به گزارش خبرنگار مهر، روزی چوپانی گلی را از زمینی چید که صندوقچه ای در آن مخفی بود. چوپان به تنهایی نمیتوانست صندوقچه را بیرون آورد به همین دلیل اهالی روستا را خبر کرد. مردم، صندوقچه را بیرون میآورند و قرآن بزرگی در آن صندوقچه مییابند که گویا بر پوست آهو نوشته شده است. اهالی این امر را به فال نیک گرفته، در همان مکان مسجدی میسازند و روستای نگل نیز که چند کیلومتر دورتر از مکان امروز آن است را به محل جدید انتقال میدهند.
این قرآن در اثر توجه چوپان به گُلی زیبا، کشف شده بود، به همین دلیل مردم این محل را "نوگل" نامگذاری کردند و مسجدی به نام مسجد نوگل بنا نهادند که به مرور زمان به مسجد نگل شهرت یافت.
قرآن عتیقه رحلی بزرگ جلد چرمی با صفحههای ضخیم و آیاتی به خط کوفی است که اهالی کردستان به آن قرآن هزار ساله پوست آهویی هم می گویند. این قرآن به خلیفه سوم منسوب است. در واقع مردم این روستا باور دارند که قرآن نگل یکی از چهار قرآنی است که در زمان خلیفه سوم (عثمان بن عفوان) به رشته تحریر در آمده و به چهار نقطه جهان ارسال شده است.
این قرآن در مسجد نگل نگهداری میشود. البته در سال 1370 این قرآن به سرقت رفت که با همکاری مردم منطقه و نیروی انتظامی، سارقان دستگیر شدند و در مراسم ویژهای، قرآن را به روستای نگل برگرداندند. همان روز هزاران نفر به استقبال این قرآن رفتند.
بر همین اساس، سازمان میراث فرهنگی این قرآن تاریخی را در فهرست میراث فرهنگی به ثبت رساند. در این باره علیرضا آذرشب، معاون میراث فرهنگی استان کردستان گفت: این قرآن تاریخی دارای تزئینات اسلیمی بر روی صفحات است که به همت اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری کردستان در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
با این حال نگهداری از این قرآن درحالی انجام می شود که دوربین های مدار بسته دور تا دور قرآن را که اکنون درون شیشه ای مخصوص نگهداری می شود، تحت پوشش دارند اما هنوز این مکان برای پذیرش گردشگر خارجی آماده نیست چرا که این روستا از نظر امکانات اقامتی، دارای مشکلات بسیاری است ضمن اینکه فضای اختصاصی برای آن از آنجایی که گردشگران زیادی برای دیدن قرآن مراجعه می کنند، بسیار کوچک است و جوابگوی خیل عظیم گردشگران نیست.
نظر شما