به گزارش خبرگزاری مهر، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در راستای پاسداشت و تجلیل از مفاخر فرهنگی و علمی کشور، در نظر دارد در رمضان المبارک که بهار قرآن است از مقام شامخ فقهی و قرآنی آیت الله سیدابوالفضل میرمحمدی زرندی تجلیل کند.
این مراسم یکشنبه 15 مردادماه از ساعت 18:30 لغایت 20:30، با حضور وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و علما و اندیشمندان حوزه و دانشگاه به نحو شایسته ای تقدیر به عمل آورد.
میرمحمدی زرندی از اساتید برجسته حوزه و دانشگاه و مفسر قرآن کریم است که در سال 1302 ه.ش در بخش زاویه زرند از توابع شهرستان ساوه در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به پایان رسانید. در سال 1320 ایامی که کیان حوزه‌های علمیه در خطر بود و کمتر کسی رغبت به تحصیل علوم حوزوی داشت، روحیه و علاقه وافرش به تحصیل علوم دینی او را به حوزه مقدس علمیه قم رهنمون ساخت.
وی پس از فراگیری علوم اولیه صرف، نحو، معانی بیان و منطق در سال 1325 جهت زیارت عتبات عالیات و ادامه تحصیل عازم عراق شده و توسط دایی مرحوم والدش آیت الله آقای حاج میرزا یحیی زرندی که از مجتهدین مقیم آن دیار بود در شهر کربلا حجره‌ای اختیار کرد ولی با اصرار پدر به بازگشت، بواسطه وابستگی عاطفی که به ایشان داشت، به ناچار امر ادامه تحصیل را در قم پیگیری نمود.
پس از گذراندن دروس مقدماتی در سطوح عالیةه حوزه، رسائل را از محضر مرحوم آیت الله حاج شیخ موسی زنجانی، مکاسب را از محضر مرحوم آیت الله سید حسین قاضی، کفایه را از محضر حضرات آیات سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و علامه سیدمحمد حسین طباطبایی و شرح تجرید را از محضر مرحوم آیت الله حاج میرزا اسحاق آستارایی تلمذ نمود. حدود سال 1328 از درس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام حجت کوه‌کمره‌ای و بروجردی حدود دو سال بهره برد. سپس حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سیدمحمد محقق داماد را به عنوان استاد درس خارج به نحو مستمر اختیار نموده و طی 15 سال یک دورة کامل اصول و چندین کتاب فقهی را از محضرشان استفاده نمود.
وی در مقاطع مختلف تحصیل حوزوی تدریس مقطع پایین‌تر را به عهده گرفته و بیش از 20 سال به تدریس دروس سطح عالیه حوزه از قبیل رسائل، مکاسب و کفایتین پرداخته است. بیش از 10 سال نیز در دانشگاه اقدام به تدریس فقه و علوم قرآنی در مقطع دکتری و کارشناسی ارشد نموده و پیوسته نیز استاد راهنمای رساله‌های مختلف دوره دکتری در دانشگاه و حوزه بوده است.
مباحثه تفسیر قرآن را از حدود سال 1326 در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته با دوستان صمیمی و همدوره‌ای خود همچون حضرات آیات مرحوم آقای حاج سید مهدی روحانی، مرحوم آقای حاج شیخ علی احمدی میانجی، مرحوم حاج شیخ احمد آذری قمی، حاج سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، حاج سیداسماعیل موسوی زنجانی، مرحوم حاج شیخ محمد حقی، حاج شیخ احمد پایانی، مرحوم حاج میرزا محمد امین رضوی و... آغاز نمود که به مرور مورد توجه واقع شده و بر اعضای آن افزوده گردید. این جلسه وزین که بیش از پنجاه سال سابقه دارد با نوساناتی در ترکیب اعضا کماکان به قوت خود باقی است.
میرمحمدی به همراه سایر فضلا و روحانیون از مدافعین نهضت اسلامی بوده و در امضاء برخی از اعلامیه‌ها علیه رژیم ستمشاهی و حمایت از حضرت امام نقش داشته است که از جمله آن می‌توان به ارسال نامه‌ای سرگشاده با عنوان «نامه جمعی از فضلاء حوزه علمیه قم به هویدا نخست وزیر وقت در خصوص اعتراض به اقدامات خلاف قوانین اسلام و قانون اساسی، جو خفقان و سانسور، دستگیری حضرت امام خمینی و...» اشاره نمود.
در سال 1364 با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران که پس از شهادت آیت الله دکتر مفتح توسط سرپرست اداره می‌شد، منصوب گشت. وی در مدت یازده سال مسئولیت ضمن تلاش مؤثر جهت راه‌اندازی مجدد دوره دکتری و کارشناسی ارشد و نیز افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان مقاطع مذکور، از آنجایی که اهتمام جدی به وحدت حوزه و دانشگاه داشته و خود نیز با ورود به فعالیت‌های مستمر دانشگاهی از قبیل مدیریت، تدریس و تألیف از مصادیق این وحدت به شمار می‌رفت از فضلا شاخص حوزه با هدف ارتقای کیفی سطح تحصیلات دانشجویان جهت تدریس دعوت می‌نمود.
نظر شما