به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات سیاسی این مرکز طی یک نشست علمی-تخصصی که برای بررسی این موضوع با حضور تعدادی از صاحبنظران برگزار کرده بود، خاطرنشان ساخت که موضوع این جلسه به طور مشخص در مورد راهکارهای ایفای نقش موثرتر پارلمان در حوزه سیاست خارجی است که از آن تحت عنوان «دیپلماسی پارلمانی» نام برده میشود.
این گزارش میافزاید: پارلمان در کشورهای مختلف بسته به ساختار سیاسی آن کشورها به اشکال گوناگون در حوزه سیاست خارجی دخیل است اگر چه به طور طبیعی قوه مجریه با داشتن وزارتخانه ای مشخص تحت عنوان وزارت امور خارجه و نیز وجود قوانین و مقررات در متون مختلف به ویژه در قانون اساسی و اختیارات در حوزه سیاست خارجی نقش پررنگ تری در این حوزه دارد که در جمهوری اسلامی ایران نیز همین وضعیت حاکم است و به همین دلیل قوه مقننه نقش کمرنگ تری در حوزه سیاست خارجی دارد.
با این وصف می توان راهکارهایی را پیدا کرد تا ازطریق الگو گرفتن از سایر کشورها و یا تدوین یک سری الگوهای جدید زمینه ایفای نقش موثرتر پارلمان در این حوزه را بیشتر کرد. بخشی از این فرایند را می توان در پروسه قانونگذاری و تقنین و بخشی را نیز در شئون نظارتی که مجلس در حوزه سیاست خارجی از آن برخوردار است جستجو کرد.
این گزارش میافزاید: در آمریکا رئیس جمهور سفرای این کشور در سایر نقاط جهان را انتخاب میکند ولی حتما سفیر منتخب رئیس جمهور از کمیته روابط خارجی سنا به طور خاص و بعد در خود مجلس سنا به طور عام باید رای اعتماد بگیرد. یعنی هیچ سفیری از آمریکا در کشوری به عنوان سفیر رسمی حضور نخواهد داشت مگر آنکه از کمیته روابط خارجی سنا و بعد هم در خود مجلس سنا رای اعتماد بگیرد. این خود دقیقا یکی از ظرفیتهایی است که قوه مقننه از طریق آن به اعمال نفوذ در سیاست خارجی آمریکا میپردازد.
به عنوان مثال در دوران جورج بوش، جان بولتون برای انتخاب به عنوان نمایندگی آمریکا در سازمان ملل و تایید از سوی سنا مشکلات زیادی داشت. در واقع وجود چنین اهرمها و مکانیسمهایی میتواند نقش پارلمان در حوزه سیاست خارجی را افزایش دهد و اگر ما در ایران بتوانیم استفاده خوبی از ظرفیتهای قانونی مرتبط داشته باشیم قاعدتا به تقویت نقش قوه مقننه در سیاست و روابط خارجی کشور کمک کردهایم.
گفتنی است در این نشست علاوه بر بیان تجربه مشارکت قوه مقننه در سیاست خارجی در کشورهای دیگر و به طور خاص، فرانسه، میزان مشارکت و دخالت مجلس شورای اسلامی در تصمیمات سیاست خارجی و مبانی قانونی این دخالت توسط حاضران بررسی شده است.
نظر شما