به گزارش خبرنگار مهر، درخشش دوومیدانی کاران در مسابقات مختلف سال جاری و بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو، می‌توانست روزهای خوبی را برای این رشته رقم بزند اما با کناره گیری سید مصطفی کریمی رئیس این فدراسیون و تامین نشدن بسیاری از اعتبارات مالی، ضربه بزرگی به بدنه این رشته وارد شد تا ورزشکاران کشورمان بدون تمرین و مربی وارد سال کسب سهمیه المپیک شوند.
اعتبارات مالی در دوومیدانی با داشتن مواد مختلف در دوها، پرش ها، پرتاب ها، دوهای صحرانوردی و پیاده روی در بخش زنان و مردان و لزوم حضور ورزشکاران در مسابقات بین المللی و اردوهای تدارکاتی خارج از کشور به هیچ عنوان کفاف دخل و خرج این رشته "مادر" را نمی‌دهد.
هنوز چند روزی از موفقیت تیم ملی دوومیدانی کشورمان در بازیهای آسیایی گوانگجو نگذشته بود که به دنبال ناکامی‌های کفاشیان در فدراسیون فوتبال و پیش‌بینی تغییر سجادی معاون سازمان تربیت بدنی شایعه برکناری سید مصطفی کریمی رئیس این فدراسیون و احتمال جابجایی کفاشیان و سجادی به این مجموعه قوت گرفت. به طوریکه کریمی در جلسه خداحافظی رسمی خود از این فدراسیون گفت:" من را وارد این بازیها نکنید من خودم قصد ماندن ندارم. دوومیدانی نیاز به اعتبارات دارد و دست خالی نمی‌توان راه به جایی برد."
با وجود موفقیت‌ها در بازیهای آسیایی گوانگجو، کریمی فضای فدراسیون دوومیدانی را به مانند جهنمی برای خود متصور شد که نمی‌تواند دیگر در آن پا بنهد. با قطعی شدن رفتن کریمی، علیجانی نایب رئیس فدراسیون با داشتن یک روابط عمومی خوب مدتی اداره امور را پیگیری کرد اما در شرایطی که پیش بینی می‌شد وی سرپرست فدراسیون می شود، از میان 13 نامزد کسب کرسی ریاست، محمد رضا آشتیانی از خانواده صنعت نفت حکم سرپرستی را از سعیدلو دریافت کرد.
آشتیانی در روزهای نخست حضور در دوومیدانی و برخلاف فدراسیون های ورزشی که این روزها با مشکل مالی روبرو هستند، فدراسیون دوومیدانی را عاری از مشکل مالی عنوان کرده است. این در حالی است که کریمی تنها به دلیل مشکلات مالی و بی مهری نسبت به این رشته از این فدراسیون کناره گیری کرد!
هرچند دوومیدانی امسال با بی مهری‌های زیادی روبرو بود اما تلاش شبانه روزی مسئولین باعث شد تا شاهد افتتاح رسمی پیست روباز و استادیوم تخصصی آفتاب انقلاب باشیم تا این رشته بعد از سالها بالاخره صاحب خانه شود. مجموعه آفتاب انقلاب قرار است روزی تبدیل به کمپ تمرینی پرتابگران آسیا شود اما تحقق این هدف نیازمند اعتبارات مالی و همت بلند تری از سوی مسئولین است.
مسئولین این فدراسیون در این سال هم بیشترین سرمایه خود را در رشته های معدودی که می‌توانستند در آن نتیجه بگیرند، صرف کردند. کارشناسان فدراسیون معتقدند که سرمایه گذاری کردن در رشته هایی مانند دوهای سرعت در شرایطی که استعدادیابی خوبی صورت نگرفته و ورزشکاری با ذات سرعت در کشور نداریم، فایده ندارد. شاید به همین خاطر است که باز هم دوومیدانی به سراغ رشته‌های سنتی چون دوهای استقامت و پرتاب‌ها می‌رود و از رشته‌های پرشی، سرعتی، صحرانوردی و پیاده روی غافل شده است.
سال 89 سال بدشانسی ورزشکار المپیکی کشورمان هادی سپهرزاد بود. مصدومیت کهنه وی نگذاشت تا نایب قهرمان دهگانه آسیا در گوانگجو مدال خود را تکرار کند. البته دوومیدانی کارانی چون امین نیک‌فر و لیلا رجبی در پرتاب وزنه نیز روزهای افول خود را طی کردند. روزهایی که تنها به دلیل نبود نظارت بر تمرین این دو ورزشکار خارج نشین و تبعه ایران و نبود مربی در سر تمرینات همچنان طی می شود و دوومیدانی کشورمان نمی تواند از استعداد و توانایی این دو ورزشکار بهره ببرد.
اما سجاد مرادی را می‌توان موفقترین ورزشکار سال 89 دوومیدانی نامید. کسب دو مدال طلا و نقره وی در بازیهای آسیایی نقطع عطفی برای این ورزشکار شایسته بود. در کنار وی تکرار مدال طلای ارزشمند احسان حدادی و کسب دو مدال در ماده پرتاب دیسک توسط محمد صمیمی و احسان، کسب اولین مدال تاریخی پرتاب چکش ایران در آسیا توسط کاوه موسوی، موفقیت ورزشکاران زن کشورمان در مسابقات بین المللی از جمله موفقیت های ورزشکاران این رشته در سال جاری بوده است.
نگاهی به نتایج تیم های ملی و باشگاهی دوومیدانی ایران درمیادین بین المللی:
* مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا با کسب یک مدال برنز( سنگاچور- خردادماه)
* مسابقات جایزه بزرگ دوومیدانی آسیا با کسب مدال و رکوردشکنی(هند-خردادماه)
* کسب عناوین چهارم و دهم برادران صمیمی در فستیوال دوومیدانی بایگوژ(خردادماه)
* تورنمنت بین المللی مجارستان با کسب 10 مدال توسط تیم نفت تهران(تیرماه)
* دوومیدانی قهرمان جوانان آسیا با کسب 7 مدال(هانوی ویتنام- تیرماه)
* کسب مقام سوم نیک فر در مسابقات جایزه بزرگ کانادا(تیرماه)
* حضور حدادی در لیگ های مختلف اروپایی و کسب عناوین چهارم، پنجم و هشتم(ایتالیا- شانگهای- فرانسه)
* مسابقات دوومیدانی قهرمانی جوانان جهان(کانادا- مردادماه)
*مسابقات ستارگان آسیا و کسب 4 مدال طلا، نقره و برنز (هند- شهریورماه)
* اولین دوره بازیهای المپیک نوجوانان با کسب مقام نهم تنها نماینده ایران(سنگاپور- شهریورماه)
* دوومیدانی جام کازانف با کسب 5 مدال توسط تیم جوانان گاز خراسان رضوی(قزاقستان- شهریورماه)
* دوومیدانی غرب آسیا با کسب 23 مدال و عنوان نایب قهرمانی(سوریه- مهرماه)
* دوومیدانی بازیهای آسیایی گوانگجو با کسب 5 مدال(چین- آبان ماه)
* دوومیدانی بین المللی دهه فجر با کسب قهرمانی تیم نفت تهران در بخش مردان(مشهد- بهمن ماه)
* دوومیدانی بین المللی دهه فجر با کسب نایب قهرمانی تیم های ایرانی در بخش بانوان(مشهد- بهمن ماه)
* مسابقات دوی صحرانوردی قهرمانی آسیا در نپال لغو شد(اسفندماه)
دوومیدانی امسال لیگ پرپیمانه‌ای را شاهد نبود. در شرایطی که در دو سال گذشته لیگ دوومیدانی کشور شاهد رکوردشکنی‌های پیاپی بود امسال این لیگ تبدیل به یک میدان برای رقابت معمول ورزشکاران و تنها برای کسب عنوان باشگاهی بود. تنها نکته قابل در این رقابت‌ها سبقت گرفتن تیم ذوب آهن بر تیم نفت و کسب عنوان قهرمانی بعد از چند سال رقابت نزدیک و فشرده بود.
دوومیدانی این امید را داشت که لیگ خود را با حمایت باشگاه‌ها برگزار کند اما تنها دو باشگاه نفت و ذوب آهن در کنار فوتبال خود گوشه چشمی هم به این رشته داشتند و حتی این دو باشگاه متمول نیز قراردادهای امسال خود را پائین‌تر از سالهای گذشته بستند تا تنها نقطه قوت این رشته نیز تضعیف شود.
مطمئنا ادامه این روند در کنار تصویب طرح مجلس در خصوص عدم هزینه کرد دولت در بخش باشگاهی بیشترین ضربه را به رشته مادر خواهد زد. در سالی که منتهی به المپیک است فدراسیون دوومیدانی اعتبارات خود را برای حضور ملی پوشان در اردوها ومسابقات مختلف نیاز دارد و در صورت کاهش تعداد باشگاه‌ها یا کناره‌گیری آنها از لیگ توان پرداخت حقوق ورزشکار و مربی و برنامه تمرین را نخواهد داشت.
مشکل دوومیدانی کاران ایران با مربیان خارجی سالهاست دست و پای فدراسیون را بسته است به طوریکه بیشتر این مربیان بلوک شرق نمی‌توانند رضایت شاگردان خود را کسب کنند شاید همین مسئله باعث شد تا فدراسیون بعد از بازیهای آسیایی گوانگجو با تسویه حساب با تمام مربیان خارجی ورزشکاران را بدون مربی تنها بگذارد.
با رفتن مربی احسان حدادی به دلیل بیماری، دیگر مربی خارجی در این رشته باقی نمانده است. سرپرست جدید فدراسیون که خود روزی دوومیدانی کار بوده است، معتقد است تنها مربی خارجی باید برای ورزشکاران مدال آور استخدام شود و دوومیدانی باید از پتانسیل مربیان داخلی استفاده کند.
دوومیدانی کشورمان سالهاست به دلیل حضور این مربیان خارجی اهل بلوک شرق از نظر مالی ضربه خورده و بازخور خوبی نیز از این مربیان ندیده است. در کنار آن حضور این مربیان ناکارآمد موجب دلسردی مربیان داخلی را فراهم کرده بود. با این حساب اگر برنامه ریزی فدراسیون برای تقویت و بهره از مربیان داخلی پاسخ دهد می‌توان به روزهای خوب عرصه مربیگری در ایران اندیشید.
البته این تصمیم فدراسیون در روزهای بی پولی بعد از گوانگجو ضربه بزرگی به فصل تمرین ورزشکاران زده که باید هرچه زودتر این مسئله رفع شود زیرا مدال آوران کشورمان این فصل مهم و حیاتی را بدون مربی و برنامه مدون در داخل کشور سپری خواهند کرد.
دوومیدانی ایران دو سال پیش در المپیک 2008 پکن برای اولین بار صاحب 7 سهمیه ارزشمند شد و با دورنمایی از کسب مدال یا موفقیتی بزرگتر به المپیک لندن چشم دوخت، اما روند طی شده در سال جاری تردید در دستیابی به سهمیه های دوره قبل را بیشتر از پیش کرده است.
در حالی پا به سال 90 می گذاریم که دوومیدانی کاران بهترین فصل تمرین خود را از دست داده اند و در سال جدید هم با شرایط موجود باشگاهی، کمبود اعتبارات مالی و از دست دادن یک ماه تمرینی و مسابقه ای به دلیل قرارداشتن ماه رمضان در تابستان روبرو هستند.
با این وضعیت برای برنامه ریزی درست و منطقی و حرکت سریع و حل مشکلات باید انتخابات این فدراسیون برگزار و هرچه زودتر رئیس این فدراسیون مشخص شود تا مسئول جدید بتواند با قوت به امور رسیدگی کرده و فرصت ها را یکی پس از دیگری از دست ندهد.
نظر شما