سودی که غایبان نمایشگاه مطبوعات بردند/ ذخیره‌سازی انرژی برای انتخابات!

به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین نمایشگاه بین‌المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها با حضور 2 هزار و 380 رسانه در 830 غرفه مستقر در شبستان و با شعار «رسانه؛ کلام صادقانه، نگاه منصفانه» دیروز شنبه 13 آبان در مصلای بزرگ تهران به کار خود پاین داد، اما پرونده این رویداد مهم رسانه‌ای در برخی حوزه‌ها همچنان مفتوح است.

در این زمینه می‌توان به برخی غایبان نمایشگاه امسال و دلایل گفته و ناگفته این غیبت اشاره کرد؛ امسال علیرغم افزایش تعداد غرفه‌ها - به تعداد 260 غرفه - برخی روزنامه‌ها و نشریات در نمایشگاه نبودند.

از جمله روزنامه‌های پرتیراژ غایب در نوزدهمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها، می‌توان به «خراسان» اشاره کرد. گفته می‌شود این روزنامه به دلایل اقتصادی و از جمله مشکلاتی که در زمینه کاغذ داشته است، در نمایشگاه نوزدهم حضور نداشته است. حتی گفته شده که اگر روزنامه خراسان بخواهد در نمایشگاه حضور یابد، ترجیح می‌دهد به جای هزینه‌های نمایشگاه کاغذ مورد نیاز روزنامه را تهیه کند.

مجله «دنیای تصویر» که ماهنامه‌های قدیمی و باسابقه حوزه سینما از دیگر غایبان نمایشگاه امسال بود. گویا علی معلم مدیرمسئول و سردبیر «دنیای تصویر» - که از مدتی پیش کار ساخت پروژه سینمایی بزرگ «کوروش» را البته به عنوان تهیه کننده آغاز کرده است - دلیل حضور نیافتن مجله‌اش را در نمایشگاه، تراکم برنامه‌های خود اعلام کرده است.

هفته نامه خبری - تحلیلی «پنجره» هم که مدتی قبل از این رویداد بین‌المللی رسانه‌ای گرفتار مسائل مالی مرتبط با افزایش قیمت کاغذ شده بود، در نمایشگاه امسال حضور نداشت. سیدمرتضی فاطمی، سردبیر این هفته‌نامه البته می‌گوید که ابتدا فقط 12 متر غرفه در اختیار ما قرار گرفته بود که با مخالفت ما این میزان به 24 متر رسید، اما در نهایت چون دیر به ما جواب داده بودند و دکورسازان غرفه نتوانستند به موقع کار خود را انجام دهند، از حضور در نمایشگاه صرف‌نظر کردیم.

ماهنامه «اندیشه پویا» هم از غایبان این دوره از نمایشگاه بود؛ هر چند شماره‌های زیادی از این مجله تاکنون به روی دکه نیامده، اما در همین نمایشگاه بودند نشریاتی که تنها با دو شماره که توزیع کرده بودند، حتی در جاهای خوب نمایشگاه و به قول معروف «جلوی دید» بودند و حضور پررنگ و لعابی هم داشتند.

البته در مقایسه‌ای کلی میان نمایشگاه امسال و پارسال، می‌توان گفت غرفه‌آرایی‌ها در نمایشگاه نوزدهم نسبت به نمایشگاه هجدهم، رنگ و لعابش کمتر بود و به احتمال زیاد در مجموع هزینه‌های حضور در این رویداد رسانه‌ای برای مدیران آنها نسبت به دوره قبل، کمتر بوده است.

البته با توجه به طرح مسئله اقتصاد مقاومتی در جامعه، این احتمال هم وجود دارد که مسئولان نمایشگاه در مورد لزوم صرفه‌جویی در غرفه‌آرایی به مدیران رسانه‌ها پیشنهادها و حتی ابلاغیه‌هایی داده باشد.

البته در همین زمینه لازم به ذکر است که برخی از همین روزنامه‌هایی که «به حق» از گرانی و حتی کمبود کاغذ شکایت دارند، در نمایشگاه امسال دست به تبلیغات محطیی گسترده‌ای زده بودند؛ در محوطه بیرونی شبستان و در نقاط مختلف فضای باز مصلی شاهد بنرهای بزرگ روزنامه‌ها و گاه در اندازه‌های نامتعارف بودیم.

علاوه بر این و البته مرتبط با همین مسئله کاغذ، امسال برخلاف پارسال برخی روزنامه‌ها دیگر نسخه‌های روزشان را رایگان به مخاطبان نمی‌دانند و اکثراً آنها را نصف قیمت می‌فروختند. البته بودند روزنامه‌هایی مانند «خورشید» که متصدی مربوطه‌شان با روی گشاده حتی بیشتر از چند نسخه از شماره آن روز را به یک بازدیدکننده می‌داد!

در نشست خبری نمایشگاه مطبوعات وقتی یکی از خبرنگاران روزنامه‌ها از رئیس نمایشگاه پرسید «با توجه به شرایط اقتصادی مطبوعات، بهتر نیست نمایشگاه برگزار نشود؟» بسیاری از خبرنگاران و حتی خود محمدزاده با تعجب، تنها لبخندی تحویل او دادند.

با توجه به چشم‌انداز اقتصادی مطبوعات در ماه‌های آتی و ضرورتی که مدیرانشان برای سرپا نگهداشتن آنها با هدف حضوری قوی در کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال 92 احساس می‌کنند، شاید پرسش آن خبرنگار نه تنها بی‌معنی هم نبوده بلکه بسیار هم عمیق بوده است.

شاید برای مدیران آن دسته از جراید که در نمایشگاه نوزدهم غایب بودند، ذخیره‌سازی توان و انرژی برای یک حضور موثر و قوی در انتخابات آتی ارزشمندتر از حضوری کم‌رمق در نمایشگاه مطبوعات باشد.

از دیگر مسائل این دوره از نمایشگاه مطبوعات که می‌توان به آن هم توجه داشت، غیبت روسای قوا - البته به جز یکی از آنها (علی لاریجانی) - در این رویداد بین‌المللی بود که در تهران برگزار می‌شد. طبیعتاً دلیل آن می‌تواند «تراکم برنامه» احمدی‌نژاد و آملی لاریجانی باشد.

یکی از مسائلی که امسال هم کمی خبرنگاران حوزه مطبوعات را کلافه می‌کرد، تعداد زیاد پیامک‌هایی بود که از سوی ستاد خبری نمایشگاه برای خبرنگاران حوزه مطبوعات ارسال می‌شد. علیرغم عملکرد قابل قبول ستاد خبری در تنظیم اخبار و نیز ارسال به موقع آنها، کثرت این پیامک‌های خبری، تقریباً کارکرد آنها را به ضدکارکرد تبدیل کرده بود و برخلاف هدفی که داشتند، در کار اطلاع‌رسانی نمایشگاه مطبوعات از سوی خبرنگاران این حوزه اخلال به وجود می‌آوردند.