به گزارش خبرگزاري مهر، دراين بيانيه آمده است: بدون شك حركت روبه جلو در اين مقطع نيز مستلزم گذر از معبر نقد شفاف و البته منصفانه روشها و نگرش هاي دوره هاي گذشته در عرصه هاي مختلف اقتصادي ، سياسي و فرهنگي است.
جنبش دانشجويي به عنوان حركت پيشتاز در ميان ملت و بسيج دانشجويي به عنوان فراگيرترين تشكل دانشجويي ، همواره نگاهي برخاسته از روح آرمانگرايي خود را به دور از مصلحت سنجي ها و ملاحظات جناحي و مجازي در جامعه مطرح ساخته است و صد البته اين نكته را نيز بايد درنظر داشت كه نقد گذشته به معناي نفي عملكرد هاي مثبت در آن دوره ها نيست.
پس از آنكه به واسطه مقاومت جانانه ملت ايران ، امپراطوري هاي شرق و غرب در به ثمر رساندن جنگ تحميلي عليه جمهوري اسلامي مظلوم و لگدمال نمودن اين نهال نو پا ناكام ماندند، حملات بي وقفه آنان در جبهه فرهنگي تشديد و تراكم يافت و طي آن انهدام مباني فكري ، قلب ماهيت فرهنگي و اضمحلال پشتوانه مردمي نظام كه عامل اصلي برپايي و تداوم جمهوري اسلامي بود، هدف اصلي آنان قرار گرفت تا با اين ترفند كودتاي آرام و سفيد آنان به ثمر نشيند و ريشه چالش هاي به وجود آمده در برابر ليبرال دموكراسي غرب براي هميشه خشكانده شود. درست در همين زمان، ساده انديشان كه از قضا بعضا در صدر مسئوليت هاي اجرايي و فرهنگي بودند هشدارهاي پي در پي دلسوزان نظام و فرامين هوشمندانه راهبر تيزبين انقلاب را به جاي چاره انديشي در پيچ و خم بحث ها، مجادله ها و تصميم هاي سطحي به حاشيه راندند و بعضي كوركورانه و البته گستاخانه ، اساسا منكر چنين هجمه اي شدند.
نتيجه آن ساده انديشي و اين غرض ورزي آن شد كه جبهه فرهنگي نظام اسلامي ، در داخل خود در سطوح مختلف با تهديدات جدي مواجه شود.
در عرصه عمومي، كارگزاران سكولاري كه نه تنها در حوزه سياست بلكه حتي درعرصه فرهنگ هم بر انزواي دين و جدا سازي هاي مرهوم تاكيد دارند در مديريت هاي فرهنگي كشور بكار گمارده شدند و عامدانه به اشاعه نمادهاي فرهنگي غرب در محيط عمومي كشور ، خصوصا كلان شهرها و ترويچ رسانه اي و تبليغاتي آن در زندگي روزمره مردم پرداختند . اين در حالي بود كه وظيفه قانون خود در گسترش و تعميق فرهنگ ناب اسلامي در ميان نسلها را صرفا به ساخت بناها ، چاپ متون ديني و يا برپايي نمايشگاه ها خلاصه كردند.
در عرصه انديشه و نشر نيز، اين دوره در سالهاي نخستين با وجود جنگ فرهنگي و در سالهاي بعد از آن كه با تعويض ناخواسته برخي مديران فرهنگي همراه بود با غفلت از مقتضيات دفاع در برابر آن سپري شد، به گونه اي كه در ابتداي دوره ، حوزه انديشه و نشر داخلي كه بنا بود به عرصه ارايه اثباتي مباني فكر و فرهنگي بومي ، بستر سازي جهت برقراري تعامل مثبت با ديگر فرهنگ ها ، شبهه زدايي در برابر تهاجمات و همچنين نگاه تيز و زبان تند ملت در شناخت و هشدار نسبت به انحرافات باشند جايگاه نفوذ قانونمند جريان استحاله طلب گشتند و به واسطه مساعدت و بلكه منت پذيري برنامه ريزان و مديران فرهنگي وقت نه تنها موقعيت نفوذ آنها خطر زدايي شد بلكه ارتزاق آنان از محل درآمد عمومي نيز تسهيل و ممكن گشت.
در اين راستا و درهمين زمان بود كه برخي دلباختگان غرب كه گذشته آنان مملو از سوابق سو سياسي و فكري بود، به دستور كلان مديران اجرايي وقت در هسته هاي مطالعات تشكل يافتند و با بودجه رسمي كشور جهت تكميل تحصيلات خود روانه مراكز آكادميك غربي شدند، تا پس از بازگشت با تكرار محفوظات خود از تئوريها و بازي هاي سياسي - اجتماعي تاريخ مصرف گذشته غرب و اين بار از جايگاه قضاوت علمي و عليرغم ميثاق به ملت ، تنها راه پيشرفت ايران را سكولاريزه ساختن حكومت و جداسازي دين از سياست و اجتماع معرفي كنند و براي پياده سازي آن مكرها و حيله هايي بيانديشند كه البته در دوره بعد و با يافتن مجال ، آنها را به اجرا گذارند.
پس از گذشته اين سالها ، اما ، در اثر فشار اعتراض ها، تغييرات در برخي مديريت هاي كلان فرهنگي پديد آمد، اين تغيير به صورت كاملا محدود و با ديد جز نگرانه صورت گرفت و همين امر باعث شد تا به رغم جايگزيني هاي اجباري انجام شده در سطوح مختلف و در محيط هاي گوناگون فرهنگي پيام هاي متناقضي از سوي دولت صادر شود. اگر به اين امر ساده انگاري برخي مديران منصوب و جديد را كه در مقام برنامه ريزي و اجرا ساده، لوحانه ، ورود كنترل شده و خفيف ، نمايه هاي فرهنگي غرب در زندگي روزمره مردم را تنها راه دفاع در برابر تهاجم موجود مي دانستند اضافه كنيم، نتيجه آن چيزي جز ادامه حيات و رشد جريان استحاله در عرصه فكر و نشر نخواهد بود، چنانكه اين امر نيز به واقعيت پيوست.
اينها همه مقدمه اي بود براي دوره بعد كه كشور در عرصه هاي فرهنگي ، اجتماعي و سياسي شاهد تاخت و تاز جريانات ارزش گريز و ميدان داراي غرب زدگان بود، به گونه اي كه ايجاد و تقويت هجمه سنگين به ارزش هاي ناب ديني و هتك مقدسات وجه همت مديران فرهنگي در عرصه نشريات ، كتاب ، سينما و غيره قرارگرفت.
اين باردشمن در به ثمر رساندن تهاجمات خود نه تنها در تعبيه پايگاهها و بلند گوهايي درداخل موفق شد، بلكه توانست در ميان مسئولين فرهنگي وقت ، نيروهايي را نفوذ دهد كه نشر فرهنگ ابتذال و رواج اباحي گري در عمومي ترين سطوح را با پوشش فعاليت هاي هنري و با رنگ و لعاب تفلسفي " تسامح و تساهل" مورد حمايت و تاييد كامل خود قراردهند و با پشتوانه پيشيباني كلان مدير اجرايي وقت در برابر فشار اعتراض ها و هشدارهاي عمومي بايستند.
اكنون و در آستانه دوره جديد ، البته نبايد از نظر دور داشت كه در يك يا دو سال اخير عليرغم امتداد نگرش ها و رد پاي سياست هاي گذشته به مدد تحركي كه از ميان قشر هنرمند متعهد و دلسوخته انقلاب اسلامي در عرصه هنر ، رسانه و نشر برخاسته است، گامهاي موثري در ارايه اثباتي فرهنگ بومي و ديني و رواج نگرش هاي معنا گرايانه خصوصا در حوزه هنر هستيم كه در صورت انسجام يافتن و همچنين پشتيباني آن ، اين امر را مي توان منشا تحول و نقطه اميدي براي شروع حركت مثبت در اين عرصه ها و در آينده دانست.
بي شك دوره مديريت جديد ، مي تواند اولين و مهمترين گام بسوي اين افق روشن و حركت در جهت رسيدن به اهداف مدون در چشم انداز 20 ساله جمهوري اسلامي ايران باشد، لذا بر كساني كه خود را در معرض به دوش گرفتن اين بار سنگين قرار داده اند لازم است تا ضمن پرهيز از بيان شعاري صرف ، به ارايه ي برنامه اي منسجم و زمان بندي شده در اين خصوص بپردازند كه البته مطالبات زير را نيز شامل باشد:
1- بر جانب فرهنگ سازي تاكيد داشته باشد و در برابر هجمه فرهنگي غرب ، اولا ترفند هاي اين يورش را به خوبي شناسايي كند و ثانيا با شناخت مقتضيات دفاع در برابر آن به جاي اتخاذ سياستها و روشهاي منفعلانه ، به بستر سازي جهت ارايه اثباتي فرهنگ بومي و ديني و آرمانهاي انقلابي ملت مسلمان و آزاده ايران در قالبهاي مختلف هنري بپردازد.
2- داراي سياستگذاري عمومي و كلان در عرصه فرهنگ باشد و از سياستگذاريهاي جزيي غير هم جهت و تقابل زا در دستگاهها و موسسات فرهنگي بپرهيزد. بديهي است لحاظ شدن اين امردر سياستگذاريهاي فرهنگي در وهله اول مستلزم توجه رييس جمهور آينده در پرهيز از تقسيم بندي و سهم دهي مسووليتها در اين عرصه ميان احزاب و تفكرات گوناگون است.
3- در عرصه هاي مختلف فرهنگي و هنري به سياستگذاري و نظارت جديد و هوشيارانه اكتفا كند و به جاي دولتي كردن اين عرصه به كارگيري سرمايه هاي مردمي و معنوي فراوان اما غير متمركز و همچنين انسجام و انتظام آنان را بستر سازي كند.
4- بر تمامي برنامه ريزيهاي فرهنگي روح خودباوري و جوان باوري حاكم باشد تا به اين واسطه با ميدان داري ابتكارهاي نو و كادر سازيهاي استراتژيك در ميان سيل جوانان مومن و پرشور ، زمينه تداوم سياستهاي صحيح فرهنگي در دوره هاي آينده فراهم گردد.
5- بي شك براي ترويج فرهنگ و اخلاق ديني در سطح جامعه غير از برنامه ريزيها و سياستگذاريهاي كلان فرهنگي و رسانه اي كه البته امري لازم و ضروري است چگونگي سلوك فردي و اجتماعي مسوولين و وابستگان آنها، اهميت ويژه اي دارد. مبارزه با اسراف و رويحه تجملگرايي و اشرافي گري و ترويج فرهنگ قناعت و ايثاردر جامعه بيش و پيش از همه اعتقاد راسخ و جدي همه مسوولين اعم از فرهنگ ، سياسي ، اقتصادي وغيره به اين هنجارها و غلبه روحيه مردم گرايي ساده زيستي و دغدغه مندي نسبت به محروميت بر شوون زندگي شخصي ، خانوادگي واجتماعي آنان است.
در پايان اين نكته را متذكر مي شويم كه فارغ از آنكه انتخاب مردم بار سنگين اين مسئوليت و البته توفيق چنين خدمتي را به چه كسي واگذار نمايد ، با چشماني باز و با تحت نظر قرار دادن حركت مجموعه اجرايي كشوردر اين مسير پرفراز و نشيب در مقابل هرگونه انحراف و يا اهمال كاري احتمالي خواهيم ايستاد و در انجام اين وظيفه از به كارگيري مستلزمات آن درتمامي سطوح دريغ نخواهيم ورزيد.
والسلام علي من اتبع الهدي
بسيج دانشجويي دانشگاه صنعتي شريف - بسيج دانشجويي دانشگاه تربيت مدرس
بسيج دانشجويي دانشگاه صنعتي امير كبير - بسيج دانشجويي دانشگاه شاهد
بسيج دانشجويي دانشگاه علم و صنعت ايران - بسيج دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي ايران
بسيج دانشجويي دانشگاه علامه طباطبايي (ره) - بسيج دانشجويي دانشگاه الزهرا (س)
بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق (ع) - بسيج دانشجويي دانشگاه تربيت معلم شهيد رجايي
بسيج دانشجويي دانشگاه صنعتي خواجه نصيرالدين طوسي - بسيج دانشجويي دانشگاه تربيت معلم تهران
بسيج دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي - بسيج دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي .
نظر شما