بهمن محمد یاری در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: در سالهای گذشته پیگیریهای متعددی برای توسعه و نوسازی ماشین آلات چوکای تالش به منظور افزایش ظرفیت تولید، کاهش مصرف انرژی وکاهش قیمت تمام شده کاغذ برای تامین نیاز داخلی صورت گرفته است.
وی قدیمی بودن دستگاههای فعلی کارخانه، هزینه استهلاک وقیمت تمام شده کاغذ در بازار را از جمله دلایل کاهش ظرفیت تولید در کارخانه چوکا عنوان کرد.
عضو کمیسیون صنایع ومعادن تصریح کرد: ظرفیت تولید کارخانه چوکا بیش از 130 هزار تن در سال بوده که به دلیل فرسودگی ماشین آلات به کمتر از 100 هزار تن کاهش یافته است.
وی ادامه داد: در حال حاضر یک هزار و 200 نفر نیرو به صورت مستقیم و بیش از پنج هزار نفر به صورت غیر مستقیم با کارخانه چوکای تالش درارتباط هستند.
مجتمع صنایع چوب و کاغذ ایران (چوکا) در سال 1352 با مشارکت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و وزارت کشاورزی و عمران روستایی در کیلومتر سی و چهار جاده بندر انزلی به آستارا تاسیس و عملیات اجرایی و ساختمانی آن در سال 1357 به پایان رسید.
با توجه به مقارن بودن راه اندازی مجتمع با اوج گیری انقلاب اسلامی در مهر ماه 1357 طی یک راه اندازی نمایشی، مجتمع افتتاح اما پس از چند روز کار متوقف شد.
براساس قرارداد منعقده شرکت سازنده (استدلر هرتز از کشور کانادا) می بایست با ترکیب مدیریت و کارکنان ایرانی و خارجی بعد از تکمیل کارخانه و رساندن آن به ظرفیت اسمی و آموزش پرسنل، کارخانه را ترک و آن را تحویل متخصصان ایرانی می داد.
لیکن پرسنل خارجی بدون تحویل کارخانه ایران را ترک کرده و به تعهدات خود عمل نکردند لذا تا سال 1361 عملا تولید کارخانه با رکود کامل همراه بود. از سال 1361 تلاشهای برنامه ریزی شده ای برای راه اندازی و تداوم تولید شروع شد و با تحویل کارخانه به سازمان صنایع ملی ایران در سال 1364 این تلاشها به بار نشست و از آن سال به بعد کارخانه هر سال نسبت به سالهای قبل وضعیت بهتری پیدا کرد.
در سال 1365 تصمیمات لازم برای جدا سازی بخشهای جنگل و صنعت تحت مدیریت مستقل اتخاذ و شرکت قبلی به سه شرکت مستقل صنایع چوب اسالم و شرکت صنایع چوب و کاغذ ایران ( تحت پوشش سازمان صنایع ملی) و شرکت جنگل شفارود تحت پوشش وزارت کشاورزی تجزیه شد. در نتیجه ماموریت حفظ ، بهره برداری و احیاء جنگل و تولید فرآوردههای چوبی (تراورس، واشان و تخته) از حیطه فعالیتهای شرکت چوکا حذف شد.
نظر شما