عوامل موثر در برقراري ارتباط خوب؛ از چهره بشاش تا مثبت گرایی

به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از دغدغه های بیشتر انسانها این است که سطح ارتباط خود با ديگران را ارتقا دهند و همچنین اکثر افراد درپی ارتباط موثر و ثمربخش هستند، اما باید دانست برقراری ارتباط خود با دیگران یک هنر است که قواعد و اصولی بر آن مترتب است، به همین دلیل لازم است كه ويژگي هاي يك ارتباط موثر را بدانیم.

البته هركس بنا بر تجربه و اطلاعاتي كه دارد، مي تواند اصول خاصی را برای ارتباط خوب و موثر برشمارد، پس نمي توان قواعد احصا شده ای براي آن قائل شد و گفت عواملي كه در برقراري ارتباط موثر نقش آفرين هستند، مي توانند شامل چند مورد خاص باشند،بلكه هر كس ممكن است عواملي را ذكر كرده و بر آنها تاكيد نمايد. دراينجا به برخي از عوامل مهم و در خور توجهي كه مي توانند ارتباط ها را موثر بنمايند اشاره مي شود.

بشاش بودن
داشتن چهره اي گشاده و قيافه اي بشاش در برقراري ارتباط نقش بسيار موثري را ايفا مي كند، زيرا ما وقتي مي خواهيم با ديگران سخن بگوييم، اول به چهره آنان مي نگريم اگر در چهره آنان نشاط ديديم، لب به سخن مي گشاييم و اگر چهره آنان را گرفته و در هم كشيده يافتيم، سخن گفتن را روا نمي داريم. پس شادي در چهره زمينه سازي برقراري ارتباط موثر است.

در همین راستا می توان به حدیثی از حضرت علي(ع) اشاره کرد که مي فرمايند: انسان با ايمان حزن و اندوهش در قلب او و نشاطش در چهره اوست.(نهج البلاغه، حكمت 333 )

گفتگوي مطلوب
گفتگو مطلوب با ديگران مي تواند يكي از عوامل ايجاد كننده روابط ماندگار و پايدار باشد و هر كس كه در اين راستا از هنر و توانمندي بيشتري برخورداراست، ارتباط بهتري نيز برقرار مي نمايد. كسي كه بهتر سخن مي گويد در اين زمينه از اقتدار بيشتري برخوردار است. سخنان ما بايد متناسب با نياز مخاطب و تازه باشد تا ديگري بدان گوش جان بسپارد و همچنين سخن بايد در حد درك و فهم شنونده باشد.

همدلي
منظور از همدلي آن است كه احساس ما به حد احساس ديگري برسد، يعني به درك آن چيزي برسيم كه ديگري آن را دريافته و يا عملا با آن مواجه شده است. براي اينكه بتوانيم با ديگران همدلي نماييم، دو راه وجود دارد كه عبارتند از:
الف) خود را در عمل به جاي ديگري نهادن؛ اگر بتوانيم خودمان را عملا به جاي ديگري قرار بدهيم بهتر مي توانيم موضع او را در يابيم و با او به همدلي برسيم.
ب) قرار دادن خود به جاي ديگري در فكر و نظر؛ گاه ميسر نيست كه ما خود را در عمل به جاي ديگري قرار بدهيم تا رنج و مشكل او را دريابيم،در چنين حالتي مي توانيم خود را در فكر و نظر به جاي ديگران قرار بدهيم.

همدردي
يكي ديگر از مسائلي كه موجب دوستي و صميميت بيشتر در ميان افراد مي شود و ارتباط ميان آنان را موثر مي سازد، داشتن احساس همدردي است. منظور از همدردي اين است كه كسي براي ديگري احساس تاسف نمايد. مثلا كسي مي گويد كه ديروز پدرم از دنيا رفت، فرد در مقابل مي گويد ما را هم در غم خود شريك بدانيد من هم از شنيدن اين مساله متاثر شدم.

بايد گفت كه همدلي از همدردي بهتر است، البته در برخي از موارد ديگران معناي اين دو واژه را نيز به جاي يكديگر به كار برده اند. بنابراين بهتر است كه با ديگران همدلي نماييم كه حالت مناسب تري است، اما اگر به هر دليلي نمي توانيم با ديگران همدلي كنيم، دستكم با آنها همدردي كنيم. بسيار سخت است كه آدمي همدردي در زندگاني نيابد.

مثبت گرايي
يكي از عواملي كه موجب سهولت در دوستي ها مي شود و ارتباط ها را موثر مي سازد، مثبت گرايي است. افرادي در روابط با ديگران موفق هستند كه بتوانند نگاه خوب و مثبتي به ديگران داشته باشند. اگر انساني قصد برقراري ارتباطي صميمانه با ديگري را داشته باشد، هرگز نمي تواند با داشتن نگاهي منفي نسبت به اوبا او به تعامل برسد.

برخي در اثر ارتباط با افراد بد و نشست و برخاست فراوان با آنان نسبت با ديگران بدبين شده اند و همه را بد مي انگارند. افرادي كه مثبت انديش هستند محتواي ذهنشان مثبت و مطلوب است و منفي نگرها به امور و وقايع با نگرشي منفي مي نگرند زيرا فكر آدمي زمينه ساز نگاه اوست. البته اين سخنان به معناي اين نيست كه ما همگان را مثبت ارزيابي كنيم همان طور كه نبايد با ديدي منفي بنگريم، بلكه آنچه كه مهم است اين است كه ما واقع نگر و واقع گرا باشيم و در اين حالت است كه نه ما به ديگران آسيب مي رسانيم و نه ديگران مي توانند ما را دستخوش ضرر و زيان بكنند.