت های پیرنیاکان گروه موسیقی "معراج" از بندرعباس قطعه ای از موسیقی محلی را اجرا کردند و پس از آن به ترتیب گروه موسیقی دف نواز "فرهنگسرای بهمن" و گروه محلی "زبرجد" از خرم آباد هنرنمایی کردند.