به گزارش خبرنگار مهر، دکتر کامران باقری لنکرانی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت نهم که کار خود را در سال 84 آغاز کرد اکنون به عنوان نامزد شماره یک وزارت بهداشت در دولت دهم مطرح است. البته او معتقد است هر جا که باشد به قصد خدمت در کنار دولت خواهد بود. گروه حوزه و دانشگاه و فناوریهای نوین خبرگزاری مهر با توجه به پایان فعالیت وزرای دولت نهم به سراغ دکتر کامران باقری لنکرانی رفته و در گفتگویی متفاوت از او درباره ماجرای وزیر شدنش، احتمال ماندنش در کابینه، برخورد با رسانه های منتقد، آزمون پرحاشیه دستیاری، تولید داروهای متعدد و ... سئوال کرده است.
* خبرگزاری مهر - گروه حوزه و دانشگاه : جامعه با دو دیدگاه در ارتباط با وزارت بهداشت دولت نهم مواجه است. یک نگاه انتقادات بسیاری است که به این وزارتخانه وارد می شود و نگاه دیگر تمجید برخی همسویان دولت از عملکرد شما است. نگاه مثبت همسویان دولت باعث شده این گمانه زنی صورت بگیرد که با پیروزی احمدی نژاد در انتخابات شما در کابینه دولت دهم به عنوان وزیر بهداشت کار خود را ادامه می دهید. درباره این دوگانگی نظرات و همچنین آینده کاری در کابینه دولت احتمالی احمدی نژاد چه نظری دارید؟
- کامران باقری لنکرانی: روزی که دکتر احمدی نژاد بنده را احضار کرد و به من گفت تصمیم گرفته است بنده را به عنوان وزیر بهداشت انتخاب کند، آنچه در ذهن من بود این بود که من حوزه وزارت بهداشت را می شناسم و می دانم مشکلات ریشه ای و قدیمی دارد. همچنین یقین داشتم که هر کسی وزیر بهداشت شود در پایان فعالیت با موجی از انتقاد روبرو خواهد بود.
به همین دلیل اگر می خواستم مصلحت خود را در نظر بگیرم باید جواب رد به دکتر احمدی نژاد می دادم چرا که ظرفیت اصلاح وزارت بهداشت و نظام سلامت در مدت چهار سال ظرفیت محدودی است و نمی توان همه مشکلاتی که در این مدت و از سالهای قدیم انباشته شده و برخی از آنها نیز در سالهای اول دهه 80 تشدید شده است را حل کرد.
در دهه 80 چند قانون به تصویب رسید که موجب شد تولیت وزارت بهداشت مخدوش تر شود. برخی از افراد معتقدند که در هیچ زمانی مانند اوایل دهه 80 این میزان از اختیارات وزارت بهداشت کسر نشده است و اگر به تاریخ وزارت بهداشت برگردیم می بینیم همیشه این وزارتخانه به خصوص پس از انقلاب اسلامی یک حرکت بالنده داشته است. به طور نمونه در سال 64 قانون ادغام را داشتیم که اختیار بسیار بزرگی به وزارت بهداشت داده شد و این وزارتخانه خیلی مقتدر بروز پیدا کرد.
اولین باری که وزارت بهداشت اختیارات خود را از دست داد و تولیت آن چندپاره شد به سه سال اول دهه 80 بازمی گردد. سال اول ارتباط با هلال احمر گسسته شد، سال دوم ارتباط با نظام پزشکی و سال سوم تشکیل وزارت رفاه موجب شد که وزارت بهداشت در شروع مسئولیت من ضعیف تر از همه دورانها باشد.
|
من داوطلب وزارت بهداشت نشدم و خیلی پیگیر هم نبودم وزیر شوم اما اصرار می شد که ما به تو رسیده ایم. 40 نفر آمده بودند و بحث شده بود اما رئیس جمهور هیچ یک از این افراد را نپذیرفته بود. چند روز مانده بود به معرفی کابینه من این مسئولیت را قبول کردم. مفروض من این بود که خدا انشاء الله کمک می کند تا قدمی به جلو برداریم |
اینها دلایلی بود برای اینکه سمت وزارت را نپذیرم اما نکته این بود که من داوطلب وزارت بهداشت نشدم و خیلی پیگیر هم نبودم وزیر شوم اما اصرار می شد که ما به تو رسیده ایم. 40 نفر آمده بودند و بحث شده بود اما رئیس جمهور هیچ یک از این افراد را نپذیرفته بود. چند روز مانده بود به معرفی کابینه من این مسئولیت را قبول کردم. مفروض من این بود که خدا انشاء الله کمک می کند تا قدمی به جلو برداریم.
هیچ وقت ادعا نکردم ما می توانیم تمام مشکلات نظام سلامت را برطرف کنیم. به هیچ عنوان این در ذهن من نبود اما در ذهنم این موضوع مطرح بود که می توانیم قدمی به پیش برداریم و کارها را ولو کمی بهتر از گذشته کنیم. البته در زمان اخذ رای اعتماد هم گفتم مهمترین چالش وزارت بهداشت وجود جزایر متعدد و پراکنده تصمیم گیری در نظام سلامت است.
این چالش را از همان زمان می شناختم. در ارزیابی این چهار سال می توانم بگویم نظام سلامت قوی تر از زمانی است که من آن را تحویل گرفتم و کارهای نیمه تمام بسیاری اتمام پیدا کرد. فضاهای جدیدی در برابر ما گشوده شده و ما در آستانه یک جهش بزرگ در سلامت کشور قرار گرفته ایم و اکنون دیگر تقریباً بخشی زیادی از ابزار این جهش فراهم شده و خواهندگی آن نیز حاصل شده است.
* شما اعلام مصادیق سلامت در سیاستهای ابلاغی برنامه پنجم توسعه را در همین راستا می بینید؟
- بله . شما می بینید که در سیاستهای کلی که رهبر معظم انقلاب اسلامی برای برنامه چهارم و پنجم توسعه ابلاغ کردند تفاوت هایی وجود دارد. در آنچه برای برنامه پنجم توسعه ابلاغ شده است می بینیم که مطالبه سلامت یک مطالبه جدی رهبری از برنامه ریزان و سه قوه کشور است. بسیار مصداقی روی آنها بحث شده و به صورت یک خواست مدیریت عالی کشور درآمده است. معنی آن این است که این ظرفیت در نظام سلامت کشور بوجود آمده که این خواسته را می تواند پاسخ دهد. چرا پیش از این طلب نمی شد چون احتمال موفقیت آن کم بود. اکنون می بینیم که در دهه چهارم انقلاب اسلامی رهبری گفتمان پیشرفت و عدالت را مطالبه می کنند. در واقع سیاستی که رهبری ابلاغ فرمودند باعث افتخار ما است . چون احساس می کنیم که ایشان این توان را در نظام سلامت کشور دیده اند که چنین مطالباتی را مطرح کرده اند و از ما بخواهند به این قله برسیم.
* شما به عنوان وزیر بهداشت و فردی که بیشترین ارتباط را با حوزه سلامت دارد، مهمترین چالش وزارت بهداشت را در دوره دولت نهم چه می دانید؟
- مهمترین چالش نظام سلامت وجود جزایر متعدد تصمیم گیری است و آن چالش کماکان وجود دارد و دلیل آن که در این چهار سال نتوانستیم آن را حل کنیم این است که این چالش به دلیل برخی از قوانینی که با همدیگر یکپارچگی نداشته اند رخ داده است. اما خوشحال هستم به دلیل اینکه ما توانستیم یکی از کارهایی که به نتیجه برسانیم تدوین لایحه اصلاح قوانین نظام سلامت بود. در این لایحه تلاش اصلی این بود که این یکپارچگی را دوباره به نظام سلامت بازگردانیم و سعی کنیم آن جزایر پراکنده را با هم همسو کنیم و آن را به یک دشت سرسبز بدل کنیم.
* دکتر لنکرانی از دیدگاه بسیاری از افراد در حوزه سیاسی و دولت، یکی از وزرای محبوب دولت محسوب می شود. آیا تاکنون پیش آمده است که شما با رئیس جمهور اختلاف نظر داشته باشید؟
|
پیش آمده که پیشنهادی در دولت آمده و رئیس جمهور از آن دفاع کرده اند و من دلایلی را برای مخالفت با آن پیشنهاد اعلام کرده ام. گاهی ایشان قانع شده اند گاهی من از توضیحات بعدی ایشان قانع شدم و گاهی هیچکدام قانع نشده ایم و رای گیری نتیجه را تعیین کرده است. |
- آقای رئیس جهور رئیس دولت است اما در دولت و بر اساس قانون اساسی وزرا پس از اینکه تصمیمی گرفتند باید برای تصمیم خود در برابر قانون پاسخگو باشند. پیش آمده که پیشنهادی در دولت آمده و رئیس جمهور از آن دفاع کرده اند و من دلایلی را برای مخالفت با آن پیشنهاد اعلام کرده ام. گاهی ایشان قانع شده اند، گاهی من از توضیحات بعدی ایشان قانع شدم و گاهی هیچکدام قانع نشده ایم و رای گیری نتیجه را تعیین کرده است. مواردی بوده که کابینه مطابق نظر آقای رئیس جمهور رای داده و مواردی هم برخلاف نظر ایشان رای داده است.
* سیر صعودی تحقیقات و اهمیت به آن در بستر انقلاب اسلامی رخ داده است اما برخی عنوان می کنند دولت نهم با مطرح کردن خبرهای خوش این روند را به خود نسبت داد و با وجود اینکه بستر این دسته از تحقیقات از سالهای پیش ایجاد شده، اعلام خبرهای خوش تنها به این دولت محدود شد. از سوی دیگر برخی با بهره برداری از این موضوع عنوان کردند که خبرهای خوش که عمدتاً هم مربوط به تولید داروهای جدید بود، تنها تبلیغ بوده و این داروها به نتیجه نرسیده اند. چقدر نقش دولت نهم را در موفقیت هایی که در حوزه پزشکی بدست آمده را موثر می دانید؟
- کارهای پژوهشی و تحقیقاتی در هیچ کشوری به صورت ناگهانی شکل نمی گیرد. دانشمندانی باید تربیت شوند، کار کنند، وارد فضای تحقیق شوند و تحقیقات خود را به ثمر برسانند که معمولاً در یک پروسه زمانی به طول می انجامد. اما اتفاقی که رخ می دهد این است که سطح توقع چقدر تعریف می شود، خودباوری و اجازه اینکه یک نفر وارد حیطه ای شود به چه شکل توسط حاکمیت و دولت حمایت می شود و دیگر اینکه چقدر می تواند به جریان تبدیل شود. ما در پیش از انقلاب در مقایسه با گذشته علمی ایران شاهد حرکت قهقرایی علمی بودیم و در واقع 300 سال اخیر به نوعی دوران پسرفت علمی ایران محسوب می شود. این در حالی است که پس از انقلاب بود که مجدداً و به ویژه پس از پایان جنگ شاهد یک جهش علمی در کشور بودیم.
|
ادعا این نیست که داروهای جدید در این دولت انجام شده است. اما جمع کردن این کارها و خودباوری که می توانیم دارو را تولید کنیم کارهای کوچکی نبود و پیش از ما این عزم وجود نداشت |
یک مثال غیر پزشکی در این زمینه می گویم. سالیان طولانی در کشور ما در مورد ماهواره فکر شده بود اما چرا پیشرفتی در این زمینه نداشتیم، به این دلیل که این موضوع در افق مطالبات حکومت و دولت نبود. در آن زمان افق این بود که ما دستگاهی را درست کنیم و با موشک خارجی پرتاب شود و از آن استفاده کنیم. حتی افق ذهنی این نبود که می توانیم خودمان موشک تولید کنیم و آن را با موشک ایرانی به پرواز درآوریم.
* تصور نمی کنید در آن زمان اولویتها موضوعات دیگری را در بر می گرفت؟
|
در کمتر از چهار سال 11 داروی زیست فناوری تولید کردیم. بسیاری از این محصولات جدید کارهای تحقیقاتی خود را نیز در این دولت آغاز کردند. علت این روند این است که احساس شد فضای کار تحقیقاتی مثبت است، سرکوب نمی شود |
- می خواهم بگویم که افقها چطور تعریف می شود. در این دولت گزارشی در مورد ماهواره و مذاکراتی که با سایر کشورها مطرح شده بود ارائه شد و پس از آن دولت تصمیم گرفت که از این کار حمایت کند. بودجه برای آن تعیین شد و با حمایت روندهای لازم را تسهیل کرد و ظرف مدت دو سال و نیم کاری که پیش از آن هم در مورد آن فکر شده بود با جهش و شتابی به نتیجه رسید که پیش از آن امکان بروز اجرایی نداشت.
در مورد داروهایی که اعلام شد هم من به طور مرتب بر این نکته تاکید کردم که یکی از این داروها حاصل 15 سال کار تحقیقاتی و یکی از آنها نیز حاصل 12 سال کار تحقیقاتی بود. ادعا این نیست که این کارها در این دولت انجام شده است. اما نکته اینجا بود که جمع کردن این کارها و خودباوری که می توانیم دارو را تولید کنیم، مستندات علمی آن را تهیه کنیم و بیاییم در وزارت بهداشت اعتبار بخشی کنیم، کارهای کوچکی نبود و پیش از ما این عزم وجود نداشت. من فکر می کنم هنر این دوره از وزارت بهداشت حمایت از نوآوری، بازکردن فضای نوآوری و تسهیل کردن آن بود. در ادامه این روند می بینیم که داروهای زیست فناوری نیز با شتاب بیشتر از گذشته تولید شده اند.
اولین داروی زیست فناوری ایرانی سال 78 وارد بازار شده و از سال 78 تا 84 سه دارو داشتیم و اکنون 14 دارو داریم و در این فاصله در کمتر از چهار سال 11 داروی زیست فناوری تولید کردیم. بسیاری از این محصولات جدید کارهای تحقیقاتی خود را نیز در این دولت آغاز کردند. علت این روند این است که احساس شد فضای کار تحقیقاتی مثبت است، سرکوب نمی شود. همچنین این گونه رفتار نشد که چون امکان واردات این دارو وجود دارد از تولید کننده داخلی حمایت نشود. برعکس تاکید شد که از محقق داخلی حمایت می شود.
باور ما این است که دارو یک صنعت راهبردی است. بحث دارو تنها به این موضوع منحصر نمی شود که مقداری از حجم یارانه دارویی کشور کم و زیاد شود بلکه بحث اصلی این است که تولید دارو به ویژه داروهای با ارزش افزوده بالا کشور را توانمند می کند.
* اکنون کشور در تولید داروهای با ارزش افزوده بالا در چه وضعیتی قرار دارد؟
- حدود 5/3 درصد داروهای کشور هنوز جزء واردات هستند اما ماهیت این داروها بسیار متغیر است. بخشی از این داروها پیش از این وارد می شد اما اکنون ایران آنها را تولید می کند و بخشی از آنها نیز داروهای جدیدی هستند که ما باید به سمت تولید آنها حرکت کنیم.
|
گروه ویژه ای را مامور کردیم که روی داروهای جدید که عمدتاً داروهای نوترکیب هستند، کار ویژه و جهشی کنند. گزارشی که از این گروه دریافت کردیم مثبت بوده است و احتمال اینکه بتوانیم داروهای جدید به معنای واقعی کلمه تولید کنیم بسیار بالا است |
امروزه به داروهایی روبرو هستیم که یک گرم آنها مساوی با صدهزار دلار است. به همین دلیل گروه ویژه ای را مامور کردیم که روی داروهای جدید که عمدتاً داروهای نوترکیب هستند، کار ویژه و جهشی کنند. اکنون گزارش کوتاه مدتی که از این گروه دریافت کردیم مثبت بوده است. زیرا داروهای نوترکیب به ویژه آنتی بادی مونوکلونار درحیطه ای قرار دارند که احتمال نوآوری در آنها بسیار زیاد است و احتمال اینکه بتوانیم داروهای جدید به معنای واقعی کلمه تولید کنیم بسیار بالا است اما باور ما این نیست که در کوتاه مدت به نتیجه می رسد.
نکته مهم این است که خودباوری ایجاد شده، سرعت در این کار بسیار بالا رفته و از این منظر به موضوع می نگریم. خیلی از پروژه های نوآوری داخلی مانند مجریان کار تحقیقاتی پروژه آیمود عنوان کردند که این پرونده راکد بود. این افراد با من ملاقات کردند و پس از آن این پروژه دوباره به جریان افتاد آنها اذعان داشتند که وزارت بهداشت هیچ موقع برخورد دوستانه نداشته است.
* یکی از افتخارات وزارت بهداشت در دوره دولت نهم برخورد با متخلفان دستیاری بود. اصرار وزارت بهداشت برای تمام کردن قضیه تخلفات دستیاری بر این موضوع از یک سو و نامه های دیوان عدالت اداری در صدور حکم انفصال از خدمت برخی مدیران وزارت بهداشت که مجری احکام این متخلفان بودند از سوی دیگر وزارت بهداشت را در شرایط خاصی قرار دارد. آیا همه آن متقلبان از سیستم آموزشی اخراج شدند و آیا نگرانی وجود ندارد که ممکن است روزی مردم به پزشکی مراجعه کنند که جزو آن متقلبان باشد؟
- یکی از دغدغه های من در مورد جریان دستیاری این بود که اتفاقی که در سال 82 در وزارت بهداشت رخ داده بود و وزارت وقت آن را انکار کرده بود و قبول نکرده بود که اتفاقی رخ داده پایان گیرد. این اتفاق به برخی بازداشت ها منجر شده بود و یک پرونده خیلی بزرگ توسط ضابطین قضایی تشکیل شده بود. پرونده در قوه قضائیه در جریان بود، مجلس در حال تحقیق و تفحص در این زمینه بود و در این میان وزارت وقت نیز پافشاری می کرد که هیچ اتفاقی رخ نداده است و در برابر مدارک قوه قضائیه و تحقیق و تفحص مجلس تنها انکار می کرد.
ضرر اصلی آن این بود که کل نظام آموزشی وزارت بهداشت از آن متاثر شده بود و فارغ التحصیلان پزشکی عمومی تنها این موضوع در ذهن شان بود که بگردند یک نفر که می توان از آن سئوال خرید را پیدا کنند و سئوال بخرند. آنها معتقد بودند این کار به جای درس خواندن آنها را بهتر به نتیجه می رساند!
فضای منفی آن بسیار بدتر از اتفاقات پرونده بود. در آغاز مسئولیت وزارت بهداشت از مسئولان این بخشها خواستم که این پرونده را تمام کنیم. من در دیداری با مسئولان دادگستری تهران در جریان جزئیات آن قرار گرفتم و مطالب به خوبی منتقل شد و با جلسه با نمایندگان مجلس و ضابطین قضایی که بر روی پرونده کار کرده بودند و بررسی نهایی پرونده به این نتیجه رسیدیم که تعدادی تخلفشان قطعی است و ما باید با آنها برخورد کنیم. افرادی که وزارت بهداشت اطمینان کسب کرد که تخلف آنها قطعی است با آنها برخورد شد و پس از هیئت های بدوی و تجدیدنظر احکام صادر شد و نوع حکم ها نیز اخراج بود.
|
یکی از دغدغه های من در مورد جریان دستیاری این بود که اتفاقی در سال 82 در وزارت بهداشت رخ داده بود و وزارت وقت آن را انکار کرده بود و قبول نکرده بود که اتفاقی رخ داده، پایان گیرد |
| دکتر کامران باقری لنکرانی |
از سوی آیت الله شاهرودی پیشنهاد شد که ماده واحده ای را به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه دهیم که در نهایت مقرر شد این ماده واحده از سوی قوه قضائیه ارائه شود. این ماده واحده سال گذشته در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و دیوان عدالت اداری بر اساس این ماده واحده نمی تواند وارد کارهایی که ماهیت علمی و پژوهشی دارند و با ارزیابی های آموزشی سرو کار دارند، شود.
تصویب این ماده واحده نقطه بلندی در حوزه آموزش عالی کشور است زیرا نه تنها در این پرونده بلکه در سایر بخشهای نیز قابل رسیدگی خواهد بود. اتفاق مهم دیگری که رخ داد این بود که با تجدید نظری که در قانون دیوان عدالت اداری صورت گرفت، کارگروه های کارشناسی شکل گرفت و اکنون کارشناسان وزارت بهداشت می توانند در پرونده در حضور قضات باشند و توضیحات خود را ارائه کنند و درواقع چالش جدی را با دیوان عدالت اداری نداریم.
وزارت بهداشت تجربه آزمون دستیاری را یک بار دیگر مرور کرد و سیستم های امنیتی را 10 برابر قوی تر از گذشته کرد . اکنون هیچ کسی نمی تواند مطمئن باشد که چه سئوالی در آزمون می آید. از سوی دیگر اگر خدای نکرده حتی یک سئوال از مسیر خود منحرف شود قبل از اینکه بخواهد به بیرون درز کند سیستم به صورت هوشمند آن را شناسایی می کند هم برخورد می شود و هم سئوال حذف می شود. دو سال پیش، موضوعی پیش آمد که احساس شد ممکن است خدشه ای به آزمون وارد شود، پیش از آنکه سئوالات به مرحله تایپ برسد مواردی که به نظر مشکوک می آمد را حذف کردیم.
فراتر از این موضوع موجب شد که نظام پذیرش دستیار را مورد بازنگری قرار دهیم. شیوه فعلی آزمون تنها به صورت کتبی است و اعمال سهمیه هایی که این سهمیه ها بخش عمده آن مصوب مجلس است از جمله سهمیه زنان، ایثارگران و مناطق محروم. البته سهمیه مازاد مناطق محروم وجود دارد که برای تکمیل مناطق محروم بکار می رود. ظرفیت این سهمیه هیچگاه کامل پر نشده است. با توجه به قانون مجلس که در سهمیه مناطق محروم تعهد برابر مدت تحصیل است اما در سهمیه مازاد تعهد اخذ شده 10 ساله است که به ثبات نیروی متخصص می انجامد.
* گفته می شود تجدیدنظری در آزمون دستیاری صورت گرفته و طرح تحولی در دست بررسی است. آیا مشکلات فوق باعث چنین تصمیمی شد؟
- اتفاق مهم در حوزه دستیاری این بود که پروژه تجدیدنظر در روند پذیرش دستیار را آغاز کردیم و با به نتیجه رسیدن این موضوع روند پذیرش دستیار از یک روند آزمون کتبی صرف که در واقع آزار دهنده است و از کنکور هم فشار بیشتری دارد، خارج می شود. در این روند جدید هم به سوابق تحصیلی اهمیت دهیم و هم آزمون به عنوان تنها مسیر دیده نمی شود. البته برای اینکه طرح نهایی شود کارهایی باید انجام گیرد. به طور حتم پیش از نهایی شدن این طرح را در معرض نقادی هیئت های ممتحنه، دستیاران، پزشکان عمومی، انجمن های علمی، انجمن های صنفی، سازمان نظام پزشکی خواهیم گذاشت و سعی می شود یک وفاق نسبی بر روی آن ایجاد کنیم . این موضوع نقطه جهشی در آموزش علوم پزشکی کشور خواهد بود. بنا این است که بخش زیادی از روند پذیرش دستیار را به سوابق تحصیلی و توانمندیهای مهارتی معطوف کنیم و تنها به دانش آنهم دانشی که در امتحان چندگزینه ای آن را بشناسیم، محدود نکنیم.
- آموزش پزشکی نوین کشور ما امسال 75 ساله می شود. البته اگر بخواهیم این تاریخچه را کمی به عقب برگردانیم باید تاریخ دارالفنون را هم به آن اضافه کنیم. اما دارالفنون یک تفاوت با دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران داشت. نکته مهم این بود که افرادی که در سه دوره اول دارالفنون در طب تحصیل کردند هم طب جدید و هم طب قدیم می آموختند و قانون را در آنجا به عنوان درس می خواندند.
پیشینه آموزش پزشکی در کشور روشن است. در سالهای پیش از انقلاب که هفت دانشکده پزشکی در کشور وجود داشت غیر از دانشکده پزشکی شیراز که مبنای کار آن تمام وقتی بود مابقی دانشکده ها به ویژه دانشکده پزشکی تهران و ملی که پس از انقلاب به نام شهیدبهشتی مفتخر شد همیشه نظام آموزشی داشت که مبتنی بر اساتید دارای مطب بود.
من از زمان ابتدای تحصیلم در رشته پزشکی با این نحوه آشنایی داشتم بنابراین بحث مطب داری مطلب جدیدی در مجموعه آموزش پزشکی کشور نیست اما تنها در شیراز بود که تمامی اساتید، استاد تمام وقت جغرافیایی بودند و مطب نداشتند که البته این وضعیت در شیراز انحصاری بود و در سایر دانشگاهها وجود نداشت.
|
ما تلاش کرده ایم جایگاه استاد و هیئت علمی تمام وقت جغرافیایی را تحکیم کنیم و برای فردی که می تواند از نظر قانونی مطب داشته باشد اما ترجیح می دهد در دانشگاه تمام وقت فعالیت کند، امتیازات ویژه قائل می شویم. |
|
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی |
اکنون ما نسبت به گذشته پسرفت نداشته ایم اما اگر این وضعیت ما با تمام وقتی تحکیم می شد به مراتب دستاوردهای بهتری داشتیم. به این موضوع اعتقاد دارم و تلاش کرده ام در این دوره به این مسئله به طور واقع بینانه نگاه کنم. تفاوت حقوق تمام وقت یعنی مطب دار و غیر مطب دار هیچ وقت معنا دار نبوده است مثلا در حوزه جراحی این تفاوت تنها به نیمی از حق الزحمه جراحی در شهرهای بزرگ محدود می شود.
ما تلاش کرده ایم جایگاه استاد و هیئت علمی تمام وقت جغرافیایی را تحکیم کنیم و برای آنها یک احترام ویژه قائل شویم. پرداختها به صورت پرداخت ترجیحی باشد، استفاده از فرصت های مطالعاتی با اولویت صورت گیرد و به خصوص فردی که می تواند از نظر قانونی مطب داشته باشد اما ترجیح می دهد در دانشگاه تمام وقت فعالیت کند، برایش امتیازات ویژه قائل می شویم. حتی مرخصی هم به آنها بیشتر داده شود.
|
مهمترین چالش نظام سلامت وجود جزایر متعدد تصمیم گیری است و این چالش کماکان وجود دارد |
| دکتر کامران باقری لنکرانی |
به نظر من اتفاق تلخی که رخ داده است مربوط به تفاوت درآمد در بخش دولتی و بخش خصوصی و زیاد شدن این تفاوت است. این بخش از کار بحران آفرین شده است چرا که صرف اینکه استادی مطب داشته باشد چندان موضوع جدیدی نیست و متاسفانه استادان اصلی بیشتر دانشکده های پزشکی کشور استاد تمام وقت جغرافیایی نبودند.
* وزارت بهداشت در مقابل افرادی که دوره های تکمیلی تخصصی (فلوشیپ) مورد نیاز را نگذرانند و با پرداخت پول گواهی این دوره ها را خریداری کنند چه واکنشی نشان می دهد؟
- پیش از این دوره در پذیرش فلوشیپ نظام متمرکز تحت نظارتی نداشتیم و بیشتر فلوشیپ ها از سوی مراکز آموزشی پذیرفته می شدند و فارغ التحصیلی هم توسط خودشان بود اما وزارت بهداشت موضوع نظام مندی این موضوع را در شورای آموزش پزشکی و تخصصی تصویب کرد و اکنون هم ورود و هم خروج آنها تحت نظارت وزارت بهداشت است و عملاً زمینه چنین اقداماتی در این دوره از بین رفته است.
* برخی از متخصصان که با مراقبتهای ویژه مرتبط هستند از جمله پزشکان مقیم بیهوشی ویزیت تختهای مراقبت های ویژه را دریافت نمی کنند و این گروه از پزشکان نسبت به این موضوع اعتراض دارند. در این مورد وزارت بهداشت چه اقدامی انجام داده است؟
|
زمینه اقدامات پذیرش غیرنظام مند در دوره های فلوشیپ در این دوره از وزارت بهداشت عملاً از بین رفته است. |
|
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی |
-
این یک موضوع قدیمی است ما هرجا پزشک مقیم در بخش مراقبت های ویژه داشته باشیم باید این حق ویزیت پرداخت شود. برخی جاها تفسیری غیر از این داشته اند که خلاف است و ما نیز به صورت مکتوب به آنها اعلام کرده ایم.معتقدم متخصص بیهوشی که برای مراقبت از بیماران خاص در بخش مراقبتهای ویژه می ماند باید حق الزحمه متناسب با این کار را دریافت کند. من در جاهایی که در جریان این موضوع قرار گرفته ام تاکید کرده ام که حق الزحمه باید پرداخت شود و حقوق این اطباء به طور کامل استیفا شود.
* در این چهار سال از رسانه ای در مورد موضوعات حوزه علوم پزشکی شکایت کرده اید؟
- به خاطر موضوعات پزشکی شکایت نکرده ایم اما مواردی پیش آمده است که وزارت بهداشت احساس کرده و شاهد داشته است که موضوعی به صورت دروغ مطرح شده است. البته تقریباً بیشتر این شکایتها را پس گرفته ایم و موارد جزئی بوده است که مجبور شده ایم تا آخر پیش رویم و این موضوع هم به دلیل وجود شاکی خصوصی بوده نه وزارت بهداشت. بیشتر شکایتهای وزارت بهداشت از رسانه ها به دلیل خبر دروغ بوده و طرح دعوا نیز به خاطر دروغ بودن خبر بوده است و توقع داشتیم که در این عرصه خبر پیش از آنکه اعلام شود کنترل شود و از صحت آن مطمئن شود.
--------------------------------
گفتگو از زهره بال
نظر شما