سیاه نمایی شانه خالی کردن از مسئولیت اصلی روشنفکری است

دکتر حسن قنبری درمورد اینکه روشنفکر کیست و چه رسالتی دارد به خبرنگار مهر گفت: روشنفکر باید درک بهتر و بیشتری از آینده وافق‎های پیش رو و دوردست‏تر داشته باشد. اینکه مردم را بتواند به این افق‎ها رهنمون سازد.

این استاد گروه فلسفه دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: از خود کلمه روشنفکر هم می‎توان فهمید که روشنفکر کسی است که افق‎های آینده و پیش روی جامعه خود و جهان را بهتر و بیشتر از دیگران تشخیص بدهد و بر اساس آن سعی می‎کند که آن جامعه و مردم را به آن سمت و سو ببرد.

این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه تصریح کرد: این تصویر اگر از روشنفکر باشد رسالتش هم  این می‎شود که انسان‏هایی را که به هر دلیل نمی‎توانند از افق‎های پیش رو و آینده درک بهتری داشته باشند آنها را به این سمت و سو رهنمون کنند.

این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه در مورد اینکه در برخی محافل، سیاه نمایی، نوعی ژست روشنفکری شده و اینکه این موضوع با مفهوم روشنفکری که نوعی روشنگری است چه نسبتی دارد هم گفت: سیاه نمایی یک حالت انفعالی است. یعنی وقتی فرد نمی‎تواند یک کار اساسی انجام بدهد و نمی‏تواند آن رسالت اساسی خود را انجام بدهد بنابراین ادایش را در می‏آورد. این سیاه نمایی ادا درآوردن روشنفکری است نه آن واقعیت اصیلی که باید باشد.

این نویسنده و مترجم درپایان یادآورشد: سیاه نمایی با روشنگری ارتباط خاصی ندارد. روشنگری به معنای این که خود شخص واقعاً روشن بین باشد. آینده را خوب ببیند و رسالتش هم این است که دیگران را به همان سمت و سو ببرد. حالا اگر یکی خوب نمی‎بیند یا روشن بینی‏اش مشکل دارد یا نمی‎تواند تعهداتش راعملی کند یعنی در تعهدش اشکال دارد دست به یک چنین فرافکنی و شانه خالی کردن از مسئولیت می‎زند.