به گزارش خبرنگار مهر، قالیبافی در بخش کهک قدمتی بیش از ۲۰۰ سال دارد که در سال‌های گذشته این هنر زیبا و سنت اصیل رونق فراوانی داشته است، اما امروزه بالا بودن هزینه‌های تولید فرش، افزایش هزینه‌های مواد اولیه و عدم حمایت از قشر قالی باف در بخش کهک باعث کاهش چشمگیر هنر قالیبافی در روستاهای این بخش شده است.
شرکت تعاونی فرش دستباف روستایی بخش کهک از سال ۱۳۷۵ با هدف دسترسی آسان‌تر قالیبافان به وسایل قالیبافی، یافتن بازار مناسب برای فروش قالی و ارائه خدمات بیشتر به قالی بافان تاسیس شد که هزار و ۵۰۰ نفر عضو آن هستند و به هنر قالیبافی مشغول بوده‌اند، اما امروزه کمبود اعتبار مشکلات فراوانی را پیش روی قالیبافان این بخش گذاشته است که در حال حاضر از این تعداد فقط ۴۰۰ نفر در سطح بخش مشغول قالی بافی هستند.
خانم حاج اسماعیلی یکی از قالی بافان بخش کهک بیش از ۲۵ سال است که مشغول به این هنر اصیل ایرانی است و این کار را از نوجوانی از مادر خود آموخته و تا به حال ادامه داده است.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر مشکلات را اینگونه بیان می‌کند: قالی بافی یک هنر و کار با ارزش است که در این بخش طی سال‌های گذشته رواج بیشتری داشته است، ولی در حال حاضر نبود دسترسی به بازارهای مصرف و پایین بودن میزان دستمزد از جمله مشکلاتی است که بر سر راه این کار قرار دارد.
خانم حاج اسماعیلی یکی از قالی بافان بخش کهک بیش از ۲۵ سال است که مشغول به این هنر اصیل ایرانی است و این کار را از نوجوانی از مادر خود آموخته و تا به حال ادامه داده است.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر مشکلات را اینگونه بیان می‌کند: قالی بافی یک هنر و کار با ارزش است که در این بخش طی سال‌های گذشته رواج بیشتری داشته است، ولی در حال حاضر نبود دسترسی به بازارهای مصرف و پایین بودن میزان دستمزد از جمله مشکلاتی است که بر سر راه این کار قرار دارد.
این قالی باف می‌گوید: وجود دلالان و واسطه‌ها در بازار فروش سبب می‌شود تا قیمت واقعی قالی به بافنده تعلق نگیرد و سبب کاهش فروش قالی می‌شود.
خانم محمدی قالی باف دیگری در گفتگو با مهر، می‌گوید: بیشتر بافندگان فرش قشر ضعیف جامعه هستند که برای گذراندن زندگی به این کار پر زحمت روی می‌آورند.
وی معتقد است قالی بافی در ایجاد اشتغال و درآمد زنان و دختران روستایی منطقه نقش مهمی دارد که برای رونق آن نیاز به حمایت بیشتری است.
این قالیباف ادامه داد: بیشتر شاغلان این حرفه را زنان تشکیل می‌دهند که از طریق قالیبافی گذران روزی کرده و به اقتصاد خانواده کمک می‌کنند و اگر از قالی بافان تک باف روستایی حمایت‌های بیشتری صورت گیرد می‌توان در زمینه قالی بافی برای بسیاری از روستائیان ایجاد اشتغال کرد.
از سخنان زنان قالیباف بخش کهک اینگونه برداشت می‌شود که این هنر زیبا طی سال‌های اخیر مورد بی‌مهری قرار گرفته و دچار آسیب شده است، که می‌طلبد مسئولین از قشر قالی باف حمایت‌های بیشتری کنند.
قالیبافان انتظار دارند با در نظر گرفتن بیمه درمانی و یا بازنشستگی و یا تسهیلات بانکی آرامش بیشتری را برای آن‌ها فراهم
کرده تا بتوانند گام‌های موثری در بهبود روند کاری خود داشته باشند.
در حال حاضر قالی بافی در روستاهای صرم، خورآباد و کرمجگان بخش کهک رواج بیشتری دارد و این قالی‌ها با الیاف کلک و ابریشم در نقشه‌های لچک ترنج، درختی، شکارگاه و خشتی که از زیبایی چشم‌گیری برخوردار است که در ابعاد ذرع و نیم (۵/۱×۱)، قالیچه (۱۳۵×۲)، ذرع و چارک (۱۲۰×۸۰)، پشتی (۹۰×۶۰)، کناره و تابلوهای زینتی بافته شده و برای فروش به شرکت تعاونی بخش کهک و یا بازارهای استان ارائه می‌شود.
......................................
اعظم فدائیان
نظر شما